Το «Σου έχω πάρει κι εγώ, αλλά ξέχασα να στο φέρω!» δεν είναι η πιο σωστή και ευγενική αντίδραση.
«Για μένα; Σε ευχαριστώ, δεν έπρεπε!» λέτε καθώς τείνετε τα χέρια για να λάβετε το κουτί με το όμορφο περιτύλιγμα. Την ίδια στιγμή, το σημείο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τις δικαιολογίες ξεκινά να δουλεύει στο φουλ προκειμένου να σκεφτεί κάτι πειστικό για το γεγονός ότι εσείς, είτε από απερισκεψία, είτε από αμέλεια, δεν έχετε πάρει τίποτα σε εκείνον/η. Pause.
Το να λαμβάνεις δώρα είναι φανταστικό. Εκτός από μία περίπτωση. Όταν εσύ ο ίδιος δεν έχεις φροντίσει να ανταποδώσεις την κίνηση.
Mέρες που είναι και ενόψει γιορτών, οι άνθρωποι που μπορεί να σας εκπλήξουν έτσι ευχάριστα (αλλά και δυσάρεστα ταυτόχρονα) μπορεί να είναι από τη συνάδελφο στο γραφείο ή μια φίλη της μητέρας σας μέχρι μια πάρα πολύ μακρινή σας ξαδέρφη ή έναν κύριο που σας έχουν πει ότι είναι θείος σας (ενώ ακόμα δεν έχετε βρει ποια είναι η συγγένεια που σας συνδέει). Με άλλα λόγια, άνθρωποι που ποτέ δεν σας πέρασε από το μυαλό συμπεριλάβετε στη λίστα με τα δώρα σας, αλλά που εκείνοι, για κάποιο σκοτεινό λόγο, σας συμπεριέλαβαν στις δικές τους.
Και κάπως έτσι, επιστρέφουμε στην αρχική σκηνή με εσάς να δέχεστε το δώρο έχοντας πάρει ένα βλέμμα που συνδυάζει ευγνωμοσύνη, αμηχανία και αγωνία για το τι δικαιολογία θα πείτε προκειμένου να εξηγήσετε το λόγο που εσείς δεν έχετε να δώσετε τίποτα πίσω. Μήπως να πω ότι του έχω πάρει, αλλά το έχω στο σπίτι; Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Μην αγχώνεστε. Το ότι κάποιος σας πήρε δώρο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είστε κι εσείς υποχρεωμένη να του επιστρέψετε την καλοπροαίρετη πλην άβολη κίνηση.