Τρία υπέροχα αστυνομικά μυθιστορήματα από γυναίκες συγγραφείς που διαβάζονται απνευστί

Το καλοκαίρι στην παραλία διαβάζουμε μυθιστορήματα γεμάτα ένταση και αγωνία που δεν μας αφήνουν να τα αφήσουμε από τα χέρια μας.

Μερικά από τα καλύτερα αστυνομικά που κυκλοφόρησαν πρόσφατα γράφτηκαν από γυναίκες και οι ηρωίδες τους ξεχωρίζουν για το σκοτεινό παρελθόν, το θάρρος αλλά και την επικίνδυνη ευφυΐα τους.

Η BOVARY επέλεξε τρία υπέροχα αστυνομικά μυθιστορήματα που δεν πρέπει να λείπουν από την βαλίτσα των διακοπών:

Μερικές Φορές Λέω Ψέματα της Alice Feeney

Με λίγα λόγια
«Με λένε Άμπερ Ρένολντς, είμαι τριάντα τριών ετών και παντρεμένη με τον Πολ. Επαναλαμβάνω αυτά τα τρία πράγματα μέσα μου και πασχίζω να κρατηθώ απ’ αυτά, λες και θα μπορούσαν να με σώσουν, αλλά έχω επίγνωση ότι κάποιο κομμάτι της ιστορίας έχει χαθεί, σαν να έχουν σκιστεί οι τελευταίες σελίδες. Παλεύω να ξεθάψω κι άλλες αναμνήσεις, αλλά το μυαλό μου δεν βοηθάει. Έχει συμβεί κάτι πολύ κακό, αλλά δε θυμάμαι τι ή πότε». Η ιστορία της Άμπερ ξεκινάει ένα κρύο πρωινό του Δεκεμβρίου όταν μετά τη λήξη της πιο επιτυχημένης πρωινής εκπομπή της τηλεόρασης, στην οποία εργάζεται ως δημοσιογράφος, μαθαίνει από τον παραγωγό ότι μάλλον θα χάσει τη δουλειά της. Οι σχέσεις της με τη παρουσιάστρια-σταρ Μαντελίν είναι ήδη τεταμένες και εκείνη ζήτησε την απομάκρυνσή της. Η Άμπερ προσπαθεί να διαχειριστεί το γεγονός καθώς έχει ήδη πικρή πείρα από την προηγούμενη περίοδο που είχε μείνει άνεργη. Αποφασίζει να θέσει σε εφαρμογή το Σχέδιο Μαντελίν και αποφασίζει να μην πει τίποτε στο σύζυγό της επειδή ίσως να μη χρειαστεί ποτέ να του το πει.

Η γνώμη της Bovary
Το πρώτο μυθιστόρημα της δημοσιογράφου Alice Feeney είναι ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ με ένταση, αγωνία και ανατροπές. Η συγγραφέας από την πρώτη κιόλας σελίδα «παίζει» με τον αναγνώστη, με αυτά που ξέρει, με εκείνα που δεν ξέρει και με όλα όσα μπορεί να υποψιάζεται. Ποια είναι η Άμπερ; Γιατί βρίσκεται σε κώμα; Τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις μέρες των Χριστουγέννων; Η αφήγηση είναι καθηλωτική, καθώς η Άμπερ διηγείται την ιστορία της, από το παρόν πίσω στο παρελθόν και ακόμη πιο πίσω, στην παιδική της ηλικία, σε ένα διαρκές πηγαινέλα μέχρι το τρομερό φινάλε. Κύριο χαρακτηριστικό του μυθιστορήματος είναι βέβαια η αριστοτεχνική πλοκή και το ανατρεπτικό φινάλε που μπορεί να θυμίσει μυθιστορήματα όπως «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» ή το «Πίσω από τις κλειστές πόρτες». Το «Μερικές φορές λέω ψέματα» είναι ένα από κείνα τα βιβλία που διαβάζονται απνευστί –μια φράση τόσο κλισέ αλλά και τόσο αληθινή για ορισμένα βιβλία.

