Ιωάννα Μπέλλα, Σταρ Ελλάς 2018/ Φωτογραφία: NDP Photo Agency
Ιωάννα Μπέλλα, Σταρ Ελλάς 2018/ Φωτογραφία: NDP Photo Agency
ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ

Αλήθεια τώρα, τι χρειαζόμαστε τα καλλιστεία;


Η επιστροφή των Καλλιστείων στην ελληνική τηλεόραση, «γιορτάστηκε» (παραδοσιακά!) με ένα μικρό «σκάνδαλο»: την νίκη της 22χρονης Ιωάννας Μπέλλα, η οποία, λίγο καιρό πριν είχε απορριφθεί από μια επιτροπή reality ως «υπερβολικά πλαστική» για να σηκώσει τον «βαρύ» τίτλο του Νext Top Model.

Kαταγγελίες ακούστηκαν για «στημένο διαγωνισμό», για «βρώμικο παρασκήνιο» και «εύνοια των κριτών» - αλλά ΟΚ, τίποτα απ’όλα αυτά δεν είναι καινούργιο ή πρωτόφαντο για έναν θεσμό που, μέχρι σήμερα, έχει επιβιώσει από κλάματα, αποχωρήσεις, υστερίες υποψηφίων, τα «παπούτσια της οργής» της Βασιλικής Μαστοροπούλου και την επική γκριμάτσα της Τζούλιας Αλεξανδράτου.

Για όποιον/α αγαπά την αρχαία showbiz Ιστορία, θυμίζουμε, απλώς πως το 1978, η εστεμμένη –τότε - Μαρία Σπαντιδάκη είχε κάψει δημοσίως την κορδέλα της, δηλώνοντας πως τα καλλιστεία «είναι μια καλοστημένη φιέστα, που, σαφώς, υποβιβάζει τη γυναίκα».

Σημειώστε την ημερομηνία: 1978, Σαράντα. Χρόνια.Πριν.  Από τότε, μεσολάβησαν –μεταξύ άλλων- μόνο κανά δυό τεχνολογικές επαναστάσεις, γυναίκες πρωθυπουργοί, πρόεδροι της Δημοκρατίας κ.λπ, το τηλεοπτικό έπος (και η μίνι επιχειρηματική αυτοκρατορία) των Kardashians, η γέννηση των influencers, και η παντοδύναμη plus size Ashley Graham που κάνει εξώφυλλα στην Vogue, ομιλίες για την «αποδοχή του σώματος» και εκστρατεία υπέρ του « να είσαι υγιής, σε κάθε μέγεθος».

Η μόδα, δεν «τροφοδοτείται» από ξερούς διαγωνισμούς ομορφιάς, αλλά από τον δρόμο, το web, τον ωκεανό των social media.

Μήπως λοιπόν αντί να μιλάμε για το τι είναι «κλασική» ή φυσική ομορφιά, πώς ορίζεται, ποιο είναι το πλαίσιο της (και άρα, για το αν δικαιούται μια πλαστική κούκλα να στέφεται Σταρ Ελλάς) θα ‘πρεπε να μετατοπίσουμε κάπως το κέντρο βάρους της συζήτησης;

Στην πραγματικότητα, το μοναδικό ερώτημα είναι : γιατί χρειαζόμαστε ακόμα τα καλλιστεία; Eίναι σαφές πως, σήμερα, η μόδα, δεν «τροφοδοτείται» από ξερούς διαγωνισμούς ομορφιάς, αλλά από τον δρόμο, το web, τον ωκεανό των social media.

Ακόμα και χωρίς αυτά, ακόμα και χωρίς την σκληρή, φεμινιστική κριτική («τα καλλιστεία είναι ένα σεξιστικό πανηγύρι», «οι γυναίκες εκτίθενται σαν κρέατα στο τσιγκέλι», κ.λπ), ο θεσμός, φθίνει σταθερά εδώ και δεκαετίες. Φέτος, μάλιστα, στον απόηχο του #ΜeToo και των σκανδάλων για σεξουαλική παρενόχληση, η Αμερική αποχαιρέτησε τα Καλλιστεία και υποδέχτηκε τον «Διαγωνισμό Miss America»: μια σημαντική υποτροφία για νεαρές γυναίκες όπου για πρώτη φορά, απουσίαζε η εμφάνιση των υποψηφίων, με μαγιό.

Το σύνθημα «bye bye bikini», διέτρεξε τα social media, σαν φωτιά. Στα αποκαϊδια της, φυτρώνει το νέο «girl empowerment»

Τέλος, λοιπόν, στις αναχρονιστικές, μισόγυμνες πασαρέλες, αυτές που κάποτε, παρουσίαζε ο Donald Trump - όταν δεν χωνόταν στα καμαρίνια των κοριτσιών, την ώρα που άλλαζαν ρούχα. Στην πυρά και οι ξανθιές, πλαστικές Βarbie, με τα φουσκωτά στήθη, τα δόντια-πορσελάνες και τις χρυσές μπούκλες.Το σύνθημα «bye bye bikini», διέτρεξε τα social media, σαν φωτιά. Στα αποκαϊδια της, φυτρώνει το νέο «girl empowerment». Περιέργως, τίποτα απ’όλα αυτά, δεν έφτασε ποτέ στ’αυτιά των υπευθύνων των ελληνικών Καλλιστείων, που διοργάνωσαν μια βραδιά φτηνή, κακοστημένη, παλιακή, βγαλμένη από την μουχλιασμένη «χρονοκάψουλα των 90’s»: μπούτι, μαγιό, παγιέτα, μια υποψήφια που, υποτίθεται, μιλούσε ρώσικα (#not) και προκάτ ερωτήσεις για το τουριστικό προφίλ της χώρας - το μόνο που έλειπε ήταν η λαμπερή Ελένη Μενεγάκη στην παρουσίαση και ο Γιώργος Πρεβελάκης, να μας φέρει τον φάκελο με τ’αποτελέσματα.

Η Νικολέττα Ράλλη και οι διαγωνιζόμενες των Καλλιστείων/ Φωτογραφία: NDP Photo Agency
Η Νικολέττα Ράλλη και οι διαγωνιζόμενες των Καλλιστείων/ Φωτογραφία: NDP Photo Agency

Mέσα σε όλο αυτό το σουρεαλιστικό πανηγύρι, η bella Μπέλλα, με την αλαζονική νιότη και την (μισοαληθινή, μισοψεύτικη) ομορφιά, ήταν, σίγουρα η μοναδική, άξια λόγου ψευδαίσθηση…