Γιατί μαμά δεν είχα ποτέ πιπίλα;
Είναι κάτι που κατά διαστήματα με ρωτά ο Παύλος, ακόμα κι αν φτάνει αισίως τα 8 χρόνια. Το γεγονός ότι την δοκίμασα μόνο 2 φορές το φέρνει βαρέως, ειδικά όταν βλέπει ακόμα και 5χρονα παιδάκια να κυκλοφορούν στον δρόμο με πιπίλα.
Η αλήθεια είναι ότι ούτε εγώ ούτε η αδελφή μου είχαμε ποτέ και δεν πάθαμε τίποτα. Η μητέρα μας ήταν αντίθετη. Και κάπως έτσι δεν μπήκαμε στην διαδικασία να αγοράσουμε όταν γεννήθηκαν τα παιδιά.
Όμως όταν ο Παύλος ήταν σχεδόν ενός κι είχα απηυδήσει μαζί του που δεν κοιμόταν πάνω από δύο συνεχόμενες ώρες τα βράδια, είπα να το δοκιμάσω. Και τι κατάλαβα; Τίποτα... αντί να τον ηρεμεί, την έσπρωχνε με τη γλώσσα του γιατί αισθανόταν ότι πνιγόταν. Το πρόβλημα δεν ήταν -στην περίπτωσή μας - η πιπίλα, αλλά το γεγονός ότι ο "κύριος" δεν ήθελε να κοιμηθεί στο κρεβάτι με τα κάγκελα και γι' αυτό όταν στον ενάμιση χρόνο τα αφαιρέσαμε... απλά άρχισε να κοιμάται σερί, σαν πουλάκι!
Στο θέμα μας... μελέτησα τότε πολύ για το αν " έπρεπε" να πάρουμε ή όχι! Υπάρχουν πολλοί μύθοι και η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, λειτουργώντας πάντα με την λογική ότι «μέτρον άριστον»!