Ας ξεκινήσουμε από μια μεγάλη και αδιαπραγμάτευτη αλήθεια που αναιρεί μια πεποίθηση που έχει εμποτίσει πολλές συνειδήσεις εδώ και δεκαετίες: Όχι, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο.
Δεν έχει πάντα δίκιο όταν πιστεύει ότι με την ιδιότητα του αγοραστή μπορεί να ξεπερνά τα όρια και να συμπεριφέρεται με τρόπο που υποβαθμίζει την νοημοσύνη και την προσωπικότητα των ανθρώπων που απλά κάνουν μια δουλειά έχοντας το καθήκον να παραμένουν χαμογελαστοί, φιλικοί και εξυπηρετικοί από την αρχή ως το τέλος του ωραρίου τους. Οποια κι αν είναι η διάθεσή τους. Οποιο κι αν είναι το προσωπικό τους πρόβλημα.
Λένε ότι πρέπει να μπεις στα «παπούτσια» του άλλου για να καταλάβεις πώς νιώθει.
Αν δεν έχεις μπει, λοιπόν, στα «παπούτσια» ενός πωλητή εμπορικού καταστήματος, δεν μπορείς να ξέρεις ποια είναι τα καθήκοντά του και ο βαθμός δυσκολίας της δουλειάς του.
Η οικονομική κρίση άλλαξε τα δεδομένα του εμπορικού κόσμου και πλέον, ο ανταγωνισμός μεταξύ των καταστημάτων είναι πιο έντονος από ποτέ.
Ο πελάτης είναι αυτός που έχει κυριολεκτικά ..στην τσέπη του το μέλλον των εργαζόμενων σε μια εμπορική επιχείρηση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να συμπεριφέρεται χωρίς φραγμούς.
Ένας πωλητής θα συναντήσει αμέτρητους διαφορετικούς χαρακτήρες και συμπεριφορές. Κάποιες από αυτές μπορεί να του προκαλούν ενόχληση αλλά καλείται να τις διαχειριστεί για να φύγει ευχαριστημένος ο εκάστοτε πελάτης από το κατάστημα.
Αυτός είναι, άλλωστε, ο βασικός στόχος του κάθε καταστήματος.
Ποιες συμπεριφορές προκαλούν αμηχανία, ενόχληση και αρνητικά συναισθήματα στους πωλητές;