Ενα γράμμα στους γονείς του πρώην φίλου μου, που δεν έμαθαν ποτέ την ύπαρξή μου

Ήμασταν μαζί για τρία χρόνια, αλλά εσείς δεν γνωρίζατε την ύπαρξή μου. Στην πραγματικότητα, αυτός ήταν και ο λόγος που το διαλύσαμε.

Στην αρχή το καταλάβαινα. Είδα νωρίς το πλαίσο αφού ο γιος σας είχε βγει από μια μακρόχρονη σχέση. Είχε κι ένα μικρό παιδί. Προσπαθούσε να κρατήσει τα πάντα υπό έλεγχο όσον αφορά τον εγγονό σας – το να βάλει μια νέα σύντροφο στη ζωή του, ήταν δύσκολο. Το καταλαβαίνω. Στάθηκα στην άκρη και του επέτρεψα να συνεχίσει να κάνει αυτό που θεωρούσε σωστό. Θυσίασα πολλά για χάρη του και για χάρη της οικογενειακής του ζωής. Έβαλα τα συναισθήματά μου στην άκρη, παρά το γεγονός ότι με πονούσε αυτό.

Τα άλλα σας παιδά ήξεραν για μένα, όπως ήξεραν και οι φίλοι του και η πρώην σύζυγός του, αν και υποψιάζομαι ότι αδιαφορούσε για την ύπαρξή μου. Στους έξω, έδειχνε ότι έχει την τέλεια οικογενειακή ζωή. Κι εγώ απομακρυσμένη προσπαθούσα να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι ένιωθα σαν ερωμένη. Του τα είπα όλα αυτά και μου είπε ότι καταλάβαινε, αλλά δεν νομίζω ότι κατάλαβε τίποτα. Ο γιος του ήταν πιο σημαντικός γι 'αυτόν από οτιδήποτε άλλο. Κράτησα λοιπό το κεφάλι ψηλά και κοίταξα μπροστά.

Πέρασα μέρες και νύχτες με την σκεπτόμενη πώς είναι δυνατόν ο γιος σας να κρατάει τη φίλη του κρυφή.
Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν πώς μια οικογένεια ζει μέσα στο ψέμα και την απάτη. Η δική μου οικογένεια ήξερε για το νέο μου φίλο. Ο γιος σας συνάντησε τους γονείς μου. Οι δικοί μου ήταν καχύποπτοι αφού φάνηκε ότι κάνει δύο ξεχωριστές ζωές. Δεν τους άρεσε αυτό που έκανε, οπότε άρχισα να τους λέω ότι σας γνώρισα - άρχισα να λέω ψέματα στην οικογένειά μου, όπως ο ίδιος έλεγε σε σας. Για να τον προστατεύσω.

Δεν κατάλαβα πώς ήσαστε τόσο τυφλοί ώστε δεν είδατε την άλλη του ζωή. Ήθελα να τον κατακρίνετε για αυτό που έκανε σε μένα, να τον τραβήξετε έξω από τη διπλή ζωή. Πέρασα μέρες και νύχτες με την απορία ποιοι είστε και πώς θα συμπεριφερόσασταν σε έναν γιο που κρατούσε τη φίλη του κρυφή. Σας μισούσα για αυτό. Σας μισούσα επειδή δεν συνειδητοποιήσατε την ύπαρξή μου, γιατί δεν δημιουργήσατε ένα άνετο περιβάλλον στο οποίο ο γιος σας θα μπορούσε να είναι ειλικρινής. Ονειρευόμουν τη συνάντησή μας, ήθελα να νιώσω μέλος της οικογένειάς σας.

Σκέφτηκα ότι, αν σας γνώριζα, θα ένιωθα καλύτερα για τη σχέση μας, ότι δεν θα αισθανόμουν τόσο άσχημα. Αλλά δεν έγινε, παρά το γεγονός ότι το ήθελα πολύ. Είπε ότι θα άλλαζε δραματικά η σχέση που έχει μαζί σας, με την πρώην και το παιδί του αν με συναντούσατε. Αν συναντούσατε «τη νέα γυναίκα στη ζωή του»..

Αλλά είχε αφήσει τη σύζυγό του. Έτσι, καθώς περνούσαν τα χρόνια και όση υπομονή κι αν έκανα, κατάλαβα ότι δε θα με άφηνε ποτέ να είμαι μέρος της ζωής του. Έτσι, έφυγα.

Μου άρεσε ο γιος σας. Ακόμα τον αγαπώ. Ίσως ήμασταν και οι δύο αφελείς. Ίσως δεν με αγάπησε ποτέ. Ίσως ήμουν ανόητη και δεν θα έπρεπε να μείνω τόσο πολύ καιρό μαζί του. Παρά τη σύγχυση, την αγωνία, το μίσος και την αναστάτωση, αγαπήσαμε ο ένας τον άλλον.
Όλα αυτά μου έδωσαν ένα γερό μάθημα. Πλέον θα πάω στην επόμενη σχέση με ανοιχτά μάτια, θα ξέρω πώς να χειριστώ τα πράγματα και πόσο δυνατή μπορώ να είμαι.
Ακόμα με πονά όλο αυτό και εξακολουθώ να αγαπώ τον γιο σας. Ελπίζω απλώς να μην μεταχειριστεί την επόμενη φίλη του όπως εμένα. Για τρία χρόνια, ήθελα να σας συναντήσω - ζητούσα να σας συναντήσω.
Τώρα, αυτό μάλλον δεν θα γίνει ποτέ.

Η ιστορία δημοσιεύτηκε στον Guardian