.Πρώτο στάδιο, ακούς τον πόνο της, ώρα να έχεις και καθαρό μυαλό. Η πρώτη συνεδρία, τηλεφωνική ή δια ζώσης, καθοριστική, δεν μιλάς, δεν παρεμβαίνεις, δεν διακόπτεις. Συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει ειρμός, ακολουθία, δεν δίνεις σημασία. Σημασία έχει να αδειάσει από γεγονότα, συναισθήματα, σκέψεις, ξεφορτώνεται και ξεφορτώνει. ‘’Υποψιάζομαι, το αρνήθηκε, τα στοιχεία συνηγορούν, αποδείξεις δεν έχω, ατράνταχτες αλλά το διαισθάνομαι, είναι διαφορετικός, ήταν πολύ καιρό αλλά τώρα συνειδητοποίησα γιατί’’ και τέλος δεν έχει η αφήγηση… Η πρώτη, η ακαταλαβίστικη, χωρίς αρχή, μέση, τέλος, αυτή που την λέει μόνο και μόνο για να την ακούσει η ίδια, για να ορίσει προκειμένου να προσδιορίσει, να ταξινομήσει τις διάσπαρτες, στο έλεος του συναισθήματος σκέψεις της. Crash test και για τις δυό σας, πρέπει να περάσει και να το περάσετε.
. Δεύτερο στάδιο, παρεμβαίνεις υποβοηθητικά στη συζήτηση. Περισσότερο για διευκρινίσεις, για να βοηθήσεις στο ξεκαθάρισμα των σημαντικών απο τα λιγότερα σημαντικά, μπας και αρχίσετε και βγάζετε κάποια άκρη. Δεύτερη αφήγηση, πιο ουσιαστική, παράθεση γεγονότων χωρίς την φόρτιση των συναισθημάτων, δεύτερη ανάγνωση της κατάστασης. Ποιός κεράτωσε ( άκομψη λέξη αλλά to the point, δεν προσέχεις το λεξιλόγιο σου τέτοιες ώρες), ποιάν, πότε, πού και από πότε, κρίσιμο σημείο. Άλλο το περιστασιακό ξεστράτισμα άλλο η κανονική παράλληλη σχέση, έχει διαφορά μέσα στην κρίση και τον πανικό. Το παραδέχτηκε ή ‘’όχι, δεν είναι αυτό που νομίζεις, τι είναι αυτά που λές’’. Δεν είναι το ίδιο, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Φέρνει στο προσκήνιο ή κρύβει στο παρασκήνιο το οριστικόν του πράγματος, χωρίζω ή ψάχνω και μετά χωρίζω, εάν και εφόσον..Μένουμε στα γεγονότα, τα καταγράφουμε.
