Οι ταινίες της εβδομάδας
Οι ταινίες της εβδομάδας
ΣΙΝΕΜΑ

Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο Ρόμπερτ ντε Νίρο επιστρέφει με μια οικογενειακή κομεντί


Αυτή την εβδομάδα, ο Ρόμπερτ ντε Νίρο πρωταγωνιστεί σε μια οικογενειακή κομεντί, η Ιζαμπέλ Αντζανί πέφτει θύμα ενός «Καμουφλάζ» και ο Νικ Κασαβέττης υπογράφει ένα δυνατό θρίλερ, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

Καμουφλάζ

(Masquerade)

Σκηνοθεσία: Νικολά Μπεντός

Παίζουν: Πιερ Νινέ, Μαρίν Βακτ, Ιζαμπέλ Ατζανί, Φρανσουά Κλουζέ

Περίληψη: Δυο νεαροί απατεώνες στήνουν παράλληλες κομπίνες στους εραστές τους, παγιδευμένοι κι οι ίδιοι σ’ έναν κύκλο πάθους,πλαστοπροσωπιών, προδοσίας και εγκλήματος.

Mία ερωτική ιστορία-νουάρ κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Γαλλικής Ριβιέρας, από τον σκηνοθέτη του «Ραντεβού στο Belle Epoque».

Ο Αντριέν είναι πρώην χορευτής, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καριέρα του,  εξαιτίας ενός ατυχήματος. Περνά πλέον τις μέρες του ως συνοδός της Μάρθα Ντιβάλ, μιας πλούσιας, αλλά ξεπεσμένης ντίβα του κινηματογράφου, που αναπολεί τα παλιά της μεγαλεία. Δεν υπάρχει τίποτα μεταξύ τους, παρά μόνο το αμοιβαίο συμφέρον: για εκείνη ο Αντριέν είναι μια συντροφιά, για εκείνον η Μάρθα είναι ένας βιοπορισμός, ή και μια απόδραση από την ανία της ζωής του. Τα πράγματα αλλάζουν, όταν εκείνος θα γνωρίσει μια ριψοκίνδυνη απατεώνισσα, τη Μαργκό, που την ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Όταν στον δρόμο τους βρεθεί ο Σιμόν, θα βάλουν στο μάτι τα λεφτά του και θα καταστρώσουν ένα φιλόδοξο σχέδιο, χωρίς να λογαριάζουν το κόστος.

Βασισμένος σε αληθινές ιστορίες, αλλά και στις προσωπικές του εμπειρίες από τα νεανικά του χρόνια, ο Μπεντός, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για βιασμούς και σεξουαλική παρενόχληση, παίρνει ένα μυθιστορήματα που δεν εξέδωσε ποτέ και στήνει έναν χορό μεταμφιέσεων, με φόντο την Κυανή Ακτή. Σε έναν κόσμο πλούτο, διαφθοράς και παρακμής, όλοι φορούν ένα προσωπείο, γοητευτικό και λαμπερό, που από κάτω  κρύβεται μία τρομακτική αλήθεια κι ένα βαθύ τραύμα.

Με απανωτές ανατροπές, περισσότερες από όσες χρειάζονται ,γεγονός που επιμηκύνει σημαντικά όμως τη διάρκεια της ταινίας, αλλά και έναν διάχυτο ερωτισμό, ο Γάλλος σκηνοθέτης υπογράφει μία καλογυαλισμένη σάτιρα με την επίφαση μιας ερωτικής ιστορίας με στοιχεία θρίλερ. Καρικατουρίτσικοι χαρακτήρες πλαισιώνουν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, τους οποίους τρόπο τινά ο Μπεντός ειρωνεύεται για την ανάγκη τους να ερωτευτούν μέχρι τελικά που αποκαθηλώνει τους πάντες, καταλήγοντας ένα αμοράλ φινάλε, που δεν αφήνει κανένα στη θέση του, χωρίς όμως να εμβαθύνει και στην ουσία.

Ο Θεός είναι μια Σφαίρα (God is a Bullet)

Σκηνοθεσία:  Νικ Κασσαβέτης

Παίζουν: Νικολάι Κόστερ-Βαλντάου, Μάικα Μονρό, Τζέιμι Φοξ

Περίληψη: Ένας ντετέκτιβ ψάχνει την -απηχθείσα από σατανιστική αίρεση- κόρη του.

