Οι ισχυροί πονοκέφαλοι που εντοπίζονται σε ένα σημείο του κεφαλιού είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, από το οποίο πάσχει καθημερινά μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Το άγχος και η πίεση της καθημερινότητας, η τρομερή ηχορύπανση των μεγάλων πόλεων, αλλά και πολλές ώρες που ο σύγχρονος άνθρωπος χρησιμοποιεί υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα επιβαρύνουν την κατάσταση.
Δυστυχώς μερικές φορές τα συμπτώματα αυτών των πονοκεφάλων είναι τόσο έντονα που καθιστούν το άτομο δυσλειτουργικό: ναυτίες, έμετοι, κεφαλαλγία, φωτοφοβία, υπερευαισθησία στους ήχους, προβλήματα όρασης, που φτάνουν έως και τη μερική της απώλεια, είναι μόνο μερικά από αυτά που βασανίζουν όσους πάσχουν.
Υπολογίζεται μάλιστα ότι οι ημικρανίες που «χτυπάνε» εφτά στους δέκα ανθρώπους, έχουν και οικονομικές συνέπειες στην κοινωνία , εφόσον 25 εργάσιμες μέρες το χρόνο χάνονται εξαιτίας τους.
Οι ημικρανίες υπάρχουν από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μελετήσει το φαινόμενο και θεωρούσαν ότι είναι αποτέλεσμα «δαιμόνων».
Σήμερα έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες κι έρευνες, αλλά το τι ακριβώς προκαλεί αυτούς τους πονοκεφάλους δεν έχει εξακριβωθεί.
Τι προκαλεί τις ημικρανίες;
Οι νευρολογικές μελέτες έχουν καταλήξει σε περιορισμένα συμπεράσματα σχετικά με αυτούς τους πονοκεφάλους. Έχει παρατηρηθεί ότι οι μεγάλες εντάσεις, το στρες, τα βιαστικά γεύματα και η έλλειψη ύπνου λειτουργούν επιβαρυντικά για όσους πάσχουν. Επισταμένες έρευνες πάνω σε αυτή την ασθένεια- γιατί είναι ασθένεια, ακόμα κι αν τα συμπτώματά της είναι παροδικά- άρχισαν πολύ πρόσφατα, καθώς για πολλά χρόνια οι γιατροί θεωρούσαν ότι είναι μόνο ψυχοσωματικής φύσεως. Ανάμεσα στα επεισόδια, το άτομο φαίνεται απολύτως υγιές και φυσιολογικό , γι’ αυτό υπήρχε η άποψη ότι οι ημικρανίες δεν ανήκουν στην κατηγορία των νοσημάτων. Σήμερα όμως ξέρουμε πια ότι η ημικρανία οφείλεται σε διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό που παραμένει ασαφές είναι τι προκαλεί αυτές τις διαστολές, γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολη η θεραπεία. Αυτό συμβαίνει επειδή τα χρήματά που δαπανούνται για έρευνες σχετικά με το θέμα είναι σαφώς πολύ λιγότερα από όσα δίνονται σε άλλες ασθένειες, καθώς η ημικρανία δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση και δεν μοιάζει επικίνδυνη για τη ζωή του ατόμου.