Οι πρώτες ημέρες της νέας χρονιάς, είναι ό,τι καλύτερο για νέα ξεκινήματα.
Για όλα όσα είχες αναβάλει την προηγούμενη χρονιά και σίγουρα δεν θες να τα πιστώσεις στην επόμενη. Όπως για παράδειγμα σε ό,τι αφορά εμένα, να κόψω τα μαλλιά μου καρέ (μεγάλο ρίσκο, αλλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου), να πάω σε αυτό το ιταλικό εστιατόριο στα νότια πριν κλείσει δια παντός, να αγοράσω την τσάντα που 10 μήνες τώρα μου κλείνει το μάτι στη βιτρίνα του εμπορικού και να περάσω από τον οδοντίατρο για έναν γρήγορο καθαρισμό. Ειδικά το τελευταίο το βάζω στα SOS αφού η υγιεινή του στόματός μου είναι κάτι που δεν διαπραγματεύομαι. Αν κάτι δεν θέλω να ξεθωριάσει στο πέρασμα του χρόνου, αυτό είναι το λαμπερό μου χαμόγελο.
Δεν είμαι αμελής, προσέχω πολύ τον εαυτό μου. Την υγεία, τη δική μου, όπως και των αγαπημένων μου. Φροντίζω να τα κάνω όλα σωστά για να έχω αυτήν ακριβώς την ποιότητα ζωής που θέλω, τα επόμενα χρόνια. Με πολλή αυτοπεποίθηση κι ένα μεγάλο χαμόγελο κάθισα στην καρέκλα του οδοντιάτρου ο οποίος εκθείαζε το λευκό μου (εκ πρώτης όψης) χαμόγελο. Η εξέταση κράτησε λίγο παραπάνω από όσο θυμόμουν την τελευταία φορά, ενώ ο γιατρός φάνηκε προβληματισμένος. Όχι, τα πράγματα δεν ήταν άσχημα αλλά θα μπορούσαν να γίνουν αν δεν ξεκινούσα να χρησιμοποιώ καθημερινά οδοντικό νήμα.