Ο ντετέκτιβ Μπομπ Χάιταουερ, ύστερα από τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και την απαγωγή της κόρης του από μια σατανιστική αίρεση, εξαγριωμένος από την ατελέσφορη αστυνομική έρευνα, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. ‘Έτσι, διεισδύει στην οργάνωση με τη βοήθεια της Κέιζ Χάρντιν, της μόνης γυναίκας που ξέφυγε από αυτήν. Μαζί ξεκινούν ένα αιματηρό κυνήγι ενάντια στον αρχηγό της, με στόχο τη σωτηρία της κόρης του και την εξιλέωση της Κέιζ.

Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα και στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μπόστον Τέραν, ο Νικ Κασσαβέτης («Το Ημερολόγιο», «Μοιραία Απαγωγή») μπαίνει σε έναν κόσμο περιθωρίου,  που  θα μπορούσε να έχει βγει από ένα σκοτεινό κόμικ, όπου η βία γίνεται θρησκεία. Βασικά ο Σατανάς και η λατρεία του είναι απλώς μία πρόφαση για την απενοχοποίηση  του εγκλήματος, αλλά και η αντίδραση μιας ομάδας απόκληρων της κοινωνίας, που κανείς ποτέ δεν τους χάρισε ένα στοργικό χάδι. Η αναζήτηση μιας κάποιας ελπίδας, είτε μέσα από την αποθέωση του «κακού», είτε με τη μορφή του Θεού και της πίστης, όπως υποστηρίζει ο Μπομπ, γίνεται η μόνη διέξοδος σε έναν κόσμο σκληρό και απάνθρωπο.

Με σφιχτό ρυθμό και μια ασφυκτική ατμόσφαιρα, που γίνεται γροθιά στο στομάχι, ο Κασσαβέτης μέσα από μια αιματηρή ιστορία εκδίκησης καταγράφει τον φαύλο κύκλο της βίας, που μολύνει και διαβρώνει τα πάντα για να αποδείξει πως ο δρόμος προς την κόλαση δεν είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, αλλά κατασκευάζεται από μεγάλες πληγές. Η γενικότερη αίσθηση μιας συμπαντική αδικίας, που στοιχειώνει τους ήρωες του τον βοηθάει  να αποφύγει τη δαιμονοποίηση και  να αναδείξει την πιο τρομαχτική αλήθεια. Κι ενώ η κατάβαση του Μπομπ και της Κέιζ σε αυτόν τον εφιάλτη δεν στερείται δράσης, ο Κασσαβέτης μέσα από τους διαλόγους καταφέρνει να περάσει βαθιές φιλοσοφικές ιδέες σχετικά με το νόημα της ζωής και να προτείνει, χωρίς μελοδραματισμούς, την αγάπη ως τη μοναδική διαφυγή  από αυτό το κολαστήριο .

Τμήμα Aπολεσθέντων Μαδρίτης (Objetos)

Σκηνοθεσία: Χόρχε Δοράδο

Παίζουν: Αλβάρο Μόρτε, Τσίνα Σουάρες, Βερόνικα Εσεγκούι

Περίληψη: Ο Μάριο, ένας μοναχικός αποθηκάριος στο Τμήμα Απολεσθέντων της Μαδρίτης, εμπλέκεται σε μια σκοτεινή υπόθεση, όταν ένα μακάβριο εύρημα φτάσει στα χέρια του.

Ισπανικό αστυνομικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον διάσημο «El Professor» του «Casa del papel», Αλβάρο Μόρτε.

Ο Μάριο είναι ένας μοναχικός αποθηκάριος στο Τμήμα Απολεσθέντων της Μαδρίτης. Στον ελεύθερο χρόνο του, προσπαθεί να ιχνηλατήσει την προέλευση κάποιων χαμένων αντικειμένων, ώστε να τα επιστρέψει στους κατόχους τους. Με αυτόν τον τρόπο θεωρεί πως θα τους βοηθήσει να βρουν κάποια χαμένα «κομμάτια» της ζωής τους. Όταν μια βαλίτσα με μακάβριο και σοκαριστικό περιεχόμενο, που ανασύρθηκε από ένα ποτάμι, φτάνει στην αποθήκη, η ζωή του Μάριο θα αλλάξει. Συγκλονισμένος, αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση, για να βρεθεί σύντομα στα σκοτεινά και επικίνδυνα μονοπάτια της σωματεμπορίας και του trafficking.

