Έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια χώρα που την λούζει, κυριολεκτικά, ο ήλιος. Όσο τετριμμένο κι αν άκουγεται αυτό, όσο αυτονόητο κι αν το θεωρούμε, παραμένει μια πραγματική ευλογία.
Να ξυπνάς τις περισσότερες ημέρες του χρόνου και ο ουρανός να είναι γαλάζιος, χωρίς πολλά σύννεφα, και κάπου εκεί να «καιροφυλακτεί» ένας ήλιος που δεν χορταίνεται. Σπανίως ξυπνάμε με δυνατό αέρα κι ακόμα πιο σπάνια ερχόμαστε αντιμέτωποι με σφοδρά καιρικά φαινόμενα....
Οχι δεν θέλω να καταλήξω στο γνωστό συμπέρασμα ότι έχουμε μια χώρα καλύτερη από τους κατοίκους της -γιατί αυτό το θεωρώ δεδομένο
Έχουμε συνηθίσει να καθόμαστε έξω όλο το φθινόπωρο, φτάνοντας συχνά ως την παραμονή των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς. Εχουμε μάθει Φλεβάρη μήνα να πίνουμε τον καφέ μας στα τραπεζάκια έξω, να έχει καλοκαιρία στα Κούλουμα και παραπονιόμαστε αν δεν μπορούμε να κάνουμε μπάνιο το Πάσχα....
Γι αυτό και όποτε ο καιρός μας τα γυρίσει λίγο, μας κακοφαίνεται και γκρινιάζουμε. Όπως τώρα που ξαφνικά χειμώνιασε, έπεσε η θερμοκρασία, σηκώθηκαν οι άνεμοι και ο «Ξενοφών» έκανε αισθητή την παρουσία του. Μα από το τέλος Σεπτεμβρίου θα χειμωνιάσει; Και τι έγινε;
Μόλις ξεμυτίσουμε λίγο από τον τόπο μας και βρεθούμε στην κεντρική Ευρώπη, μόλις ξημερωθούμε σε μια από εκείνες τις γοητευτικές μεν πρωτεύουσες όπου ο ήλιος όμως δεν συχνάζει, τότε και μόνον τότε καταλαβαίνουμε ποσό καλομαθημένοι είμαστε. Αδιάβροχο, καμπαρντίνα, ομπρέλα και παλτό περισσότερο κοσμούν την γκαρνταρόμπα μας, παρά τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας. Οι μπότες είναι καθαρά θέμα μόδας ενώ οι γαλότσες είναι πλέον στυλιστική επιλογή. Κι αν πάμε λίγο παραπέρα, και θυμηθούμε του εξωτικούς προορισμούς, εμείς εδώ, στα νησιά και τα πελάγη μας ούτε τυφώνες έχουμε ούτε τσουνάμι, ούτε καρχαρίες!!!
Οχι δεν θέλω να καταλήξω στο γνωστό συμπέρασμα ότι έχουμε μια χώρα καλύτερη από τους κατοίκους της -γιατί αυτό το θεωρώ δεδομένο. Απλά σκέφτομαι ότι για τις στραβοτιμονιές μας δεν μπορούμε να ρίχνουμε τις ευθύνες, στον... καλό μας το καιρό, αλλά στον κακό μας εαυτό...
