Λένε πως το σκουπίδι του ενός, είναι ο θησαυρός του άλλου. Και μια σχεδιάστρια το αποδεικνύει περίτρανα με τα υφάσματα που χρησιμοποιεί για τα σχέδια της.
Κρεμαστοί πολυέλαιοι με κρύσταλλα, χρυσοποίκιλτες ταπετσαρίες, στριφογυριστές σκάλες, αλλά και κουρτίνες από βαριά, χοντρά υφάσσματα σε σκούρες αποχρώσεις. Να μερικά από τα χαρακτηριστικά που μας έρχονται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε αρχοντικά, πολυτελή ξενοδοχεία, από αυτά που μετρούν δεκαετίες ζωής και στους διαδρόμους, τα σαλόνια και τα δωμάτια τους έχουν διαδραματιστεί οι απίθανες ιστορίες.
Κάπως έτσι είναι και τα παλιά ιστορικά ξενοδοχεία του Παρισιού και μια σχεδιάστρια αποφάσισε να ξαναδώσει ζωή σε ένα κομμάτι τους.
Η Alexandra Hartmann, καθώς ένα βράδυ έκανε τη βόλτα της στην αγαπημένη της πόλη, έπεσε πάνω σε ένα σωρό από πολυτελείς κουρτίνες που τις είχε αφήσει εκεί ένα κοντινό ξενοδοχείο. Εκεί που όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να έβλεπαν έναν υφασμάτινο σωρό από σκουπίδια, η σχεδιάστρια με το δημιουργικό μυαλό, είδε ένα πολύτιμο κομμάτι του Παρισιού που κουβαλούσε χρόνια ιστορίας πάνω του.
Έτσι, όχι μόνο τις πήρε, αλλά κάλεσε κάθε ξενοδοχείο, μοτέλ και ξενώνα της πόλης για να ζητήσει κουρτίνες που εκεινοι δεν χρειάζονταν πια. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, η Hartmann έχει δημιουργήσει τα «Hôtel».
Μια σειρά από τζάκετ, σακάκια, αλλά και μπλούζες φτιαγμένα από παλιές κουρτίνες των ξενοδοχείων.
