Αλλά για ορισμένους επαγγελματίες της μόδας, η θέα ενός μωρού στη πασαρέλα είναι "αγκάθι", σύμφωνα με τη Natassa Stamouli, συντάκτρια στο 1 Granary. Η κορυφαία πλατφόρμα μόδας δημοσίευσε πρόσφατα νέα έρευνα που αποκαλύπτει πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα στον κλάδο. Πήραν συνεντεύξεις από γυναίκες σχεδιάστριες και διαπίστωσαν ότι η πλειοψηφία ανέφερε την έλλειψη υποστήριξης της μητρότητας ως εξέχον παράδειγμα της προκατάληψης.
"Έχουμε μιλήσει με επικεφαλής σχεδιαστές σε πολυτελείς οίκους που κρύβουν το γεγονός ότι έχουν παιδιά, από φόβο μήπως θεωρηθούν ότι δεν είναι αρκετά "αφοσιωμένοι στη δουλειά τους"", λέει η Σταμούλη, "έχουμε ακούσει πολλές ιστορίες για τμήματα ανθρώπινου δυναμικού που απέρριψαν έναν ικανό υποψήφιο επειδή "η μητρότητα μπορεί να τους αποσπάσει την προσοχή"".
Η Σταμούλη συνοψίζει τη στάση του κλάδου: "Στα στούντιο σχεδιασμού, το να είσαι ή να θέλεις να γίνεις γονιός, ειδικά μητέρα, θεωρείται απειλή για το μόνο αποδεκτό εργασιακό προφίλ: αφοσιωμένος επαγγελματίας είναι εκείνος του οποίου η ζωή είναι η μόδα".
Η Maurer βρίσκει την εμπειρία της ως μητέρα στον κλάδο "απίστευτα απελευθερωτική και απίστευτα υποστηρικτική". Αλλά επισημαίνει ότι αυτό οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι είναι μοντέλο. "Εγώ δουλεύω μόνο για μια μέρα, αν είσαι σχεδιάστρια κάνεις μια δουλειά που απαιτεί να πηγαίνεις κάθε μέρα σε ένα γραφείο. Κάθε σχεδιαστής με τον οποίο έχω συνεργαστεί είναι εργασιομανής, γιατί αυτό απαιτεί η βιομηχανία".
Η Σταμούλη λέει ότι οι προσδοκίες αυτές υπερβαίνουν τις κορυφαίες θέσεις: "Στο styling, τη συγγραφή και τις ανεξάρτητες μάρκες, το να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας έχει γίνει ο κανόνας, οδηγώντας τους επαγγελματίες της μόδας σε ένα αδιέξοδο αστάθειας και οικονομικής ανασφάλειας. Το να μείνεις έγκυος, να περάσεις μια εγκυμοσύνη, να πάρεις άδεια μητρότητας απαιτούν ελεύθερο χρόνο, μια ήρεμη ψυχική κατάσταση και κάποια οικονομική σταθερότητα. Οι περισσότερες θέσεις εργασίας στη μόδα δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα από αυτά".
Την έρευνα επιβεβαιώνει η σχεδιάστρια μόδας και μητέρα δύο παιδιών Amy Powney, η οποία διατηρεί το δικό της brand, Mother of Pearl. Κάποτε την προσέγγισε ένας HR που ήθελε να μάθει τα επόμενα βήματά της. "Στα μισά της συνέντευξης είπα: "Θέλω απλώς να επαναλάβω ότι, αν ποτέ παρουσιαστεί κάποια δυσκολία τα παιδιά μου έρχονται πρώτα και δεν θα το αλλάξω αυτό". Ο τόνος της συζήτησης άλλαξε μετά από αυτό".
Είναι κρίμα, λέει η Aya Noël, συντάκτρια του 1 Granary, "γιατί πολλές από τις μητέρες με τις οποίες μιλήσαμε λένε ότι έγιναν καλύτερες εργαζόμενες και πιο δημιουργικές μετά την απόκτηση παιδιών. Διαχειρίζονται τον χρόνο τους πιο αποτελεσματικά ή έχουν περισσότερη υπομονή ή ενσυναίσθηση. Ο κλάδος μας δεν πρέπει να χάσει αυτές τις δεξιότητες απλώς και μόνο επειδή έχουμε μια νοοτροπία παλαιάς κοπής στον τρόπο με τον οποίο δομούμε το στούντιο".
Υπάρχουν εξαιρέσεις. Η Phoebe Philo είναι ως γνωστόν η πρώτη σχεδιάστρια που πήρε άδεια μητρότητας ως δημιουργική διευθύντρια ενός οίκου μόδας πολυτελείας. Λίγο αργότερα, όμως, άφησε τη δουλειά της στην Chloé για να περάσει τέσσερα χρόνια μεγαλώνοντας την οικογένειά της. Αυτή τη σεζόν, η σχεδιάστρια Molly Goddard και η νέα δημιουργική διευθύντρια της Chloé, Chemana Kamali, κατέβαλαν ιδιαίτερες προσπάθειες να χαιρετήσουν τα μικρά τους παιδιά στο φινάλε της επίδειξης - αποδεικνύοντας ότι για κάποιους είναι εφικτό.
Υπάρχει και ένα ευρύτερο σημείο εδώ. Όπως σημειώνει ο Guardian υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, αυτό του μισθολογικού χάσματος καθώς οι μητέρες κερδίζουν λιγότερα από τους πατεράδες. "Οι εργασιακοί χώροι μας, οι οποίοι είναι μεροληπτικοί ως προς το φύλο, δεν έχουν ποτέ αντιμετωπίσει τις ανάγκες του γυναικείου εργατικού δυναμικού τους και, όπως είναι λογικό, ορισμένες σύγχρονες γυναίκες επιλέγουν την πρόοδο της καριέρας τους αντί για την ανατροφή των παιδιών και τη λήθη της καριέρας", λέει η σχολιάστρια μόδας Caryn Franklin.
Τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει ο κλάδος για να στηρίξει τις μητέρες; "Χρειαζόμαστε μια αλλαγή νοοτροπίας στην εργασιακή νοοτροπία", λέει η Noël. "Να βάλουμε τέλος στον μύθο ότι η δημιουργικότητα και το πάθος μπορούν να υπάρξουν μόνο μέσα από θυσίες. Εδώ μιλάμε για τις μητέρες, αλλά αυτή η εργασιακή κουλτούρα επηρεάζει όλους".
