Ο Πάνος Βλάχος είναι ηθοποιός και μουσικός. Αγαπάει τον αθλητισμό -έκανε ποδόσφαιρο, κάνει τρίαθλο. Πήγε στην Αμερική για σπουδές κι έμεινε, όχι ότι ήταν εύκολο. Πιστεύει στο μαζί. Είναι ρομαντικός.
«Δεν μπορώ να πω ότι ήθελα από μικρός να γίνω ηθοποιός. Ασχολιόμουν με διάφορα πράγματα, μουσικά, μουσικοθεατρικά. Η πρώτη παράσταση με την οποία έκανα περιοδεία είχε και μουσική. Τα πράγματα προέκυπταν κι εγώ απλά έβλεπα το καινούργιο και το ακούμπαγα, αυτό που θα με πήγαινε κάπου αλλού. Ο,τι μου φαινόταν να βαλτώνει το άφηνα. Εμένα όταν μια συνθήκη με κάνει να βολεύομαι θέλω να ξεβολεύομαι.
Ο Νίκος Καλογερόπουλος με είδε, μαζί με τον Βασίλη Χριστομόγλου, σε μια ερασιτεχνική παράσταση και μου πρότειναν να φύγω περιοδεία πριν πάω στην σχολή. Τα παράτησα όλα, πήγα περιοδεία και μετά στην δραματική.
Θυμάμαι να πηγαίνουμε με την μητέρα μου σε ωραίες παραστάσεις, μη δημοφιλείς. Εγώ είχα τελείως διαφορετική ρότα: Ποδόσφαιρο. Είχα αξιώσεις να φτάσω και στον επαγγελματικό αθλητισμό, αλλά είχα άλλες προσλαμβάνουσες από την μητέρα μου.
Δεν έφτασα να παίζω πολύ ψηλά. Ως τα 19 έπαιζα στα τοπικά πρωταθλήματα. Μετά όταν το θέατρο πήρε τον πρώτο ρόλο, τελείωσε αυτός ο κύκλος. Η μουσική ενυπήρχε πάντα. Στην πρόταση του Καλογερόπουλου, η παράσταση απαιτούσε οργανοπαιξία και έτσι έπεσα με τα μούτρα -είχα κάποια βάση στην κιθάρα».