Την επόμενη και τη μεθεπόμενη ημέρα, όσοι άνθρωποι βρέθηκαν και επεβίωσαν της πυρκαγιάς θα κληθούν να διαχειριστούν το ψυχολογικό βάρος της καταστροφής.
Τότε που θα εχουν φύγει οι κάμερες. Τότε που θα έρθουν κατάματα με τα απομεινάρια και το μέλλον τους. Τότε που θα νιώθουν μόνοι τους, αντιμέτωποι με άγχος, ματαίωση, απόγνωση και μετατραυματικό στρες.
Συγκλονίζει το καταστροφικό γεγονός της πυρκαγιάς που έπληξε την Αττική πριν λίγες ημέρες. Άνθρωποι έχουν βρει τραγικό θάνατο, άλλοι αγνοούνται, σπίτια και δάση έχουν καεί και επικρατεί πανικός, οργή, θλίψη και απόγνωση. Για ακόμη μία φορά ένα «ξαφνικό» γεγονός που θα μπορούσε να ήταν διαχειρίσιμο, κατέληξε σε καταστροφικό αφήνοντας πίσω του ολέθριες συνέπειες που θα καλούνται να τις διαχειριστούν όσοι επιβίωσαν.
Την επόμενη και τη μεθεπόμενη ημέρα, όσοι άνθρωποι βρέθηκαν στην πυρκαγιά και μετά την επιβίωση, θα κληθούν να διαχειριστούν το ψυχολογικό βάρος της καταστροφής. Τότε που θα εχουν φύγει οι κάμερες. Τότε που θα έρθουν κατάματα με τα απομεινάρια. Τότε που θα νιώθουν μόνοι τους, αντιμέτωποι με άγχος, ματαίωση, απόγνωση και μετατραυματικό στρες.
Αν ανοίξουμε την οπτική μας, θα διαπιστώσουμε ότι τα καταστροφικά γεγονότα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας σε όλο τον κόσμο και η έκθεση σε ένα καταστροφικό, δυνάμει απειλητικό για τη ζωή γεγονός, αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα καταστροφικά συμβάντα αποτελούν σύνθετες και πολυδιάστατες καταστάσεις που είναι δυνατόν να έχουν εκτεταμένες ψυχοκοινωνικές συνέπειες τόσο στη ζωή των ατόμων όσο και στη ζωή των τοπικών κοινοτήτων ή των ευρύτερων κοινωνιών, ακόμη και αν ο αριθμός των ατόμων που εμπλέκονται είναι περιορισμένος.