Το έγκλημα που συγκλόνισε τη Γαλλία -Όταν ο Μπερτράν Kαντά χτύπησε μέχρι θανάτου τη Μαρί Τρεντινιάν

Η δίκη έγινε την άνοιξη του 2004 στην πόλη όπου και συνέβη το μοιραίο περιστατικό. Ο 40χρονος μίλησε για την 18μηνη σχέση του με τη 41χρονη Μαρί και το πάθος που τους έδενε. «Ποτέ δεν έπρεπε να είχα σηκώσει το χέρι μου», είπε και αναφέρθηκε στην αφορμή του θυμού του, το μήνυμα που είδε στο κινητό της, τρυφερό και προσωπικό, από τον πρώην άντρα της, τον Γάλλο σκηνοθέτη Σαμιέλ Μπενσετρί. Η Μαρί ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών. 

Ωστόσο η νεκροψία έδειξε ότι η ηθοποιός δέχτηκε 19 χτυπήματα στο πρόσωπο και έπεσε σε κώμα. Ο Καντά άργησε να καλέσει ασθενοφόρο, κάτι που έμεινε αδιευκρίνιστο, αν και κάποιοι υπονόησαν ότι το έκανε εσκεμμένα για να το παρουσιάσει σαν ατύχημα. Είχαν περάσει επτά ώρες όταν έφτασαν οι πρώτες βοήθειες. Η Μαρί πέθανε έπειτα από τέσσερις ημέρες από εγκεφαλικό οίδημα στο Παρίσι.

Καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης ενώ μετά τον πρώτο χρόνο ζήτησε και πέτυχε να μεταφερθεί στις γαλλικές φυλακές. Εξέτισε το ήμισυ της ποινής του και αποφυλακίστηκε υπό όρους τον Οκτώβριο του 2007 ενώ από τον Ιούλιο του 2010 είναι ελεύθερος άνευ όρων. Εξι μήνες νωρίτερα είχε αυτοκτονήσει η πρώην γυναίκα του, την οποία είχε χωρίσει λόγω του έρωτά του με τη Μαρί και από την οποία είχε δύο παιδιά. Ωστόσο η Κριστίνα Ράντι, μοντέλο και από την Ουγγαρία, είχε σταθεί δίπλα του κατά τη διάρκεια της δίκης. Ανάμεσα στους όρους της αποφυλάκισής του ήταν να μην αναφερθεί ποτέ στις συνεντεύξεις του στα μοιραία γεγονότα, ενώ για να επανεμφανιστεί στη σκηνή θα έπρεπε να περάσουν αρκετοί μήνες. 

Αυτό που ωστόσο δεν υπολόγισε ο Μπερτράν Καντά, ήταν και είναι πέρα από τους νόμους. Αν και κάθε καταδικασμένος που εκτίει την ποινή του και αποφυλακίζεται δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία, η περίπτωση του Γάλλου τραγουδιστή, είναι διαφορετική. Η δουλειά του απαιτεί τη δημόσια παρουσία του και μαζί την αποδοχή του. Κι εδώ τα πράγματα αποδείχθηκαν εξαιρετικά δύσκολα. Πολλώ δε μάλλον που το έγκλημά του τιμωρήθηκε με (μόνο;) τέσσερα χρόνια φυλάκισης. 

Στα χρόνια που έχουν μεσολάβησει από τότε που βγήκε από τη φυλακή, ο Καντά έκανε πολλές και διαφορετικές απόπειρες να επανενταχθεί όχι τόσο στην κοινωνία όσο στο μουσικό star system. Γιατί, πριν τα γεγονότα, ήταν ένας από τους ιδιαίτερα επιτυχημένους και αγαπητούς ροκ σταρ της Γαλλίας.  Ισχυρές αντιδράσεις, άλλοτε από γυναικείες οργανώσεις, άλλοτε από κρατικούς θεσμούς, οδηγούσαν σε ακυρώσεις. 

Αποκορύφωμα στάθηκε ένα τυχαίο, πλην ατυχές γεγονός, μια κακή σύμπτωση, που συνέβη το καλοκαίρι του 2011. Τότε η οργάνωση του Φεστιβάλ της Αβινιόν δεν πρόσεξε και βρέθηκε να έχει συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν, τον τραγικό πατέρα της Μαρί, αλλά και τον δολοφόνο της κόρης του, τον Μπερτράν Καντά με δική του παραγωγή. 

«Δεν μπορώ να απαγγείλω ποιήματα στην Αβινιόν γνωρίζοντας ότι ο Καντά θα βρίσκεται εκεί» είπε ο κορυφαίος Γάλλος ηθοποιός. «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να παρουσιαστεί ενώπιον του κοινού της Αβινιόν. Είναι ο άνθρωπος που μισώ όσο κανέναν άλλον στη ζωή μου». 

Φυσικά και η συνύπαρξη ακυρώθηκε -με τον Καντά να μένει εκτός και να δηλώνει ότι «για λόγους προσωπικούς και λόγω του σεβασμού μου στο πένθος του Ζαν-Λουί Τρεντινιάν δεν θα συμμετάσχω.  Δεν ήξερα ότι θα ήταν εκεί. Κανένας δεν με είχε ενημερώσει. Αν το ήξερα, δεν θα είχα αποδεχθεί την πρόταση». Από τους λίγους που τον έχουν υπερασπιστεί δημοσίως, ο λιβανέζικης καταγωγής σκηνοθέτης Ουαζντί Μουαουάντ (με τον οποίο και έχει συνεργαστεί ο Καντά), υποστηρίζει ότι «από τη στιγμή που ο Καντά έχει εκτίσει την ποινή του, το ζήτημα είναι ηθικής τάξης. Και Ναι,ο Καντά θα είναι πάντα αυτός που σκότωσε μια γυναίκα. Αλλά δεν είναι άδικο να είναι μόνο αυτό; Αν ήταν υδραυλικός, δεν θα ξαναγύριζε στη δουλειά του; Οταν λέμε ότι είμαστε εναντίον της θανατικής ποινής, σημαίνει ότι είμαστε εναντίον και κάθε μορφής θανατικής ποινής, είτε φυσικής είτε ψυχολογικής και επαγγελματικής. Ο Καντά είναι ένα πρόσωπο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ο Μπερτράν είχε τα πάντα και τσακίστηκε». 

Χωρίς πλέον το συγκρότημα των Desir Noir, που διαλύθηκε οριστικά το 2010, ο Καντά συνεχίζει να γράφει τραγούδια και να κυκλοφορεί CD, όπως και συνεχίζει συστηματικά να απορρίπτεται και να αντιδρά. «Εξέτισα την ποινή μου, δεν επωφελήθηκα από κανένα προνόμιο και διεκδικώ, όπως κάθε πολίτης, το δικαίωμα στην επανένταξη»...... 

Από την άλλη, η Ναντίν, η μητέρα της Μαρί, συνεχίζει να δουλεύει και να υπενθυμίζει διαρκώς και με πάθος το έγκλημα του Καντά. Οσο για τον 87χρονο Ζαν Λουί Τρεντινιάν, που προ διετίας, σχεδόν, έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο, κι εκείνος συνεχίζει να δουλεύει: «Θα έπρεπε να σταματήσω, αλλά δεν θέλω. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου είναι όταν εργάζομαι, όταν κάνω θέατρο», λέει. Γιατί στην πραγματικότητα «θα μπορούσα να είχα σταματήσει τη ζωή μου τη στιγμή εκείνη» -τη στιγμή που έχασε τη μοναχοκόρη του.