Δήμητρα Διδαγγέλου: Η ψυχολόγος που έφυγε από την Αθήνα και ξεκίνησε μια εντυπωσιακή καριέρα στο Πήλιο | 0 bovary.gr
Δήμητρα Διδαγγέλου: Η ψυχολόγος που έφυγε από την Αθήνα και ξεκίνησε μια εντυπωσιακή καριέρα στο Πήλιο | 0 bovary.gr
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΙΔΑΓΓΕΛΟΥ

Δήμητρα Διδαγγέλου: Η ψυχολόγος που έφυγε από την Αθήνα και ξεκίνησε μια εντυπωσιακή καριέρα στο Πήλιο


Χτισμένο στις πλαγιές του Πηλίου με θέα τον Παγασητικό, το χωριό Πινακάτες στο Πήλιο, είναι το ιδανικό σημείο για εξορμήσεις και αποδράσεις στη φύση.

Τι γίνεται όμως όταν μια νέα γυναίκα το επιλέγει ως μόνιμη κατοικία της; Η Δήμητρα Διδαγγέλου είναι ψυχολόγος κι επιστημονικός δημοσιογράφος και για περισσότερα από δέκα χρόνια εργάστηκε σε ελληνικά Μ.Μ.Ε. στην Αθήνα, ενώ έχει δημιουργήσει και δικό της περιοδικό. 

Ενα πρωί και μετά από ώριμη σκέψη, η Δήμητρα αποφάσισε να μαζέψει τα πράγματά της και να οδηγήσει περισσότερα από 350 χιλιόμετρα για να φτάσει στο βουνό των Κενταύρων. Εκεί θα ξεκινούσε μια νέα ζωή μακριά από τη βουή της πόλης, αλλά και μια νέα εντυπωσιακή καριέρα, με όλα τα διαθέσιμα εργαλεία της. Της ζητήσαμε να μας πει πώς είναι η καθημερινότητα στις Πινακάτες Πηλίου και η ίδια δεν μας αρνήθηκε.

«Ο μύθος λέει ότι στο Πήλιο κατοικούσε ο Κένταυρος Χείρων, θεραπευτής και δάσκαλος τεχνών που αποσκοπούσε στην εκμάθηση ενός τρόπου ζωής σωματικά, ψυχικά και πνευματικά ισορροπημένου. Αυτό το μέρος επέλεξα κι εγώ για να γίνει η βάση μου για μια ήρεμη και δημιουργική ζωή. 
Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τις Πινακάτες, ένα μικρό μη τουριστικό χωριό όπου μεγάλωσε η γιαγιά μου. Το χωριό έχει κρατήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και χαρακτηρίζεται από τα πετρόκτιστα σπίτια με τις πλάκες στη σκεπή, την πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο, τα καλντερίμια που διασχίζουν το δάσος και τη θέα που κόβει την ανάσα. 

Φωτογραφία: Δήμητρα Διδαγγέλου
Φωτογραφία: Δήμητρα Διδαγγέλου

Δεν είναι εύκολη η διαβίωση σ’ ένα τόσο μικρό χωριό, κυρίως τους παγωμένους χειμώνες. Παρ’ όλα αυτά, δεν αισθάνομαι αποκομμένη από τον πολιτισμό, καθώς υπάρχουν επιλογές στα μεγαλύτερα χωριά και τις πόλεις που βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση. Υπήρξαν και υπάρχουν πισωγυρίσματα στο κλεινόν άστυ για επαγγελματικούς λόγους, όμως αυτά ενίσχυσαν την απόφαση και τη θέλησή μου να επεκτείνω κι άλλο τις ρίζες μου στο Πήλιο. 

Ο αναγκαστικά αργός ρυθμός (σε όλα -από το κανονίσεις ένα ραντεβού μέχρι την οδήγηση και το περπάτημα) τεντώνει το χρονικό σχοινί και νιώθω ότι κερδίζω χρόνο απ’ τη ζωή μου.  Κάτι ακόμη που έχω βιώσει πολύ έντονα είναι η απαλλαγή από το να κάνω πολλά πράγματα συγχρόνως. Έχω θυμηθεί πώς είναι να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος σ’ αυτό που κάνεις, χωρίς ν’ αποσπάται η προσοχή από εξωτερικά ερεθίσματα. Στο αστικό περιβάλλον οι περισπασμοί είναι πολύ περισσότεροι. 

Όσον αφορά τη δουλειά μου ως ψυχολόγος, συνεχίζω να δουλεύω κανονικά μέσω διαδικτύου και όταν χρειάζεται κάνω ταξίδια για εργαστήρια και συνεδρίες διά ζώσης. Με τη χρήση της τεχνολογίας δεν έχω αισθανθεί ούτε στο ελάχιστο ότι έχω χάσει κάτι επαγγελματικά. Ίσα ίσα, μέσω της χρήσης καινοτόμων τεχνολογιών έχουν ανοίξει νέοι ορίζοντες που δεν φανταζόμουν πριν. 

Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να φέρω τον κόσμο στο μέρος μου, για να κάνουμε σεμινάρια, retreats, να φιλοξενηθεί στο «Σπίτι της Έκφρασης», ένα οίκημα όπου μπορεί να μείνει κάποιος καλλιτέχνης για να δουλέψει ένα έργο του. Ο τόπος είναι ιδανικός για να έρθει κανείς σ’ επαφή με το δημιουργικό εαυτό του και η χαρά της δημιουργίας αυξάνεται ότι υπάρχει το μοίρασμα και η αίσθηση της κοινότητας. 

Φωτογραφία: Shytterstock
Φωτογραφία: Shytterstock

Είναι κάπως δύσκολο να περιγράψω με λόγια ακριβώς το πώς αισθάνομαι το πρωί που ανοίγω το παράθυρό μου και απλώνεται μπροστά μου το μεγαλείο της φύσης. Πώς να μην αισθανθεί ευλογημένος κάποιος όταν βλέπει αυτή την εικόνα στην καθημερινότητά του;

Φωτογραφία: Δήμητρα Διδαγγέλου
Φωτογραφία: Δήμητρα Διδαγγέλου

Το Πήλιο με φέρνει κάθε μέρα πιο κοντά σε ό,τι αγαπώ, σ’ έναν αληθινό και ουσιαστικό τρόπο ζωής, ο οποίος σ’ ένα μεγάλο μέρος του περιλαμβάνει το γράψιμο. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχουν τόσο οι λέξεις όσο και η φύση. Ο συνδυασμός αυτών των δύο μάλιστα, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί. 
Η καλύτερη στιγμή της ημέρας είναι όταν κάνω διάλειμμα από τη δουλειά μου, περπατώ στο δάσος και στη συνέχεια καταγράφω στο ημερολόγιό μου σκέψεις φευγαλέες, σημειώσεις σκόρπιες, εικόνες αγαπημένες. Ό,τι πριν φαινόταν θολό, αρχίζει να καθαρίζει…

Το βιβλίο της Δήμητρας με τίτλο “Wabi Sabi (η ατέλεια)” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός και η νουβέλα με τίτλο «Η Σύβι και ο Ντάντυ», από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. 
Mπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο email dimitra@expressingmyself.org ή στο expressive.writing@yahoo.com