MALE STYLIST

«Ο άνδρας μου έγινε ο στιλίστας μου για μια εβδομάδα και αυτό ήταν το αποτέλεσμα»


Αν κανείς μιλάει για μόδα τότε φέρνει στο μυαλό του μία μορφή τέχνης την οποία υπηρετούσαν από παλιά καλλίγραμμες σιλουέτες, με απαράμιλλης ομορφιάς πρόσωπα και μοναδική γοητεία. Με μία λέξη: γυναίκες.

Γυναίκες που χάρη στην αγάπη τους για τα υφάσματα και τα αξεσουάρ που αγκαλιάζουν και κοσμούν το σώμα τους κατάφεραν να επηρεάσουν ακόμα και οι ίδιες τα δεδομένα αυτού του χώρου και να γίνουν αυτό που λέμε "είδωλα".
Ωστόσο, η μόδα δεν είναι αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση. Το αντίθετο φύλο, που άλλοτε θεωρούνταν πως βολεύεται ακόμα και με τις πιο απλές ενδυματολογικές επιλογές, διαθέτει πια γούστο και κριτική ματιά ως προς τις τάσεις και τα brands. Μία γυναίκα εξομολογείται στο popsugar.com ότι άφησε το styling της στο σύζυγό της Τόμας και περιγράφει την εμπειρία αυτή.

«Ο σύζυγος μου είναι πολύ κομψός. Έχει άλλωστε μεγαλώσει με μία μητέρα και δύο αδερφές, επομένως ήταν πάντοτε εκτεθειμένος στη μόδα και το στιλ. Επιπλέον, η σχέση μας μετράει έντεκα χρόνια και γνωρίζει πολύ καλά τις δικές μου προτιμήσεις.

Αποφάσισα να του δώσω το ρόλο του προσωπικού μου στιλιστα για μία εβδομάδα και ορίστε τι συνέβη».

 

Ημέρα Δευτέρα: Ξύπνησα πολύ νωρίτερα από το ξυπνητήρι και αυτό γιατί το άγχος ήταν έντονο, ενώ ήθελα να έχω χρόνο με την προετοιμασία και τα ρούχα που διάλεξε εκείνος. Βέβαια, αυτή είχε ξεκινήσει από το προηγούμενο βράδυ και αντί για τα ψηλόμεσα παντελόνια μου με "καμπάνα" , εκείνος προτίμησε μία μεταξωτή σαλοπέτα και ένα ζευγάρι παπούτσια, για τα οποία με ρώτησε τη γνώμη μου αλλά σημείωσε πως είχε παρατηρήσει ότι τα φορούσα μαζί με το συγκεκριμένο ρούχο. Έπειτα, ολοκλήρωσε το look με ένα μπλεϊζερ, διότι υποστήριξε πως αυτό ταιριάζει ιδανικά σε μία περίσταση όπως το meeting της ημέρας.

 

Ημέρα Τρίτη: Το outfit ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αυτή τη φορά. Ο σύζυγος μου διάλεξε ένα μαύρο top με κοντό μανίκι, ένα skinny τζην, ένα ξεχασμένο στην ντουλάπα μου ζευγάρι κόκκινα παπούτσια και πρότεινε να κρατήσω τη μεγάλη μου τσάντα Celine. Μάλιστα, όταν του είπα πως δεν συμπαθούσα ιδιαίτερα αυτά τα παπούτσια, εκείνος απάντησε πως το σύνολο χρειάζεται ένα touch έντονου χρώματος. Όμως, δεν ένιωθα καθόλου άνετα με αυτά τα ρούχα. Το top ήταν κοντό και διάφανο, οπότε χρειάστηκε να φορέσω επιπλέον ρούχο κάτω από αυτό. Δεν ήταν καθόλου του στιλ και της προσωπικότητας μου, διότι πάντοτε αναζητώ την ισορροπία.

