Όποιον πληγωμένο κι αν ρωτήσετε που έληξε τη σχέση του εξαιτίας μίας απιστίας θα σας πει ένα πράγμα: οι εξωσυζυγικές σχέσεις μόνο κακά μαντάτα μπορούν να σημαίνουν...
Είναι πολύ περίπλοκες και τις περισσότερες φορές κατηγορείται η «δαιμόνια αντροχωρίστρα» που είχε ως απώτερο σκοπό να κλείσει ένα σπίτι παίρνοντας τον άντρα μίας άλλης και προκαλώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κακό.
Όλο αυτό τη στιγμή που ορισμένες γυναίκες που φτάνουν στο σημείο να ξεκινούν μία σεξουαλική σχέση με έναν παντρεμένο, καταλήγουν να αποκτούν αληθινά συναισθήματα γι’ αυτόν και σιγά σιγά να επιθυμούν μία κανονική σχέση μαζί του. Και αυτό δεν γίνεται πάντα με κακή πρόθεση.
Η αλήθεια είναι πως οι ιδέες του «απαγορευμένου» και του «ταμπού» είναι δύο από τα πράγματα που λειτουργούν τρομερά διεγερτικά για τους ανθρώπους. Δεν προσπαθούν να κλέψουν τον άντρα μίας άλλης όμως εξιτάρονται που δεν είναι ολοκληρωτικά διαθέσιμος. Και εκεί ξεκινάει η αμφιταλάντευση μεταξύ ηθικής – λογικής και συναισθήματος. Μία γυναίκα που αναπτύσσει συναισθήματα για κάποιον που είναι παντρεμένος, δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι ανήθικη (εκτός από τις περιπτώσεις που τα κίνητρα είναι πιο βαθιά και ουσιαστικά αψηφούν τα πάντα προκειμένου να κερδίσουν το λάφυρό τους...), γιατί στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να ελέγξει 100% ούτε το τι θα σκεφτεί ούτε το πώς θα νιώσει.
Από την άλλη, υπάρχουν γυναίκες που ενώ αισθάνονται άβολα σχετικά με τον γάμο του εραστή τους, οι ίδιες εξαιτίας των ανασφαλειών τους νιώθουν πιο σίγουρες όταν έχουν συνάψει σχέση με κάποιον μη-διαθέσιμο. Από το περιστασιακό σεξ χωρίς καμία δέσμευση μέχρι και το να ερωτευτούν έναν φίλο ή συνάδελφο, τρεις αναγνώστριες του cosmopolitan.com μοιράζονται και εξηγούν γιατί κοιμήθηκαν με κάποιον παντρεμένο και τι τους δίδαξε όλη αυτή η εμπειρία.
1. 28 χρονών
«Είμαι μία πρώην διευθύντρια σε τμήμα μάρκετινγκ και επικοινωνιών που κατέληξα να παίζω μουσική σε μπάντα... Γνώρισα τον «κύριο Παντρεμένο» περίπου ενάμιση χρόνο πριν, όταν ένας φίλος μου μου ζήτησε να παίζω πλήκτρα στο καινούργιο του συγκρότημα και αυτός ήταν ο μπασίστας.
Με γοήτευσε και τον ερωτεύτηκα αμέσως γιατί είχε πολύ χιούμορ, ήταν ωραίος, γενναιόδωρος, ευγενικός, γλυκός, δημιουργικός, είχε ωραίο στυλ και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Για να μην αναφέρω το πόσο περιπετειώδης ήταν. Υπήρχε τρομερή χημεία ανάμεσά μας, όμως από την αρχή και καθ’ όλη τη διάρκεια της σχέσης μας ένιωθα πολύ άβολα που ήταν παντρεμένος. Με είχε διαβεβαιώσει ότι η σύζυγός του ήταν εντάξει με όλο αυτό αφού είχαν συμφωνήσει να μην ρωτάνε ο ένας τον άλλον και να μην λένε τίποτα για τέτοια ζητήματα. Τον παρότρυνα συχνά να της το πει, όμως δεν έβρισκε το θάρρος μέχρι που στο τέλος τα παράτησα και πίστεψα πως πράγματι δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Όταν περνούσαμε χρόνο μαζί, πηγαίναμε είτε σε πάρκα εκτός της πόλης ή στο στούντιο που παίζαμε μουσική. Η σκέψη πως δεν υπήρχε η πίεση της πλήρους δέσμευσης μας άρεσε και μας επέτρεπε να είμαστε και πιο χαλαροί σεξουαλικά. Ταυτόχρονα όμως, το γεγονός πως η σχέση μας βρισκόταν στο σκοτάδι και ήταν τελείως κρυφή με έκανε να αισθάνομαι απαίσια και ένιωθα πως ντρεπόταν για εμένα, για εμάς, για τα πάντα. Τον εμπιστεύτηκα όταν μου είχα πει πως έχουν από κοινού αποφασίσει σαν ζευγάρι να βλέπουν κι άλλους περιστασιακά, οπότε δεν ένιωθα αυτό που λέμε «αντροχωρίστρα», όμως κουβαλούσα συνεχώς ένα βάρος από τις ενοχές που είχε για να μην μάθει τίποτα η σύζυγός του.
