Ποια ήταν η Σβετλάνα Αλιλούγεβα, η κόρη του Στάλιν
Η Σβετλάνα γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1926. Ήταν το μικρότερο από τα παιδιά του Στάλιν.
Κληρονόμησε τα κοκκινωπά μαλλιά και τα γαλανά μάτια της γιαγιάς της από τη μητέρα της, Όλγας. Ήταν η πριγκίπισσα του Κρεμλίνου, αν και η ίδια ισχυριζόταν ότι η ζωή της εκεί ήταν αρκετά μέτρια.
Η στοργή στην οικογένεια ήταν σπάνια. Και η ευτυχία δεν κυριαρχούσε στο σπίτι. Αλλά ο Ιωσήφ Στάλιν είχε αδυναμία στην κόρη του. Την αποκαλούσε «μικρό σπουργίτι» ή «μικρή πεταλούδα». Τα γράμματα του προς εκείνη ήταν εκπληκτικά τρυφερά και ήταν γνωστό ότι αστειευόταν και γελούσε μαζί της. Άλλες φορές όμως την αγνοούσε ή την έβριζε αν τον δυσαρεστούσε.
Παρόλα αυτά, η Σβετλάνα αναπολούσε τα παιδικά της χρόνια και τα θεωρούσε γενικά ευτυχισμένα μέχρι τα έξι της, όταν η μητέρα της, Νάντια, αυτοκτόνησε. Η Σβετλάνα συνήθιζε να λέει ότι ο θάνατος της μητέρας της αποτέλεσε σημείο καμπής στη ζωή της. Ως ενήλικη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτοκτόνησε επειδή πίστευε ότι δεν υπήρχε διέξοδος από τη σκληρότητα του πατέρα της.
Το παιχνίδι της εξουσίας
Ο Στάλιν φαίνεται να είχε κατανοήσει τον ψυχολογικό αντίκτυπο που είχε στην κόρη του ο θάνατος της Νάντια.
Εκτός από το να την αποκαλεί με υποκοριστικά, τα οποία αντιλαμβανόταν ως ένδειξη στοργής, ο Στάλιν δημιούργησε ένα παιχνίδι μεταξύ τους που διήρκεσε μέχρι η Σβετλάνα να γίνει 16 ετών.
Όταν ζητούσε κάτι από τον πατέρα της, εκείνος απαντούσε: «Γιατί ρωτάς; Δώσε μια εντολή και θα την εκτελέσω αμέσως». Εκείνη ήταν η υπεύθυνη και εκείνος ήταν ο γραμματέας της.
Η Σβετλάνα του άφηνε σημειώσεις με τις εντολές της κολλημένες στον τοίχο κοντά στο τηλέφωνο και στο γραφείο του. Το παιχνίδι έπαιζαν και άλλοι «κατώτεροι γραμματείς» στο Κρεμλίνο, όπως οι υπουργοί της κυβέρνησης Lazar Kaganovich και Vyacheslav Molotov, οι οποίοι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να παίξουν.
Εξαφάνιση ανθρώπων
Τα σχολικά χρόνια της Σβετλάνα συνέπεσαν με την εποχή της λατρείας της προσωπικότητας του Στάλιν. Η εικόνα του ήταν παντού. Θυμάται ωστόσο ότι στην παιδική της ηλικία δεν μπορούσε να καταλάβει πώς οι άνθρωποι «εξαφανίζονταν» και κανείς δεν της έδωσε ποτέ μια εξήγηση.
Το 1939, το Λαϊκό Επιτελείο Εσωτερικών Υποθέσεων (NKVD) προσπάθησε να ξεφορτωθεί την Αλεξάνδρα Αντρέεβνα, τη νταντά της Σβετλάνα, κατηγορώντας την ως «αναξιόπιστη». Η Σβετλάνα παρακάλεσε τον πατέρα της να μην την απομακρύνει. «Ο πατέρας μου δεν άντεχε να βλέπει δάκρυα», έγραψε η Σβετλάνα σε ένα από τα βιβλία της.
Ως έφηβη, η Σβετλάνα έγινε κυκλοθυμική, αφελής, απαιτητική, αν και αργότερα γενναιόδωρη. Ήταν μια φοβισμένη κόρη του πατέρα της και σύντομα θα έχανε την αφέλειά της. Πιο συγκεκριμένα, στα 16 της όταν και ανακάλυψε πώς είχε πραγματικά πεθάνει η μητέρα της (μέχρι τότε πίστευε πως ήταν από περιτονίτιδα). Αυτό μετατράπηκε σε βαθύ θυμό εναντίον του πατέρα της.
Σχεδόν ταυτόχρονα ερωτεύτηκε τον Αλεξέι Κάπλερ, έναν δημοφιλή Εβραίο συγγραφέα πολύ μεγαλύτερό της. Αλλά σύντομα εκείνος συνελήφθη. O Στάλιν τον έστειλε σε ένα στρατόπεδο της Σιβηρίας για 10 χρόνια, προκειμένου να τους κρατήσει χωριστά.
Αυτά ήταν και τα γεγονότα που «έσπασαν τη φούσκα των ψευδαισθήσεων».
Ο έγγαμος βίος
Μακριά από το Κρεμλίνο, η Σβετλάνα έγινε πιο ανεξάρτητη. Ενώ σπούδαζε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, γνώρισε τον Grigori Morozov, τον οποίο παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών και λίγο αργότερα γέννησε τον Ιωσήφ.
Η Σβετλάνα και ο Γκριγκόρι χώρισαν το 1947. Αυτό θα ήταν το πρώτο από τα τέσσερα διαζύγια μεταξύ των πολλών ερωτικών σχέσεων στη ζωή της.
Η Σβετλάνα επέστρεψε στην προστασία του πατέρα της, αν και δεν είχαν πλέον την ίδια σχέση και σπάνια έβλεπαν ο ένας τον άλλον.
Στην πραγματικότητα, ο Στάλιν δεν συνάντησε τον εγγονό του παρά μόνο όταν εκείνος ήταν τεσσάρων ετών. Παρόλο που η Σβετλάνα θεωρούσε αδύνατο να είναι μαζί με τον πατέρα της, δεν μπορούσε ποτέ να τον αποκηρύξει. Πάντα πίστευε ότι κάπου, ο πατέρας της την αγαπούσε.
Το 1949, ο Στάλιν ζήτησε από την κόρη του να παντρευτεί τον Γιούρι Ζντάνοφ, γιο του Αντρέι Ζντάνοφ, στενού συνεργάτη του Στάλιν που είχε πεθάνει. Κουρασμένη να αντιστέκεται στα αιτήματα του πατέρα της, εκείνη συμφώνησε. Ένα χρόνο αργότερα απέκτησαν την Κάτια, αν και ο γάμος διήρκεσε μόνο λίγο.
Κακός πατέρας, κακή κόρη
Η ζωή του Στάλιν ήταν πάντα καλυμμένη από μυστήριο και ίντριγκες, ακόμη και μέχρι τον θάνατό του τον Μάρτιο του 1953.
Η Σβετλάνα βρέθηκε μόνη της με αντιφατικά συναισθήματα θλίψης και ανακούφισης και έκλαψε μπροστά στους υπηρέτες του Στάλιν.
«Ήξεραν ότι ήμουν κακή κόρη και ότι ο πατέρας μου ήταν κακός πατέρας, αλλά με αγαπούσε ούτως ή άλλως, όπως ακριβώς τον αγαπούσα κι εγώ», έγραψε η Σβετλάνα σε ένα από τα βιβλία της.