 

Ημέρα Τετάρτη: Μία έκπληξη με περίμενε την Τετάρτη, όταν ο "προσωπικός στιλιστας" μου επέλεξε μία ψηλομεση φούστα από την γκαρνταρόμπα μου, ρούχο που φορούσα επί δύο χρόνια ασταμάτητα. Έπειτα, ακολούθησε το λευκό κροπ μπλουζάκι, για το οποίο σημείωσε πως δεν υπάρχει πρόβλημα να παρουσιαστώ στη δουλειά φορώντας το. Ως προς το αξεσουάρ έγινε πολύ συγκεκριμένος και διάλεξε μία καφέ τσάντα από το ταξίδι μας στην Ιταλία, την οποία ούτε καν είχα χρησιμοποιήσει ακόμα. Γιατί αυτήν; Υποστήριξε ότι ταιριάζει απόλυτα με τα καφέ υποδήματα.

 

Ημέρα Πέμπτη: Η αλήθεια είναι πως άρχισα να σκέφτομαι συχνά όλα εκείνα τα ρούχα που εξαιτίας των ενδυματολογικων επιλογών του συζύγου μου δεν μπορούσα να φορέσω, όπως τα ολοκαίνουργια σνικερς που παρέμεναν στο κουτί τους. Μετά τη δουλειά έπρεπε να παρευρεθούμε σε μία εκδήλωση για εγκαίνια γκαλερί και εκείνος ήταν πρόθυμος να με ντύσει σύμφωνα με την περίσταση. Ζήτησε λοιπόν να δει τα φορέματα της δουλειάς και παρότι καθόλου ενθουσιασμένος, επέλεξε ένα μαύρο δερμάτινο φόρεμα. Ολοκλήρωσε την εμφάνιση μου με τη μεγάλη μαύρη τσάντα Celine, ένα ασημένιο βραχιόλι τύπου cuff και τα αγαπημένα μου σανδάλια.

 

Ημέρα Παρασκευή: Μετά από μία εβδομάδα επάνω στα ψηλοτάκουνα, αυτό για το οποίο παρακαλούσα την Παρασκευή είναι ένα ζευγάρι άνετα φλατ παπούτσια. Αν και είχα υποτιμήσει τις επιλογές του, εκείνος είχε φυλάξει ένα αγαπημένο μου φούτερ που βάσει των λεγομένων του ήταν τέλειο για μία καζουαλ Παρασκευή. Το συνδύασε με ένα skinny μαύρο τζην με σκισιματα, την κλασική τσάντα Celine και τα Isabel Marant σνικερς. Σίγουρα δεν "μίσησα" το outfit αυτής της ημέρας, αλλά δεν ένιωθα ο εαυτός μου μέσα σε αυτό, κάτι που συνέβαινε όλη την εβδομάδα, μιας και έμοιαζα να είμαι καποια άλλη στα ίδια μου τα ρούχα.

 

Τι κατάλαβα; Κανένα από τα look δεν ήταν τέλειο αλλά ούτε και κακό ή ντροπιαστικό. Οι επιλογές του με εξέπληξαν και με έβγαλαν πέρα από τα όρια μου, ειδικά ως προς τα υποδήματα. Αυτό με έκανε να νοιάζομαι περισσότερο για τον εαυτό μου, καθώς άρχισα να σκέφτομαι ολοένα και πιο πολύ την εικόνα μου προς τον κόσμο και εκτίμησα την ικανότητα μου να το επιδιώκω καθημερινά.

Ενθουσιάστηκα ξανά με την γκαρνταρόμπα μου και εμπνεύστηκα και πάλι με τα κομμάτια που ήταν ξεχασμένα στη ντουλάπα μου. Με ρωτάτε αν θα ήθελα ξανά τη βοήθεια του; Ίσως αν κάποια στιγμή είχα την ανάγκη για μερικά ακόμα λεπτά χουζουρεμα στο κρεβάτι.