Τα μαλλιά δεν είναι απλώς ένα κομμάτι της εμφάνισης μας, αλλά και της προσωπικότητας μας. Αρχικά γιατί είναι ένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς και δεύτερον γιατί ο τρόπος που επιλέγουμε να τα διαμορφώνουμε τοσο στιλιστικά, όσο και χρωματικά παίζει κεφαλαιώδη ρόλο στην αυτοπεποίθηση και κατ’ επέκταση στην ψυχολογία μας.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να παραθέσουμε μια πολύ εύστοχη παρατήρηση που έχει κάνει ο αγαπημένος Τσάρλι Τσάπλιν: «Δεν είναι τυχαίο που τα μωρά κλαίνε απαρηγόρητα την πρώτη φορά που τα πηγαίνουν οι γονείς τους για κούρεμα. Άσχετα με το αν είναι λίγα, πολλά, ίσια ή σγουρά, νιώθουν ότι τους αφαιρούν ένα κομμάτι της προσωπικότητας τους». Ευτυχώς, μεγαλώνοντας, το κούρεμα παύει να είναι τόσο τραυματική εμπειρία (αν και, προσωπικά, στο κομμωτήριο έχω περάσει μερικές από τις πιο βασανιστικά αργές και ανιαρές ώρες της ζωής μου).
Για να έρθουμε όμως στο βασικό μας θέμα, η απώλεια μαλλιών, ένα πρόβλημα με το οποίο, αργά ή γρήγορα, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό, όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι (ποιος δεν έχει εκπλαγεί με τον σωρό από τις αδέσποτες τρίχες που βλέπει να μαζεύονται στη βούρτσα του;) μπορεί να αποδειχθεί εξίσου ψυχοφθόρο για την ψυχολογία μας. Σύμφωνα με έρευνες, η τριχόπτωση επηρεάζει, κατά βάση, το 25% των γυναικών και το 75% των αντρών σε κάποια περίοδο της ζωής τους.