Δε φεύγω ποτέ από το σπίτι χωρίς το ρολόι μου.
Βρίσκεται πάντα στον αριστερό μου καρπό, τοποθετημένο σχεδόν κάτω από το μανίκι μου, συνήθως σε χαλαρό δέσιμο και με κομψό design που μπορεί να υποστηρίξει κάθε μου εμφάνιση και να μου υπενθυμίζει κάθε τι σημαντικό.
Για άλλους είναι το κινητό, αλλά για τους πιο παραδοσιακούς τύπους όπως εγώ, το ρολόι χειρός παραμένει ο προσωπικός υποβολέας του καθημερινού μας χρόνου. Του χρόνου που μου μένει για να αρχίσω μια δουλειά ή να συντομεύω το τέλος μιας άλλης ώστε να ικανοποιώ την ανάγκη μου να είμαι συνεπής, είτε αυτό είναι για δουλειά, είτε για καθημερινή υποχρέωση, είτε για ένα ραντεβού ή μια βραδινή έξοδο, είτε, τελικά, για την ώρα να χαλαρώσω μετά από μια κουραστική, αλλά γεμάτη ημέρα.
Έχουν υπάρξει και ημέρες που σπάνια θα το κοιτάξω. Μου αρκεί όμως που βρίσκεται στο χέρι μου. Το ρολόι μου δεν μου υπενθυμίζει απλώς την ώρα, αλλά κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Να κάνω αυτό που κάνει. Δηλαδή να προχωράω και να απολαμβάνω το «τώρα», χωρίς να μετανιώνω για το παρελθόν ή να αγχώνομαι για το μέλλον. Μια φιλοσοφία μονόδρομος, αν θέλω να συνδυάζω δουλειά και υποχρεώσεις με κοινωνική ζωή και διασκέδαση και, φυσικά, να είμαι στην ώρα μου σε αυτές.
Όπως καταλάβατε, το αγαπημένο μου αξεσουάρ, δεν είναι ούτε τα περιδέραια, ούτε τα σκουλαρίκια, ούτε τα δαχτυλίδια, αλλά κάτι πολύ πιο διαχρονικό και σταθερό. Το ρολόι. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι πολύ επιλεκτική με το σήμα κατατεθέν του στιλ και της ιδιοσυγκρασίας μου. Δεν είναι τυχαίο που πάντα φροντίζω να μην έχει κανένα ψεγάδι.
Ποτέ δε θα με δεις με κάποιο «πρόχειρο» ρολόι ή με κάποιο με φθαρμένο λουράκι ή γρατζουνισμένο καντράν. Επιπλέον, εκτός από τα αυτονόητα, απαιτώ κομψότητα, design που συνδυάζει το διαχρονικό στιλ με τη σύγχρονη τεχνολογία και ένα σχέδιο που «κουμπώνει» στην αισθητική μου και στηρίζει την πιο μακροχρόνια σχέση μου, αυτή με το χρόνο. Όλα αυτά τα βρήκα σε ένα μοντέλο.