Αυτή την εβδομάδα, το οσκαρικών προδιαγραφών «Amsterdam», ο Γκασπάρ Νοέ στην πιο συγκινητική στιγμή του και μια μυθοπλαστική βιογραφία της Έμιλι Μπορντέ έχουν πρεμιέρα.
Άμστερνταμ (Amsterdam)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ο. Ράσελ
Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Μάργκο Ρόμπι, Τζον Ντέιβιντ Γουάσινγκτον, Άνια Τέιλορ-Τζόι, Ρόμπερτ ντε Νίρο
Περίληψη: Τρεις φίλοι, ένας γιατρός, μια νοσοκόμα και ένας δικηγόρος μπλέκονται στη δολοφονία ενός συνταξιούχου Αμερικάνου στρατηγού.
Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μια ιστορία συνομωσίας, που συντάραξε την Αμερική το 1933.
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πόλεμου, ο γιατρός Μπερτ Μπέρεντζεν, που εξαναγκάστηκε από τον πλούσιο πεθερό του σε στρατιωτική θητεία, γνωρίζεται με τον μαύρο δικηγόρο Χάρολντ Γούντσμαν και γίνονται φίλοι. Όταν οι δυο τους βρεθούν τραυματίες σε ένα νοσοκομείο, στη συντροφιά τους θα προστεθεί η πανέμορφη και ανεξάρτητη Βάλερι Βόουζ, μια εθελόντρια, που τους σώζει. Εκείνη από τα σκάγια που βγάζει από τα σώματα των πληγωμένων στρατιωτών φτιάχνει μικρά έργα τέχνης και τους μαθαίνει να απολαμβάνουν τη ζωή. Οι τρεις τους, ενωμένοι σε μια μυστική συμμαχία, θα περάσουν ανέμελες μέρες στο Άμστερνταμ, όμως μια ατυχής συγκυρία θα τους χωρίσει. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Μπερτ και ο Χάρολντ βρίσκονται στη Νέα Υόρκη και δουλεύουν μαζί, όταν μπλέκονται άθελά τους σε μια διπλή υπόθεση δολοφονίας για την οποία θεωρούνται οι ίδιοι ύποπτοι. Προσπαθώντας να αποδείξουν την αθωότητά τους, θα ξαναβρεθούν με τη Βάλερι, που πλέον ζει απομονωμένη από τον κόσμο, εθισμένη σε χάπια που της δίνει ο αδερφός της και η μυστηριώδης σύντροφός του, θα συναντήσουν τον αξιοσέβαστο βετεράνο του πολέμου Γκίλ Ντίλεμπεκ – ο χαρακτήρας του οποίου βασίστηκε στον ιδεολόγο στρατιωτικό Σμάντλι Μπάτλερ- και θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια απειλή, την περιβόητη «Επιτροπή των Πέντε», που εκείνη την περίοδο συνεργαζόμενη με τον Χίτλερ και τους Ναζί ήθελε να ανατρέψει τη δημοκρατία και να επιβάλλει μια απολυταρχική κυβέρνηση στις ΗΠΑ.
Ο πέντε φορές υποψήφιος για Όσκαρ Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («Οδηγός Αισιοδοξίας», «American Hustle»), βασισμένος σε αληθινά, αν και όχι πλήρως επιβεβαιωμένα γεγονότα, προσπαθεί να ξαναθυμίσει μια σκοτεινή σελίδα της αμερικανικής Ιστορίας, που αναμφίβολα έχει άμεση σχέση με τον τραμπισμό και την άνοδο ακροδεξιών φαινομένων παγκοσμίως, μέσα από μια αστυνομική υπόθεση, που συνδυάζει μποέμικη μεσοπολεμική ατμόσφαιρα, χιούμορ, ρομάντζο, ίντριγκα, πολιτική και πολλά ακόμα, τα οποία όμως τελικά μπερδεύονται σε έναν ακατάσχετο μαξιμαλισμό.
Αν και όλα ξεκινούν ως μια μαύρη κωμωδία, που διαθέτει πραγματικά καλές στιγμές, γρήγορα ο σημαντικός δημιουργός χάνει την μπάλα ανάμεσα σε διαφορετικά αφηγηματικά στΙλ, δεκάδες χαρακτήρες -τους υποδύονται μεγάλοι πρωταγωνιστές- και παράπλευρες ιστορίες, που αποδυναμώνουν τη βασική πλοκή. Ως αποτέλεσμα, οι καλές ιδέες του Ράσελ, ο καυστικός σχολιασμός της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας και μαζί και οι ερμηνείες των ηθοποιών ξοδεύονται σε μια χωρίς νόημα φλυαρία, που κουράζει με τις επαναλήψεις και τα νοηματικά της άλματα. Οπότε, τελικά μάλλον το οσκαρικό όνειρο των παραγωγών θα μείνει μια ουτοπία, όπως αυτή που κάποτε έζησαν οι τρεις κεντρικοί ήρωες στην ολλανδική πρωτεύουσα.
Vortex
Σκηνοθεσία: Γκασπάρ Νοέ
Παίζουν: Ντάριο Αρτζέντο, Φρανσουάζ Λεμπρούν, Άλεξ Λατζ
Περίληψη: Ένα αγαπημένο, ηλικιωμένο ζευγάρι περνά τις μέρες του σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι, παλεύοντας με τα πρώτα στάδια της άνοιας.
Ο αιρετικός Γκασπάρ Νοέ υπογράφει την πιο συγκινητική ταινία της καριέρας του, με πρωταγωνιστές τον Ιταλό σκηνοθέτη Ντάριο Αρτζέντο και τη θρυλική Φρανσουάζ Λεμπρούν.
Ένα αγαπημένο ηλικιωμένο ζευγάρι ζει σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι. Εκείνος, βετεράνος κινηματογραφιστής, ετοιμάζει ένα βιβλίο για το σινεμά και τη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας. Εκείνη προσπαθεί με χάπια να αντιμετωπίσει την άνοια. Σταδιακά, η ασθένεια γιγαντώνεται και ο εθισμένος στις ουσίες γιος τους προσπαθεί να πείσει τον ισχυρογνώμονα πατέρα του για την κατάσταση της μητέρας του.
Η σκληρή πραγματικότητα και η σκιά του θανάτου κυριαρχούν στην πρώτη προσιτή για το ευρύ κοινό ταινία του Νοέ, που επηρεασμένος από τους γονείς του αλλά και ένα προσωπικό του πρόβλημα υγείας, μακριά από τους προκαβοκατόρικους σκηνοθετικούς πειραματισμούς που μας έχει συνηθίσει, καταγράφει μια οδυνηρή καθημερινότητα και μιλάει με σπαρακτικό τρόπο για την απώλεια και την αγάπη.
Χωρίζοντας με split-screen την οθόνη σε δύο μέρη, παρακολουθεί στενά τους ήρωές του είτε σε διαφορετικούς χώρους, ή από διαφορετικές γωνίες λήψης, και λεπτό το λεπτό οδηγεί τους θεατές σε μια δύσκολη συνθήκη, για να ανταμείψει τους υπομονετικούς με μια συναισθηματική παλίρροια, που χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.