Στους New York Times διαβάσαμε ότι το κορμί της Τζένιφερ Λόπεζ προωθεί μια ουτοπική εικόνα της σύγχρονης 50άρας

Λίγο πιο συγκεκριμένα, η συντάκτρια των New York Times, Jennifer Weiner, δημοσίευσε ένα κείμενο άποψης στο παγκοσμίως αναγνωρισμένο μέσο, όπου, χωρίς βέβαια να εκφράζεται αρνητικά για την 50χρονη star, αναρωτήθηκε κατά πόσο ανταποκρίνεται η Λόπεζ στο σύγχρονο πρότυπο γυναίκας που μόλις πάτησε τα πρώτα -ήντα.

«Στα 50 της, (η Τζένιφερ Λόπεζ) είναι μια δύναμη της φύσης, μια γυναίκα που δείχνει τόσο εκπληκτική σε αυτήν την ηλικία, που μοιάζει σαν η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους να έκανε ένα μικρό βήμα μπροστά, μόνο και μόνο για χάρη της. “Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι 50 και δείχνει τόσο καλά!” είπαν πολλές γυναίκες -μια φράση που έδωσε τη θέση της στο “Δεν το πιστεύω ότι είμαι 50 και δείχνω τόσο χάλια!”» έγραψε μεταξύ άλλων η Weiner.

Η ίδια πρόσθεσε με χιουμοριστική διάθεση βέβαια, ότι, όταν φανταζόταν τον εαυτό της στα 50, είχε την εντύπωση ότι θα ήταν η ηλικία όπου θα σταματούσε να βάφει τα μαλλιά της και θα δώριζε όλα της τα ψηλοτάκουνα, θα αγκάλιαζε τις τρίχες στο πιγούνι της και θα είχε αποδεχτεί το σώμα της, ακόμα και αν σταματούσε να αφαιρεί οποιαδήποτε τριχοφυΐα, και τη χαλαρότητα.

Ύστερα, κάνει μια σύγκριση ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, για την οποία πραγματικά απόρησα, καθώς ακούγεται το λιγότερο απαρχαιωμένη. «Οι γυναίκες βλέπουν ένα 15λεπτο show όπου συμμετέχει η ελίτ των καλλιτεχνών και, σε ορισμένες, περιπτώσεις, καταλήγουν να νιώθουν άσχημα με τον εαυτό τους. Από την άλλη, οι άνδρες παρακολουθούν ένα τρίωρο παιχνίδι, όπου συμμετέχει η ελίτ των αθλητών με μονοψήφιο ποσοστό λίπους, και οι περισσότεροι δε θα νιώσουν το παραμικρό αίσθημα ανασφάλειας και δε θα παραλείψουν να φάνε και το τελευταίο νάτσο στο πιάτο τους».

Μένοντας στην τελευταία παράγραφο, μήπως το 2020 είναι μια καλή χρονιά να σταματήσουμε επιτέλους ν’ ακούμε τέτοιες αντιλήψεις και κλασικές “κοριτσίστικες” και “αγορίστικες” συνήθειες. Ως πότε μερικοί θα σκέφτονται τη γυναίκα ως έναν άνθρωπο που το μόνο που κάνει είναι να τσιμπά πλαϊνά και μπούτια και να μετρά λίπος και θερμίδες και τους άνδρες ως όντα που το μόνο που τους νοιάζει είναι να τρώνε και να βλέπουν μπάλα, χωρίς να σκέφτονται τα λιπαρά και χωρίς κόμπλεξ για το σώμα τους;

Μήπως οι γυναίκες που βλέπουν την Τζένιφερ Λόπεζ στα 50 της να χορεύει και να χτυπιέται πάνω στη σκηνή και τους πέφτει το σαγόνι, δίνοντάς της συγχαρητήρια για το συγκλονιστικό σώμα της, είναι η πλειοψηφία; Και όχι όσες μπαίνουν αυτόματα σε mood σύγκρισης με την J.Lo, αλλά και την κάθε J.Lo που εμφανίζεται μπροστά της στο Instagram; Και μήπως οι άνδρες που αποφεύγουν τους υδατάνθρακες και είναι παραπάνω από όσους τρώνε πίτσα σε κάθε ντέρμπι του Ολυμπιακού;

Και για να πούμε και τις αλήθειες. Ναι, το σώμα της Τζένιφερ Λόπεζ εξαρτάται και από τα λεφτά που μπορεί να διαθέτει κανείς για να κρατιέται φέτες. Προφανώς και δεν κυνηγά την προσφορά του συνοικιακού γυμναστηρίου (120€ το δίμηνο χωρίς εγγραφή), αλλά την προπονούν top personal trainers. Οκ μέχρι εδώ. Ωστόσο, αν σκεφτεί κανείς ότι η Λόπεζ πήγε γυμναστήριο ακόμα και την παραμονή Χριστουγέννων (ίσως και ανήμερα), καταλαβαίνει ότι, προφανώς, δεν έχει το σώμα που έχει μόνο και μόνο επειδή έχει εκατομμύρια στο λογαριασμό της, αλλά επειδή ιδρώνει καθημερινά και επί πολλές ώρες -εντάξει, κάπου θα έχει μπει και το χεράκι του πλαστικού.

Σίγουρα, δεν μπορεί ο οποιαδήποτε να επιτρέψει στον εαυτό του τις σπατάλες της Λόπεζ όσον αφορά τη γυμναστική, αλλά μπορεί να προσπαθήσει για το καλύτερο δυνατό -όχι για να γίνει σούπερ μόντελ, αλλά για να είναι υγιής και να αισθάνεται καλά, ανεξάρτητα από τα κιλά της ζυγαριάς. Προσωπικά έχω δώσει 170 ευρώ σε ετήσια συνδρομή σε γυμναστήριο και με βοήθησε -παράλληλα με διατροφή- να χάσω κάτι παραπάνω από 10 κιλά πηγαίνοντας στα ομαδικά. Δεν το παίζω life guru, ιδέες δίνω.

Και αν πολλές κυρίες έχουν φανταστεί ότι στα 50 τους θα έχουν γκρίζα μαλλιά, δε θα αποτριχώνονται, θα τρώνε doritos στον καναπέ και θα φοράνε μόνο μπαλαρίνες, και βέβαια να το κάνουν και κανείς δε θα τους κρίνει. Με γεια τους με χαρά τους.

Αλλά, από την άλλη, αν συναντήσουν μια γυναίκα σαν τη J. Lo, που βρίσκεται σε μια συνεχή προσπάθεια να καθυστερήσει τα σημάδια του χρόνου, δε σημαίνει ότι πρέπει να νιώθουν άσχημα με τον εαυτό τους, ούτε όμως πρέπει και να την κρίνουν. Απλώς να σεβαστούν τις δικές της επιλογές, όπως σέβονται άλλοι τις δικές τους. Simple as that.