Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια μέρα που ξεχωρίζει, όχι επειδή σήμερα θυμούνται κάποιοι να προσφέρουν λουλούδια και να πουν χρόνια πολλά στις γυναίκες αλλά γιατί έρχεται να υπενθυμίσει τους αγώνες τους για την ανεξαρτησία τους και την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο.
Σήμερα που στον Δυτικό κόσμο μόνο - γιατί στο μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη οι γυναίκες ακόμα τελούν υπό καθεστώς καταπίεσης- φαίνεται πως η ισότητα έχει κατακτηθεί, το γυναικείο φύλο χρειάζεται να δίνει μάχες ακόμα για τα αυτονόητα. Όσο λοιπόν ισχύει αυτή η συνθήκη, τόσο αυτή η μέρα θα είναι απαραίτητη.
Πώς ξεκίνησε
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε ανάμνηση μιας μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες τότε ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Το 1908, 15.000 γυναίκες διαδήλωσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης , διεκδικώντας δικαίωμα ψήφου, καλύτερους μισθούς και μείωση του εργασιακού τους ωραρίου. Το 1910 μια γυναίκα ονόματι Κλάρα Ζέτκλιν , που ήταν η αρχηγός του γυναικείου τμήματος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας, πρότεινε να καθιερωθεί η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε όλες τις χώρες.
Η πρότασή της έγινε δέκτη σε συνέδριο που διεξήχθη ,στο οποίο έλαβαν μέρες 100 γυναίκες από 17 χώρες κι έτσι για πρώτη φορά το 1911 η ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε στην Αυστρία, στη Δανία, στη Γερμανία και στην Ελβετία στις 19 Μαρτίου.