Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
BLACK DUCK

Black Duck: Η ιστορία της Μαύρης Πάπιας που είδε την Αθήνα να φλέγεται από επανάσταση, θρήνο και έρωτα


Εχουν περάσει 9 χρόνια από τη μέρα που η Ντόρα Ρίζου άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του Black Duck. Ηταν μια Παρασκευή του Οκτώβρη. Περίμενε μόνο λίγους φίλους να υποδεχτεί, για ένα ποτό και μια ευχή στο νέο της ξεκίνημα. 

Η οικογένεια και οι συνεργάτες ήταν ήδη εκεί. Μια παρέα όλοι. Χαλαροί, με κέφι, σε έναν χώρο που ακόμα μύριζε φρέσκια μπογιά. Τίποτα δεν προμήνυε όσα θα ακολουθούσαν τα επόμενα λεπτά. Μόλις η ταινία στο «Αττικόν» τελείωσε, ένα μελίσσι ανθρώπων ξεχύθηκε στη Σταδίου και άρχισε να στροβιλίζει την πόρτα του Black Duck. Η γυναίκα που οραματίστηκε και έκανε πράξη ένα από τα πιο πρωτοποριακά μαγαζιά στην Αθήνα, χαιρετούσε αδιάκοπα το πλήθος, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να εξυπηρετήσουν με κάθε μέσο τον κόσμο.

Αυτή ήταν η αρχή μιας μικρής ιστορίας όπως μας τη διηγήθηκε ο Μιχάλης Ρίζος, γιος της Ντόρας και συνιδιοκτήτης του Black Duck.

Η Ντόρα Ρίζου υπήρξε διευθύντρια στη δισκογραφική εταιρεία Lyra. Εκεί, μέσα στο γραφείο της, ο καλλιτεχνικός κόσμος πολύ συχνά συναντούσε τη διανόηση για να «ζυμωθεί» η επόμενη δημιουργική και πολιτιστική τάση. Με την πτώση της δισκογραφίας, αυτοί οι δημιουργικοί πυρήνες έχασαν τόσο τη στέγη όσο και τη συνοχή τους. Και η Ντόρα το είδε αμέσως. 

«Ελειπε ο ρομαντισμός ενός στεκιού. Αντί να βρίσκονται οι δημιουργικοί άνθρωποι σε ένα γραφείο, θα μπορούσαν  να βρίσκονται σε ένα άτυπο καφενείο. Από τότε η Ντόρα είχε το όραμα να φτιάξει ένα δημιουργικό στέκι» μας λέει ο Μιχάλης που έχει το ταλέντο να συντονίζει τα πάντα στον χώρο δίχως καν να δίνει οδηγίες. 

Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης

Με την υποστήριξη και του πρώην ιδιοκτήτη της Lyra Πάνου Μαραβέλια, είχε φτάσει η στιγμή αυτή η ιδέα να πάρει σάρκα και οστά. Ήταν το 2007 όταν η Ντόρα Ρίζου θα έβρισκε το χώρο που θα στέγαζε το όραμά της. Ηταν ένα ακίνητο σε έναν ιστορικό δρόμο, στην οδό Χρήστου Λαδά. Αν και είχε δει δεκάδες άλλα κτίσματα, η έλξη ήταν αναπόφευκτη, αφού η περιοχή είναι συνδεδεμένη με τα παιδικά της χρόνια. Συν του ότι έτρεφε μεγάλη εκτίμηση στον Λαμπράκη, του οποίου τα γραφεία ήταν δίπλα, όπως δίπλα ήταν και το (πλέον καμένο) Αττικόν. Ήταν μια περιοχή που ακόμη μύριζε γειτονιά, ενώ το DNA του ακινήτου -ήταν παλαιότερα βιβλιοπωλείο- πρόδιδε και το λαμπρό μέλλον του. Ο χώρος που χτίστηκε περίπου το 1830 ήταν «η πλάτη» του πρώτου παλατιού. Πολλοί λένε ότι εξυπηρετούσε και ως σταύλος των πρώτων ανακτόρων.

