Οι γνώμες διίστανται για το γαλλικό μανικιούρ, γνωστό και ως french manicure.
Αρχικά αξίζει να αναφερθούμε στην ονομασία του, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη Γαλλία. Όσο και αν σας κάνει εντύπωση, το μόνο πράγμα στα γαλλικά για το γαλλικό μανικιούρ είναι το όνομά του. Τα ίχνη του ανήκουν στο παρελθόν, στη Βικτωριανή εποχή, στο μυθιστόρημα του 1815 του Gustave Flaubert, «Madame Bovary», όπου ο συγκεκριμένος χαρακτήρας περιγράφεται να έχει νύχια σε γαλλικό στιλ, γυαλιστερά, λεπτά όπου στην άκρη είναι γυαλισμένα από το ελεφαντόδοντο Dieppe.
Επιπλέον υπάρχει μία ακόμη αναφορά για την προέλευσή του και είναι αυτή του Jeff Pink, ο αμερικανός ιδρυτής της μάρκας βερνικιών Orly. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, στο μικρό προάστιο του Λος Άντζελες ζητήθηκε στον Pink από έναν σκηνοθέτη να βρει ένα manicure style που θα γλίτωνε τους ηθοποιούς της οθόνης, να ξοδεύουν χρόνο για να δημιουργούν νύχια που ταιριάζουν στο κοστούμι τους. Ο ίδιος πήρε έμπνευση από το λευκό μολύβι, το οποίο όταν εφαρμόζεται στις κάτω ρίζες των βλεφάρων δίνει λάμψη στα μάτια και ακολούθησε την ίδια λογική στο μανικιούρ.
Ο ίδιος ο Pink είχε πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του «Ο διευθυντής σχολίασε ότι θα έπρεπε να πάρω ένα Όσκαρ που έσωσα τη βιομηχανία του κινηματογράφου από τόσο πολύ χρήματα».
Όσο για την ονομασία του ο λόγος είναι ξεκάθαρος εμπορικός. Ήταν ένα marketing trick για να πουλήσει περισσότερο το συγκεκριμένο manicure style. Βλέπετε εκείνη την εποχή στο άκουσμα ότι κάτι ήταν γαλλικό αποτελούσε τεράστιο ενδιαφέρον ιδιαίτερα για το αμερικάνικο πλήθος.