Αντί, να κάνει πίσω, η νεαρή παραδέχεται πως η έντονη χημεία μεταξύ τους την παρακίνησε να συνεχίσει να τον βλέπει. Οι δυο τους απολάμβαναν ερωτικές στιγμές, χωρίς να είναι ζευγάρι. Και αυτό δεν την ενοχλούσε, όπως δεν την ενοχλούσε και το γεγονός, ότι εκείνος φλέρταρε με άλλες γυναίκες. Μέχρι που κάποια στιγμή αναθεώρησε, του ζήτησε να παραμείνουν πλατωνικοί φίλοι και άρχισε να αναζητά τα βαθύτερα αίτια που την οδηγούν σε λανθασμένες επιλογές συντρόφων.
«Συνειδητοποίησα ότι το σεξ ήταν μια απαραίτητη προϋπόθεση για μένα προκειμένου να αρέσω στους άντρες. Γιατί, αν δεν το έκανα, τότε πολύ απλά θα εξαφανίζονταν και ένιωθα πως το φταίξιμο ήταν όλο δικό μου. Σε μια προσπάθεια να αποφύγω αυτή την νοοτροπία, αποφάσισα να βάλω τέλος στο περιστασιακό σεξ. Και υποσχέθηκα στον εαυτό μου, πως δεν θα υποκύψω, αν ο άνθρωπος με τον οποίο συναναστρέφομαι δεν με κάνει να νιώσω θεά. Ισως αυτό να μου έπαιρνε αρκετό χρόνο. Τους πρώτους έξι μήνες βρήκα τη δύναμη να αντισταθώ, όμως μετά αυτή η δύναμη άρχισε να εξασθενεί κι εγώ σκεφτόμουν και πάλι το σεξ. Παρότι και οι φίλες μου προσπάθησαν να με μεταπείσουν, τελικά άντεξα γιατί το χρωστούσα στον εαυτό μου. Τώρα πλησιάζω τον ένα χρόνο δίχως σεξ».
Αναρωτιέσαι πως αισθάνεται μετά από αυτό το πείραμα;
«Τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Συνειδητοποιώντας ότι για έναν και πλέον χρόνο δεν κατάφερα να βρω τον ιδανικό άντρα που θα επενδύσει σε μένα, μου προκλήθηκε θλίψη. Δεν ξέρω αν είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη. Πάντως η εμπειρία της αγνότητας μέσα από την αποχή από τις σεξουαλικές επαφές, δεν με βοήθησε. Το θετικό είναι ότι προσέφερα στον εαυτό μου αγάπη. Κι ακόμα κι αν το μάθημα ήταν κάπως απογοητευτικό, ήταν αναγκαίο. Εβγαλα από το μυαλό μου την ιδέα ότι για να κρατήσω το ενδιαφέρον ενός άντρα, έπρεπε να βρεθώ μαζί του ερωτικά. Εδωσα στον εαυτό μου να καταλάβει ότι αξίζω να αγαπηθώ και δίχως αυτό. Η απογοήτευση επισκιάστηκε τελικά από μια τεράστια υπερηφάνεια».