Ο Χόρχε Δοράδο, που ξεκίνησε ως βοηθός του Πέδρο Αλμοδόβαρ και του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, βάζει έναν απλό άνθρωπο με τα δικά του φαντάσματα να διερευνά μία υπόθεση, που κανονικά δεν θα έπρεπε να τον αφορά. Έτσι στήνει ένα ενδιαφέρον, αλλά άνισο αστυνομικό- ψυχολογικό θρίλερ, με εξαιρετική φωτογραφία, αλλά εμφανείς σεναριακές αδυναμίες. Πέρα της πλοκής λοιπόν, δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί και να αναπτύξει δραματουργικούς άξονες που φαίνεται πως έχει κατά νου, ούτε φτάνει στη βαθύτερη αιτία που θέτει κάποιους  ανθρώπους στο περιθώριο και τους οδηγεί σε ατραπούς με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Ευτυχώς αποφεύγει ένα εύκολο happy end, αποσπά καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς και φτιάχνει ατμόσφαιρες, πιστός στην παράδοση του ισπανικού θρίλερ, καλύπτοντας τα κενά.

Blue Jean

Σκηνοθεσία: Τζόρτζια Όκλεϊ

Παίζουν: Ρόζι ΜακΓιούεν, Κάρι Χέιζ, Έιμι Μπουθ-Στιλ, Λούσι Χάλιντεϊ

Περίληψη: Η συντηρητική κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ ετοιμάζεται να περάσει ένα νόμο που θα στιγματίζει τους ομοφυλόφιλους. Αυτό αναγκάζει την Τζιν, μια καθηγήτρια γυμναστικής, να ζει διπλή ζωή. Καθώς η πίεση αυξάνεται από όλες τις μεριές, η άφιξη μιας νέας μαθήτριας γίνεται αφορμή για μια κρίση, που θα δοκιμάσει τις αντοχές και τις αξίες της.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Τζόρτζια Όκλεϊ, που ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA (πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού), κέρδισε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Βενετίας, καθώς και τέσσερα βραβεία του Βρετανικού Ανεξάρτητου Κινηματογράφου.

Το 1987 οι Συντηρητικοί και η Θάτσερ μόλις έχουν ψηφίσει το διαβόητο Άρθρο 28 που απαγόρευε τη «διάδοση της ομοφυλοφιλίας», ώστε να συνεχιστεί η «παράδοση της οικογένειας», να «προστατευτούν» τα παιδιά και «να μην εισπράττουν ότι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να είναι γκέι». Οι ομοφυλοφιλικές κοινότητες στην Αγγλία δίνουν σκληρούς αγώνες στους δρόμους, αλλά η Τζιν, με τα κοντά αγορίστικα μαλλιά της σε πορφυρό ξανθό -ίδιο με του Ντέιβιντ Μπόουι στο μουσικό βίντεο του «Blue Jean-, που εργάζεται ως γυμνάστρια σε δημόσιο γυμνάσιο της πόλης, είναι αναγκασμένη να ζει μια διπλή ζωή.

Εσωστρεφής, σιωπηλή, απόμακρη από τους συναδέλφους της, δεν έχει πολλά κοινά μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι τους φοβάται, γιατί αν ανακαλύψουν τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, θα χάσει τη δουλειά της. Άλλωστε, όπως λέει στη Σιμπάν, την απενοχοποιημένη λεσβία ερωμένη της, «εκείνη δεν νιώθει την ανάγκη να περιφέρει τη σεξουαλικότητα της σαν παράσημο». Με την έλευση όμως μιας καινούργιας μαθήτριας, και καθώς ο κλοιός γύρω από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα σφίγγει, η Τζιν θα βρει το θάρρος να κάνει τη δική της επανάσταση.

