Η Ουρανία είναι ένα πρόσωπο που γνωρίζουμε καλά και κάπου την έχουμε συναντήσει όλοι μας. Είναι εγκλωβισμένη σε έναν κόσμο που αδυνατεί να κατανοήσει.
H «Ουρανία» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου ενσαρκώνεται από την ταλαντούχα Δανάη Μπάρκα υπό το σκηνοθετικό βλέμμα του Γιώργου Σουλειμάν. Η παράσταση ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου 104 και το βράδυ της Δευτέρας 16 Απριλίου έκανε πρεμιέρα.
Η Δανάη Μπάρκα σε μια πολύ δυνατή ερμηνευτική στιγμή της πορείας της.
«Η Ουρανία είναι ένας μονόλογος: στην ουσία είναι η ζωή ενός ανθρώπου, -στη συγκεκριμένη περίπτωση τυχαίνει να είναι ένα κορίτσι αυτό, αλλά όταν δεις την παράσταση θα καταλάβεις ότι με αυτό το πρόσωπο δεν μπορεί να ταυτιστεί μόνο ένα κορίτσι. Μπορούν να ταυτιστούν οι άνθρωποι που νιώθουν παγιδευμένοι σε έναν κόσμο που μπορεί να μην καταλαβαίνουν ή να μην τους ταιριάζει. Το κείμενο είναι του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και η σκηνοθεσία του Γιώργου Σουλειμάν. Είναι ένα έργο που μάς αφορά όλους. Μιλά για το πόσο κλεινόμαστε στους εαυτούς μας ενώ στην ουσία έχουμε ανάγκη την επικοινωνία» έχει δηλώσει η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της στο bovary.gr.
Από την πρεμιέρα δεν θα μπορούσε να λείπει η μητέρα της Δανάης, Βίκυ Σταυροπούλου. Είναι εκείνη που με την αγάπη της για την υποκριτική, μύησε την κόρη της στο μαγικό κόσμο της.
«Συνειδητοποίησα πολύ νωρίς τι ήθελα να γίνω γιατί η μητέρα μου (σσ Βίκυ Σταυροπούλου) πήγε στη δραματική όταν εγώ ήμουν σχεδόν έξι ετών. Οπότε πήγαινα κι εγώ μαζί της στη σχολή. Το ζήσαμε λίγο μαζί αυτό. Ήταν σαν δεύτερο σχολείο μου. H σχολή της μητέρας μου μέ βοήθησε να καταλάβω από νωρίς ότι η τέχνη μπορεί να σε βοηθήσει στο να μάθεις να αγαπάς πιο έντονα, να συγχωρείς, να απολαμβάνεις τη ζωή, να αφήνεις τη φαντασία σου ανεξέλεγκτη. Η τέχνη είναι κάτι που μόνο καλό μπορεί να σού κάνει, μόνο ορίζοντες σού ανοίγει και μπορεί να κατευνάσει τις αρνητικές πλευρές της ψυχής σου» έχει δηλώσει η Δανάη στην αφήγηση της ζωής της στη BOVARY.
Tα φωτογραφικά κλικ δεν είναι εφικτό να αποτυπώσουν στο μέγιστο την ένταση των συναισθημάτων της ηθοποιού επί σκηνής.
Η Δανάη κέρδισε επάξια ένα τρανταχτό, παρατεταμένο χειροκρότημα από την κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου 104.
