Μήπως το να μιλάμε με κάποιον άλλον μέσω μηνυμάτων ή social media ενώ είμαστε ήδη σε σχέση δεν είναι τόσο αθώο όσο νομίζουμε;
Η ένδειξη ότι ο σύντροφός σας έχει μήνυμα στο κινητό του αναβοσβήνει εδώ και ένα τέταρτο, αποσπώντας την προσοχή σας από τη συζήτηση που έχετε. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπετε το συγκεκριμένο λαμπάκι να αναβοσβήνει επίμονα ως σημάδι ότι ο έχει λάβει νέο (ή νέα) μήνυμα σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ή και στο κινητό του. Και δεν είναι η πρώτη φορά που δεν το ανοίγει μπροστά σας, αλλά περιμένει να απομακρυνθείτε λίγο ή -ακόμα χειρότερα- που τον έχετε πιάσει να πληκτρολογεί την απάντηση έχοντας ένα χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη του (ναι, αυτό που έχει κάποιος όταν φλερτάρει).
Πιθανώς να τον έχετε ρωτήσει τι συμβαίνει και με ποιον μιλάει. Πιθανώς να σας έχει απαντήσει κιόλας ότι πρόκειται για συνάδελφο ή μια φίλη του από τις σπουδές του στο εξωτερικό ή, απλώς, μια κοπέλα από την παρέα του. Γιατί όμως μιλάνε τόσο συχνά; Και τι λένε; Και ποιος κάνει την πρώτη κίνηση για να στείλει; Και, τέλος πάντων, πως προκύπτει τόσο ενδιαφέρον; Να μερικά από τα ερωτήματα που γεννιούνται στο καχύποπτο και ανήσυχο μυαλό σας, φέρνοντας σας αντιμέτωπη με την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: «Με απατάει; Κι αν δεν με απατάει, μπορεί αυτή η συνήθεια να απειλήσει τη σχέση μας»;
Θεωρείται απιστία η επικοινωνία με άλλα άτομα ακόμα κι αν δεν υπάρχει ερωτικό ενδιαφέρον; Και πότε το αθώο ενδιαφέρον ξεπερνά τα όρια του φλερτ και περνάει στη σφαίρα του ερωτικού;
Ας ξεκινήσουμε με μια βασική αρχή. Το ότι είστε σε σχέση με έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι τον έχετε αγοράσει για δικό σας. Είναι άλλο η απαίτηση για αποκλειστικότητα και άλλο η έντονη κτητικότητα απέναντι σε κάποιον (ένα συναίσθημα που αρκετοί αρχίζουν να αναπτύσσουν και να εκδηλώνουν έντονα σε μια σχέση, ειδικά όταν αυτή μετρά αρκετά χρόνια ζωής).
