Η Αθήνα είναι μια τεράστια πόλη κι εσύ έχεις αποφασίσει, ότι συχνά είναι καλύτερο να μετακινείσαι με τα μέσα μεταφοράς προκειμένου να εξοικονομήσεις χρόνο, χρήμα και φυσικά να γλιτώσεις την κίνηση στους δρόμους.
Τι γίνεται όμως, όταν αυτή σου η επιλογή επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία σου και σε κάνει να βρίσκεσαι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού;
Δεδομένου ότι ο αριθμός των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς είναι τεράστιος, κατά την διάρκεια οποιασδήποτε διαδρομής με το λεωφορείο, το τρόλεϊ, το μετρό ή το τραμ θα συναντήσεις μια σειρά από τύπους επιβατών που άλλοτε άθελα τους και άλλοτε επειδή απλά αδιαφορούν (ή αισθάνονται σαν στο σπίτι τους) μπορούν να προκαλέσουν μεγάλο πρόβλημα στους συμπολίτες τους.
Ποιοι είναι αυτοί;
- Αυτοί που χρησιμοποιούν το κινητό σαν ντουντούκα
Φυσικά και δεν λέει κανείς ότι τα κινητά πρέπει να παραμένουν απενεργοποιημένα ή στο αθόρυβο κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής με τα μέσα μεταφοράς, αλλά όταν επιστρέφεις στο σπίτι «πτώμα» από τη δουλειά ή όταν απλά θέλεις να φτάσεις στον προορισμό σου χωρίς υπερένταση, γιατί πρέπει να ακούσουμε όλες τις λεπτομέρειες μιας συζήτησης που δεν μας αφορά; Plus όσο και να φωνάζετε όταν είστε στο βαγόνι του μετρό, δεν έχει σήμα!
- Αυτοί που στέκονται σαν άγαλμα
Μπροστά στην πόρτα, δίπλα στο κάθισμα, στη μέση του διαδρόμου. Βρίσκονται παντού και μας κάνουν να απορούμε πραγματικά για τη σταθερότητα τους! Οι άνθρωποι αυτοί μπαίνουν στα μέσα μεταφοράς, «πιάνουν» τη θέση τους (όχι απαραίτητα στο κάθισμα) και δεν λένε να τη χάσουν ο κόσμος να χαλάσει. Κλασικό παράδειγμα όσοι γαντζώνονται από τη λαβή της πόρτας και όταν αυτή ανοίγει και κλείνει μετακινούνται μαζί της!
- Αυτοί που βιάζονται να μπουν πριν κατέβεις
Ετοιμάζεσαι να κατέβεις από το βαγόνι του μετρό; Γελάστηκες! Υπάρχουν επιβάτες που πραγματικά επιχειρούν με μανία να μπουν σε αυτό, πριν προλάβεις να πατήσεις το πόδι σου στην αποβάθρα, σκύβοντας μάλιστα συνήθως το σώμα τους ή απλώνοντας τα χέρια τους για να κάνουν και χώρο, ενώ αν τολμήσεις να πεις κουβέντα, το πιθανότερο είναι να σε «στολίσουν».