Με το αγαπημένο μου καφτάνι να στέκεται σε μια στοίβα από ρούχα που δε μπορώ πια να φορέσω, κατάλαβα ότι το να «κατεβάσω» τα καλοκαιρινά μου Κυριακή βράδυ ήταν μεγάλο λάθος.
Κάπως έτσι η εβδομάδα ξεκινά με έναν μακρύ απολογισμό. Μπροστά μου περνούν όλες οι υπέροχες στιγμές από την περσινή 10ήμερη απόδραση της παρέας στις Μικρές Κυκλάδες. Βουτιές, παιχνίδια στο νερό, ατελείωτες ώρες στον ήλιο, πάρτι δίπλα στο κύμα. Σχεδόν νιώθω τη γεύση της αλμύρας στα μαλλιά, οταν ο αέρας τα έφερνε στα χείλη μου... Κάθε υπέροχη στιγμή χαραγμένη στη μνήμη μου...και όπως φαίνεται και στα αγαπημένα μου ρούχα, αφού οι λεκέδες από το αντηλιακό θα μου θυμίζουν για πάντα πόσο όμορφα πέρασα #not.
Ξυπνάω απότομα από την ονειροπόληση και το μάτι μου πέφτει πάλι στον λεκέ. Ανοίγω γρήγορα τον υπολογιστή και γκουγκλάρω τη φράση «πώς θα βγάλω τους λεκέδες από αντηλιακό». Πέφτω πάνω σε δεκάδες αποτελέσματα που μου συνιστούν να βάλω σε νέες περιπέτειες τα ρούχα που καταστράφηκαν. Βάλτε λεμόνι...προσθέστε ξύδι... (ναι, και λίγο τόνικ, και έτοιμο το κοκτέιλ). Οχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Εγώ θέλω δραστικές λύσεις.