Δανάη Στρατηγοπούλου: Το αηδόνι του Αττίκ και αγαπημένη φίλη του Πάμπλο Νερούδα

Καλλιτέχνις, διανοούμενη, ποιήτρια, μεταφράστρια, μούσα, καθηγήτρια λαογραφίας και μαχήτρια. Η Δανάη Στρατηγοπούλου, μια πολυσχιδής προσωπικότητα πέθανε σαν σήμερα, 18 Ιανουαρίου του 2009, σε ένα οικοτροφείο, αφήνοντας πίσω της μια τεράστια παρακαταθήκη. Ήταν 96 ετών.

Κάποιοι λένε ότι γεννήθηκε το 1913, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ήρθε στη ζωή το 1911, για να κάνει τα πρώτα της βήματα και να πάει σε σχολεία στη Γαλλία (Παρίσι και Μασσαλία).

Η Δανάη Στρατηγοπούλου μεγάλωσε σε μία οικογένεια που αγαπούσε τα γράμματα και τις Τέχνες.

Ο πατέρας, Ιππόλυτος Στρατηγόπουλος, ήταν μηχανικός και δημοσιογράφος, η μητέρα της, Τίμω, ήταν αρσακειάδα και ο παππούς της, Ιδομενεύς Στρατηγόπουλος, υπήρξε θεατρικός συγγραφέας.

Με την προτροπή της οικογένειας η Δανάη γράφεται στο Πανεπιστήμιο και σπουδάζει Πολιτικές επιστήμες. Παράλληλα, καλλιεργεί τη φωνή της μαθαίνοντας ορθοφωνία και φωνητική μουσική.

H οικογένεια Στρατηγόπουλου ήρθε στην Ελλάδα το 1923, όταν γεννήθηκε η αδερφή της Δανάης, Μίρκα και λίγα χρόνια μετά, το 1935 πρωτοεμφανίζεται ως δημοσιογράφος. Της αρέσει να γράφει. Ήταν η χρονιά που άρχισε τη συνεργασία της με τον Αττίκ, όταν τον ακολούθησε ως δημοσιογράφος σε μία περιοδεία του στην Αίγυπτο. «Πήγα δημοσιογραφίσκη -κατά το παιδίσκη- και γύρισα επαγγελματίας τραγουδίστρια» είχε πει σε συνέντευξή της.

Την τέχνη του τραγουδιού διδάχθηκε από την εξαίρετη τότε καλλιτέχνιδα Μάγγη Καρατζά, σύζυγο του Κίμωνα Τριανταφύλλου. Πολύ γρήγορα συμμετείχε στη Μάντρα του Αττίκ, για να αρχίσει να γίνεται γνωστή με το όνομα Δανάη. Ήταν η καλύτερη ερμηνεύτρια των συνθέσεων του Αττίκ και του Χαιρόπουλου. «Με κιθάρα να τα λέει η Δανάη και κάθε πέτρα να πονάει», έλεγε ο Αττίκ.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής η Δανάη μπήκε στην Αντίσταση. Γνωρίστηκε με τον ΕΑΜίτη συναγωνιστή της, Γιώργο Χαλκιαδάκη, τον οποίο και παντρεύτηκε το 1945. Τρία χρόνια πριν, την είχαν φυλακίσει οι Γερμανοί, με την κατηγορία της υποδαύλισης επαναστατικών διαθέσεων.

Κατά τη διάρκεια της Επταετίας, η Δανάη Στρατηγοπούλου επέλεξε να φύγει από την Ελλάδα και να μείνει για κάποιο διάστημα στη Χιλή, όπου ζούσε και εργαζόταν η αδελφή της, Μίρκα. Εκεί γνώρισε τον μεγάλο Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούντα «Έξι μήνες τον περίμενα να γυρίσει στη Χιλή. Ήταν πολύ γοητευτικός, σχεδόν ερωτικός!» έγραψε για τη γνωριμία της με τον νομπελίστα ποιητή. Εκείνη την περίοδο η Δανάη διετέλεσε καθηγήτρια φωνητικής στο Ωδείο και καθηγήτρια της ελληνικής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο, ενώ μετέφρασε στα ελληνικά το μείζον έργο του Πάμπλο Νερούδα «Κάντο Χενεράλ». Κάποτε η πρέσβειρα της Χιλής είχε πει: «Η Δανάη είναι παρούσα και σήμερα στους τοίχους και στις ψυχές των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Σαντιάγκο όπου δίδαξε. Είναι πραγματική πρέσβειρα της Ελλάδας στη Χιλή, με την προσφορά της στις αθάνατες αξίες της Τέχνης, της ανθρωπιάς και της ειρήνης».

Mε τον Πάμπλο Νερούδα