Όταν μετά από ένα διάστημα της αποκάλυψε τελικά τι συνέβαινε, αποδείχθηκε πως δεν ήταν εντάξει με αυτό. Η σχέση μας τελείωσε με πολύ άσχημο τρόπο. Μου είπε να μην του ξαναστείλω και να μην επιχειρήσω να ξαναεπικοινωνήσω μαζί του και πράγματι δεν τον έχω ξαναδεί από τότε. Έχει περάσει ένας χρόνος περίπου και ακόμη νιώθω πολύ ένοχη για ό,τι είχε γίνει, παρόλο που πλέον βρίσκομαι σε μία αφοσιωμένη και μονογαμική σχέση με έναν ελεύθερο άνθρωπο που με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη.
Όσον αφορά στο στερεότυπο της «γυναίκας που κλείνει ένα σπίτι», εγώ προσωπικά δεν το βρίσκω ακριβές. Οι καταστάσεις είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που φαίνονται. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τις καλύτερες προθέσεις του κόσμου, όμως πιστεύω πως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αυτές οι γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, πιστεύουν πως μπορούν πραγματικά να κάνουν τα πράγματα να δουλέψουν χωρίς να πληγωθεί κανείς και νοιάζονται αληθινά και για τον άντρα τον οποίο έχουν ερωτευτεί και για τα υπόλοιπα πρόσωπα που υπάρχουν από πίσω.»
2. 28 χρονών
«Γνωριστήκαμε σε ένα επαγγελματικό ταξίδι πριν από τρία χρόνια. Εκείνος ήταν ο «μέντοράς» μου και με βοηθούσε στη δουλειά. Πολλοί λίγοι άνθρωποι γνώριζαν πως ήταν παντρεμένος αφού δεν φορούσε ποτέ τη βέρα του.
Ήταν ο τέλειος άντρας. Έξυπνος, με αυτοπεποίθηση και πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. Ήταν επίσης 10 χρόνια μεγαλύτερός μου, πράγμα που με έκανε να μου τραβήξει το ενδιαφέρον ακόμη πιο γρήγορα. Στη δουλειά επαινούσε συνεχώς τις επιδόσεις μου, ανεβάζοντας και την αυτοεκτίμησή μου και το ανταγωνιστικό πνεύμα που έπρεπε να έχω. Ήταν άντρας σαν αυτό που λέμε «παλαιάς κοπής» και ένιωθα μεγάλη ασφάλεια μαζί του. Ξεκίνησε ως μέντορας, συνέχισε ως φίλος και κατέληξε ως ο εραστής μου.
Ήταν μετά το πρώτο μας φιλί όταν μου είπε ότι ήταν παντρεμένος. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως είχαμε περάσει πάρα πολύ χρόνο μαζί για να μην μου το έχει αναφέρει ποτέ! Μου είπε πως η γυναίκα του του ασκούσε λεκτική βία συνεχώς και άρχισα να νιώθω άσχημα για εκείνον. Αν και είχα βγάλει τη γυναίκα του εντελώς εκτός από τη σκέψη μου, υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι αυτό που κάναμε ήταν λάθος και ξεπερνούσε τα όρια. Με είχε πάει στο σπίτι που έμενε με τη γυναίκα του (εκείνη είχε φύγει μακριά για ένα διάστημα) και πραγματικά ένιωθα πολύ άβολα. Έβλεπα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία από τους τσακωμούς που είχαν (τρύπες στους τοίχους, σπασμένα κάγκελα κλπ) και το μοναδικό πράγμα που ήθελα ήταν να τον φροντίσω.
Η μη-διαθεσιμότητά του και η ριψοκίνδυνη σχέση μας με άναβε πολύ. Όμως όλα ανατρέπονταν κάθε φορά που συνειδητοποιούσα ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πράγματα σαν κανονικό ζευγάρι. Είχα γνωρίσει κάποιους φίλους του, αυτός όμως δεν ήθελε να γνωρίσει κανέναν από τον κύκλο μου.