«Πιστεύω ότι ο χώρος επέλεξε τη Ντόρα και όχι το αντίθετο. Όλοι στην οικογένεια έχουμε μια λατρεία προς τον Δήμο της Αθήνας και βλέπουμε καθετί που αφορά την πόλη, ρομαντικά» συνεχίζει ο Μιχάλης. 

Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης

Πράγματι, το Black Duck, είναι ένα κομμάτι της αθηναϊκής ιστορίας. Περιστοιχίζεται από το Ιδρυμα Ευταξία Βούρου, το Ιδρυμα Δεκόζη Βούρου, το βενιζέλειο Ίδρυμα, αλλά και από γραφεία του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Σήμερα το κτίριο όπου στεγάζεται η μαύρη πάπια, έχει κηρυχθεί διατηρητέο. «Σεβαστήκαμε την ιστορία του κτιρίου. Το αναδείξαμε. Όταν είσαι στη Χρήστου Λαδά δε μπορείς ξαφνικά να βάλεις πινακίδα νέον απ’ έξω» μας τονίζει ο Μιχάλης.

Δεκέμβριος 2008

Τον Δεκέμβρη του 2008, γίνονται οι ταραχές στην Αθήνα. Ο θάνατος του Αλέξη Γρηγορόπουλου πυροδοτεί μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις. Η πόλη καίγεται. Η Ντόρα Ρίζου είναι ταμπουρωμένη μέσα στο Black Duck με ελάχιστους ανθρώπους. Εξω «βρέχει» δακρυγόνα. Δεν θα μπορούσε να είναι όμως κάπου αλλού. Αυτό ήταν και παραμένει παιδί της. Οταν ηρέμησαν τα πράγματα γύρω στα Χριστούγεννα, ήρθε και η ισορροπία. 

Η γενική αίσθηση του κόσμου της Αθήνας ήταν ότι η Ντόρα Ρίζου έφερε κάτι νέο στην εστίαση. «Τις πρώτες χρονιές που τα πράγματα ήταν πιο μαζεμένα, κάποιος έβγαζε μια κιθάρα από το πατάρι και ξεκινούσε να παίζει. Αλλος ανέβαινε σε ένα σκαμπό και απήγγειλε ποίηση. Κάτι που για το 90% του αθηναϊκού κοινού μπορεί να ήταν αμήχανο. Αυτό όμως ήθελε να δώσει η ιδιοκτήτρια. Την οικειότητα να εκφράζει ο κόσμος που επισκέπτεται το μαγαζί, αυτό που νιώθει. 

Το 2010 η γειτονιά άρχισε να αλλάζει. Η Καρύτση είχε πάρει τα πάνω της, εμβληματικά μαγαζιά συγκέντρωναν όλους τους νέους της Αθήνας. Τα πάρτι κρατούσαν μέχρι το πρωί. Το Black Duck αν και βρίσκεται στη Σταδίου, βιώνει τη χρυσή εποχή της περιοχής. 

Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης

Φεβρουάριος 2012

Η καταστροφική φωτιά στον κινηματογράφο Αττικόν το 2012, βρήκε ξανά τη Ντόρα Ρίζου μέσα στο Βlack Duck. Η προσπάθεια του Μιχάλη να προσεγγίσει το σημείο δεν είχε αποτέλεσμα. Το Αττικόν καίγεται ολοσχερώς. Η φωτιά προχωρά στη σκεπή του μαγαζιού, αλλά ευτυχώς δεν επεκτείνεται. Αυτή ήταν η επόμενη μέρα του Black Duck. Για πολλούς μήνες όλη η περιοχή μύριζε καμένο. Ούτε η χαρακτηριστική μυρωδιά από τα άνθη των νεραντζιών (στη Σταδίου), ήταν ικανή να «σκεπάσει» το καμένο. Μπροστά από το Αττικόν, μπήκαν λαμαρίνες. Σιγά σιγά, κάποιοι άρχισαν να φεύγουν από την περιοχή. Μαγαζιά έβαζαν λουκέτο. «Εμείς το κρατήσαμε με την καρδιά μας και μόνο. Χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος, από το Δήμο, σε πείσμα των γεγονότων συνεχίσαμε» αναφέρει ο Μιχάλης Ρίζος. 