Στην Παγίδα του Νερού της Paula Hawkins

Με λίγα λόγια
«Και ορίστε, Νελ, τα κατάφερες: ξαναβρέθηκα στο μέρος όπου ποτέ δεν ήθελα να επιστρέψω, για να φροντίσω την κόρη σου, να ξεδιαλύνω το χάος που δημιούργησες». Μετά τον τραγικό θάνατο (ή μήπως ήταν αυτοκτονία;) της Νελ στην Κολυμπήθρα των Πνιγμών, ένα μέρος που μοιάζει καταραμένο αφού και άλλοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους εκεί, η Τζουλς αναγκάζεται να επιστρέψει στο μέρος που μεγάλωσαν για να φροντίσει την ορφανή πια έφηβη ανιψιά της. Η Τζουλς είναι ταραγμένη και δεν ξέρει τι να πιστέψει. Η αδερφή της τής είχε τηλεφωνήσει, είχε ζητήσει βοήθεια, αλλά εκείνη, όπως συνήθιζε, την είχε αγνοήσει. Πίσω στο πατρικό της πια η Τζουλς φοβάται. Φοβάται να κοιτάξει πίσω στο παρελθόν και να βάλει τις αναμνήσεις της σε μια σειρά. Αλλά περισσότερο από όλα φοβάται το γεγονός ότι γνωρίζει πολύ καλά την αδερφή της: η Νελ δεν θα αυτοκτονούσε ποτέ. Ποιος κρύβεται λοιπόν πίσω από τον χαμό της Νελ;

Η γνώμη της Bovary
Για τους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας η Paula Hawkins δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: «Το κορίτσι του τρένου» έγινε παγκόσμιο best seller και μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο. Στο νέο της μυθιστόρημα πρωταγωνίστριες είναι δυο αδερφές που βιώνουν μια σχέση προβληματική. Όταν η μεγάλη πεθαίνει, η μικρή προσπαθεί να ερευνήσει όχι μόνο τους λόγους του θανάτου της αλλά και τους ουσιαστικούς λόγους της απομάκρυνσής τους –κάτι που δεν την είχε απασχολήσει ιδιαίτερα στο παρελθόν. Η συγγραφέας, για άλλη μια φορά, επιλέγει ως ηρωίδες γυναίκες και εξετάζει τόσο τη μεταξύ τους σχέση όσο και τη σχέση με την κοινωνία που τις περιβάλλει. Η ένταση και η αγωνία κυριαρχούν, ενώ η πολυπρόσωπη αφήγηση δίνει στοιχεία και κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι το αναπάντεχο φινάλε. Το θέμα της μνήμης, της αναξιόπιστης μνήμης, φαίνεται να απασχολεί για άλλη μια φορά τη συγγραφέα: Πρέπει να εμπιστευόμαστε τη μνήμη μας; Τι από όλα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν θυμόμαστε πραγματικά; Μήπως τελικά η μνήμη μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανάγκη μας να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας; Και τι θα συμβεί όταν κάποιος ανακαλύψει ότι οι σταθερές της ζωής τους στηρίζονταν σε «λάθος μνήμες»;

Paula Hawkins | Η Παγίδα του Νερού | Εκδόσεις Ψυχογιός

Η Σκοτεινή Καρδιά της Βαρκελώνης της Alicia Giménez Bartlett

Με λίγα λόγια
Ένας άντρας βρίσκεται νεκρός σε ένα παγκάκι του πάρκου της Σιουδαδέλα, στη Βαρκελώνη. Κανένα στοιχείο πάνω του δεν είναι δυνατό να προσδιορίσει την ταυτότητά του. Οι ενδείξεις που έχουν στα χέρια τους η επιθεωρήτρια Πέτρα Ντελικάδο και ο πιστός της βοηθός Φερμίν Γκαρθόν «δείχνουν» τις συμμορίες των σκίνχεντ της πόλης: Ένας αυτόπτης μάρτυρας τους είδε να ξυλοκοπούν ανελέητα το θύμα με ένα μπαστούνι. Στο νεκροτομείο όμως, η ιατροδικαστής διαφωνεί: «Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο νεαρός σκοτώθηκε από σφαίρα». Ποιος είναι ο άτυχος νεκρός; Ποιος και γιατί τον ήθελε νεκρό;

Η γνώμη της Bovary
Η πολυβραβευμένη Alicia Giménez Bartlett θεωρείται η πιο επιτυχημένη συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας της Ισπανίας και η πρωταγωνίστρια της σειράς, η επιθεωρήτρια Ντελικάδο, μια από τις πιο αγαπημένες λογοτεχνικές ηρωίδες. «Η σκοτεινή καρδιά της Βαρκελώνης» είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό που ξεχωρίζει για τους καλοδουλεμένους χαρακτήρες του και τη «χημεία» των πρωταγωνιστών του. Η συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη στη σημερινή Βαρκελώνη και στη σκοτεινή πλευρά της πόλης εκεί όπου κυριαρχούν η φτώχεια, η ανεργία, τα ναρκωτικά, οι άστεγοι και οι παράνομοι μετανάστες.

Alicia Gimémenz Bartlett | Η σκοτεινή καρδιά της Βαρκελώνης | Εκδόσεις Μεταίχμιο

Xριστίνα Δρούζα