«Δεν μπορώ να πάω για ύπνο χωρίς να σου γράψω. Αν και έχω τόσα πολλά να κάνω, η ζωή μου μοιάζει άδεια χωρίς εσένα», έγραφε η Ελέανορ Ρούσβελτ το 1933. Μόνο που αυτά τα γράμματα δεν ήταν για τον σύζυγό της, αλλά για μια γυναίκα.
Σαν σήμερα, 7 Νοεμβρίου του 1962, απεβίωσε στο διαμέρισμα της στο Μανχάταν, όπου την φρόντιζε η κόρη της Άννα γιατί έπασχε από μυελική δυσπλασία (ένα αναιμικό σύνδρομο που προσβάλλει το μυελό των οστών). Ήταν 78 χρονών και κουβαλούσε στις πλάτες της πολλές επιτυχίες, αγώνες, κατακτήσεις, αναγνώριση.
Αν υπάρχει μια λέξη που μπορεί να χωρέσει την προσωπικότητα της Ελέανορ Ρούσβελτ, και νομίζουμε θα συμφωνήσετε μαζί μας, είναι η λέξη «αγωνίστρια». Θεωρείται μία από τις πιο ηγετικές μορφές της γυναικείας χειραφέτησης και πρωτεργάτρια του φεμινιστικού κινήματος.
Πριν ακόμα γίνει Πρώτη Κυρία της Αμερικής μετά την εκλογή του συζύγου της Φράνκλιν Ρούσβελτ (ο οποίος ήταν πέμπτος ξάδερφος του πατέρα της) ως Πρόεδρος της Αμερικής, αγωνίστηκε με πάθος για τα δικαιώματα των γυναικών και τη θέση τους στην κοινωνία.
Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των ιδεών που θα γινόντουσαν η κινητήριος δύναμη για τους μετέπειτα αγώνες της έπαιξε η σχολή Allenswood στην Αγγλία όπου έμεινε εσώκλειστη κατά τη διάρκεια της εφηβείας της για να λάβει εκπαίδευση. Εκεί, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με φεμινιστικές ιδέες χάρη στη διευθύντρια της σχολής Marie Souvestre. Γνωστή για τις προοδευτικές της ιδέες με τις οποίες διαπαιδαγωγούσε τις μαθήτριες της, τη βοήθησε όχι μόνο να μάθει γαλλικά, αλλά να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Μάλιστα, η Ρουζβελτ κράτησε επικοινωνία μαζί της, δια της αλληλογραφίας μέχρι το 1905 που η Souvestre απεβίωσε.