Το Black Duck μετρά εποχιακά μέχρι 40 υπαλλήλους. Για να μπορέσει να σταθεί οικονομικά, έγινε η λεγόμενη «διαχείριση της νοικοκυράς». Η επιχείρηση που έγινε από το μηδέν και άντεξε σε πείσμα των καιρών δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ (ενώ της χρωστάει το κράτος). Η οικογένεια Ρίζου φροντίζει αν ανανεώνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή το χώρο. Κάποιοι μπορεί να μην το καταλάβουν. Στο υποσυνείδητο του  θαμώνα όμως κάτι αλλάζει. 

Τι θα φέρει η νέα σεζόν στο Black Duck; 

«Ο Οκτώβρης μας βρίσκει έτοιμους μετά από ένα πολύ έντονο καλοκαίρι στον κήπο του Black Duck (το εξοχικό όπως συνηθίζει να το λέει ο Μιχάλης). Τη νέα σεζόν θα είμαστε λίγο πιο έμπειροι στο κρασί. Εχουμε 50 ετικέτες, από τις οποίες 30 τις δίνουμε σε ποτήρι. Θα έχουμε βραδιές οινογνωσίας και γευσιγνωσίας για όλες τις τσέπες, ενώ θα συστήσουμε για πρώτη φορά μια κατηγορία κοκτέιλ, με πιο premium βάσεις και μια κατηγορία με απλό ποτό. Θα πειραματιστούμε και με sparkling από ελληνικό αμπελώνα». 

Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης

«Οσον αφορά το μενού, θα ρίξουμε λίγο τη χοληστερίνη μας -θα προσθέσουμε σαρδέλες (ο Μιχάλης δεν ήθελε να αποκαλύψει περισσότερα, ωστόσο επιμένει ότι είμαστε στην εποχή της σαρδέλας). Η πρώτη ύλη θα έχει φρέσκο ψάρι και φρέσκο ζυμαρικό (θα φτιάξουμε τα δικά μας ζυμαρικά). Εχουμε βρει παραγωγούς και εκτροφείς, για τις πιο ποιοτικές πρώτες ύλες. Το καλό φιλέτο θα παραμείνει, αλλά θα μείνουμε προσγειωμένοι στις τιμές. Θέλουμε να έρχεται ο κόσμος για μεσημεριανό φαγητό... Ωραίος ο πολιτισμός αλλά και τα γεμιστά είναι μέρος του πολιτισμού αυτού».

Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης
Φωτογραφία BOVARY-Πάνος Μάλλιαρης

«Στις μουσικές συνεχίζουμε τα ίδια. Ο κοντραμπασίστας που παίζει Φρεντ Αστέρ, είναι δίπλα-δίπλα με το Μανώλη Χιώτη και τζαμάρουν. Αργά το βράδυ μπορεί να βάλω Πλέσσα, Τσιτσάνη, Μητροπάνο.. για τους μερακλήδες που μένουν πίσω» καταλήγει ο Μιχάλης. 

Ωστόσο οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της γκαλερί του Black Duck, θα γίνει μια σειρά εκθέσεων μέχρι το Δεκέμβριο, ενώ θα υπάρχουν νέα και σε εκδοτικό επίπεδο. 

Το Black Duck, δεν χρειάζεται συστάσεις. Εχει «μιλήσει» με τις παραστάσεις, τις νέες ιδέες, τις εικόνες του. Το καλλιτεχνικό στέκι στη Χρήστου Λαδά είναι ένα ζωντανό κομμάτι της αθηναϊκής ιστορίας. Και έτσι πρέπει να του συμπεριφερόμαστε.

Black Duck MultipleArt

Χρήστου Λαδά, 9α, 10561, Αθήνα
τηλ: 2103234760
info@blackduck.gr