Γιόγκα στα τυφλά -Η νέα τρέλα, γιατί την προτιμούν  | 0 bovary.gr
Γιόγκα στα τυφλά -Η νέα τρέλα, γιατί την προτιμούν | 0 bovary.gr
ΤΟΛΜΗΡΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ

Γιόγκα στα τυφλά -Η νέα τρέλα, γιατί την προτιμούν


Θυμόσαστε εκείνο το παιχνίδι των παιδικών σας χρόνων, που ακούει στο όνομα «τυφλόμυγα»;

Είναι μια από τις πιο αγαπητές ψυχαγωγικές δραστηριότητες ανάμεσα στα μικρά παιδιά και βασίζεται στον περιορισμό της όρασης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό να γίνει αντιληπτός ο εξωτερικός χώρος χωρίς τη βοήθεια της.

Ωστόσο, η όραση μπορεί να περιοριστεί και σε άλλες περιπτώσεις και μεγαλύτερες ηλικίες, όταν ένα ζευγάρι θέλει να βελτιώσει τη σεξουαλική του ζωή και τη χρησιμοποιεί ως παιχνίδι, που δημιουργεί πλήθος φαντασιώσεων και βελτιώνει τη διέγερση.

Αυτή τη φορά, η αίσθηση της όρασης γίνεται το «εργαλείο» μιας φυσικής, νοητικής και ψυχικής πρακτικής, της γιόγκα.

Η γιόγκα στα τυφλά ή αλλιώς blindfolded yoga class φαίνεται, ότι κερδίζει έδαφος χάρη στις ευεργετικές της ιδιότητες.

Στη συγκεκριμένη σωματική άσκηση, οι αθλούμενοι φορούν μια υφασμάτινη μάσκα στα μάτια, όπως αυτή του ύπνου και ασκούνται δίχως να βλέπουν.

Ο περιορισμός αυτής της τόσο σημαντικής αίσθησης, αυξάνει τη λειτουργία των υπόλοιπων αισθήσεων, δίνοντας τη δυνατότητα στο άτομο για μεγαλύτερη συγκέντρωση στις πιο αδύναμες «περιοχές» του εσωτερικού του κόσμου, προκειμένου να τις βελτιώσει και να τις ενισχύσει.

Η φυσική κατάσταση αλλάζει πιο εύκολα, γιατί οι μύες χρησιμοποιούνται πιο συνειδητά και προσεκτικά, στην προσπάθεια να μη χαθεί η ισορροπία στο έδαφος.

Επίσης, η «γιόγκα στα τυφλά» βοηθάει στην ανακάλυψη των βαθύτερων σκέψεων του ατόμου, στην αυτογνωσία, παρέχοντας ένα παράθυρο επικοινωνίας με το «είναι» του κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Ακόμη, το γεγονός ότι δεν υπάρχει επαφή με το πεδίο γύρο του, μειώνει τον ανταγωνισμό που γεννάται συχνά από την τάση να εκτελέσει κανείς με ορθότερο τρόπο τις ασκήσεις.

Οι άνθρωποι που επιλέγουν να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη εκδοχή της γιόγκα χαρακτηρίζονται από τη διάθεση για πειραματισμό με νέες εμπειρίες.

Οι δάσκαλοι αυτής της πρακτικής οφείλουν να καθησυχάσουν τα μέλη του τμήματος και να τους απαλλάξουν από το φόβο που δημιουργείται για το άγνωστο και το σκοτάδι, λόγω του περιορισμού της όρασης.

Αυτό επιτυγχάνεται, όταν εξηγούν πως στο συγκεκριμένο χώρο είναι πάντοτε ασφαλείς ακόμα κι αν δεν βλέπουν. Επίσης, χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες στάσεις σώματος για τις στιγμές πανικού και ο αθλούμενος πρέπει να πάρει δέκα βαθιές ανάσες όσο παραμένει σε αυτές.