Η Πολίνα Ποριζκόβα αποκάλυψε τα σημάδια από την πρόσφατη αμφίπλευρη επέμβαση αντικατάστασης ισχίου μέσα από μια ανάρτηση στο Instagram.
Η 58χρονη Πολίνα Ποριζκόβα πόζαρε στον καθρέφτη του μπάνιου της, φορώντας μόνο μια ρόμπα και ένα εσώρουχο, δείχνοντας περήφανη τις τομές από την επέμβαση, ενώ πόσταρε και δύο πιο κοντινές φωτογραφίες.
Η Πολίνα Ποριζκόβα εξήγησε ότι οι ουλές αποτελούσαν τεράστια ανησυχία για εκείνη και έτσι αναζήτησε έναν ορθοπεδικό χειρουργό με εμπειρία στην «τομή μπικίνι».
Σύμφωνα με το American Hip Institute. αυτή η τεχνική απαιτεί μόνο μια μικρή, διαγώνια τομή στο μπροστινό μέρος του ισχίου, η οποία μπορεί συχνά να κρυφτεί με το σλιπ του μαγιό -εξού και το όνομά της.
Η Πολίνα Ποριζκόβα στη λεζάντα της φωτογραφίας μίλησε για το γεγονός ότι αγκάλιασε τις ουλές της, σαν να είναι μέρος του εαυτού της, αντί να τις αγνοήσει.
Η Πολίνα Ποριζκόβα δείχνει τις ουλές από τη χειρουργική επέμβαση:
«Προχωρώντας σε αυτή τη χειρουργική επέμβαση, δεν μπορούσα να μην σκεφτώ τις ουλές.
Αυτές που έχω, τις αγκαλιάζω. Αλλά δεν έχω καμία επιθυμία να δημιουργήσω νέες.
Κατά τη διάρκεια των διακοπών αποχαιρέτησα το λείο δέρμα στους γοφούς μου, παρά το γεγονός ότι ένιωθα ενοχές για τη ματαιοδοξία μου.
Όταν έψαχνα για ορθοπεδικούς, έπαιρνα υπόψη μου τον τρόπο με τον οποίο έκαναν τις τομές. Ο @roydavidovitchmd ήταν ένας από αυτούς που έκανε την τομή "μπικίνι" συστηματικά. Και ο οποίος ήταν απόλυτα πρόθυμος να βάλει έναν πλαστικό χειρουργό, τον φίλο του Dr. Peirre Saadeh στο @nyulangone να κλείσει αυτές τις τομές.
Μετά την επέμβαση, οι τομές καλύφθηκαν για τρεις ημέρες. "Θα φαίνονται φρικιαστικές όταν αφαιρέσετε τους επιδέσμους", με προειδοποίησε ο Δρ Νταβίντοβιτς. Έτσι προϊδεασμένη, μπορώ να πω ότι βρήκα τις ουλές ως επί το πλείστον… ενδιαφέρουσες.
Μελέτησα το που έγιναν οι τομές, τον τρόπο με τον οποίο έγιναν τα ράμματα και θαύμασα το έρχο δύο ικανών γιατρών. Ήταν σαν να ανήκαν σε κάποιον άλλον…
Σήμερα είναι η 7η ημέρα μετά την επέμβαση/ 1 εβδομάδα. Ξέρω ότι οι τομές σύντομα θα γίνουν μέρος του εαυτού μου.
Θα είναι μια υπενθύμιση του παλιού πόνου και των νέων νικών.
Θα ενωθούν με όλες τις άλλες ουλές στο σώμα και το μυαλό μου -ορατές και αόρατες- οι οποίες, τελικά, θα αποτελέσουν την κόλλα που με κρατάει ενωμένη, ένα πλέγμα από προηγούμενα τραύματα που έχουν επουλωθεί και με έχουν κάνει πιο δυνατή.
Θα γίνουν μέρος αυτού που αποτελεί τον χάρτη του εαυτού μου.
Και όπως όλες τις άλλες ουλές στο εξωτερικό και στο εσωτερικό μου, θα τις αποδεχτώ.
Θα είμαι περήφανη γι' αυτές. Αλλά δεν έχω καμία πρόθεση να αναζητήσω νέες».