Η Τζόρτζια Όκλεϊ επιστρέφει σε μία σκοτεινή σελίδα του παρελθόντος για να μιλήσει για ένα θέμα τρομαχτικά επίκαιρο: το πώς η εξουσία προσπαθεί να χειραγωγήσει ακόμα και το σώμα των ανθρώπων και πώς τελικά η κοινωνία οδηγείται σε μια καταστροφική συντηρητικοποίηση, που σκοτώνει κάθε ελεύθερη φωνή. Μέσα σε αυτό το κλειστοφοβικό σύμπαν, όπου όποιος τολμάει να διεκδικήσει το αυτονόητο δικαίωμά του καταβαραθρώνεται, η Τζιν βιώνει τη δική της ιστορία  χειραφέτησης, μέχρι να μπορέσει να ορθώσει το ανάστημά της και χωρίς μεγαλοστομίες να κάνει την πιο τολμηρή πράξη, να πει δηλαδή την αλήθεια, απόλυτα συνειδητοποιημένη και αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη μιας τέτοιας απόφασης.

Το ζήτημα της διαφορετικότητας και της ανεκτικότητας επανέρχεται με έναν απρόβλεπτο τρόπο μέσα από την ευγενική μορφή της κεντρικής ηρωίδας, που ερμηνεύει εκπληκτικά η Ρόζι ΜακΓιούεν, με την Όκλεϊ να υπογραφεί ένα από τα πιο θαρραλέα ντεμπούτο των τελευταίων χρόνων, υπενθυμίζοντάς πως οι ιστορίες από τα παλιά δεν έχουν ακόμα ξεχαστεί, αλλά επανεμφανίζονται σαν τα κεφάλια μιας Λερναίας Ύδρας.

 Μπαμπάς να σου Πετύχει (About my Father)

Σκηνοθεσία: Λόρα Τερούσο

Παίζουν: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Σεμπάστιαν Μανισκάλκο, Λέσλι Μπιμπ, Κιμ Κατράλ, Άντερς Χολμ

Περίληψη: Ο Σεμπάστιαν ενθαρρύνεται από την αρραβωνιαστικιά του να φέρει τον πατέρα του σε μια συνάντηση με την πολύ πλούσια και εκκεντρική οικογένειά της. Το Σαββατοκύριακο τους όμως εξελίσσεταισε μια απρόσμενη πολιτισμική περιπέτεια.

O διάσημος stand-up κωμικός Σεμπάστιαν Μανισκάλκο ενώνει τις δυνάμεις του με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε μια κωμωδία παρεξηγήσεων.

Ο Σεμπάστιαν είναι χαρούμενος με τη ζωή του με την κοπέλα του Έλι. Αν και προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα, ταιριάζουν απόλυτα και ο Σεμπάστιαν είναι έτοιμος να της κάνει πρόταση γάμου. Όταν η Έλι τον προσκαλεί στο πολυτελές καλοκαιρινό κτήμα της οικογένειάς της στη Βιρτζίνια για το Σαββατοκύριακο της 4ης Ιουλίου, του προτείνει να φέρει μαζί και τον πατέρα του. Ο Σάλβο αρχικά είναι διστακτικός, τελικά όμως πείθεται. Οι συγκρούσεις όμως ξεκινούν με την άφιξή τους στο κτήμα στη Βιρτζίνια.

Η Αμερική ανήκει στους μετανάστες: άλλοι έφτασαν εκεί πριν από 400 χρόνια, άλλοι τη δεκαετία του ‘50 Και όμως οι πρώτοι θεωρούνται καλύτεροι από τους δεύτερους. Με αυτή τη διαπίστωση ξεκινάει την κωμωδία της η Λόρα Τερούσο για να φέρει στη συνέχεια λόγω ενός μεγάλου έρωτα αντιμέτωπες δύο διαφορετικές οικογένειες και μαζί τις πολιτισμικές τους διαφορές, με αφορμή βέβαια την εθνική γιορτή της 4ης Ιουλίου.

Όλα αυτά ακούγονται ενδιαφέροντα, αλλά τελικά δεν είναι, καθώς το όλο εγχείρημα δεν ξεφεύγει στο ελάχιστο από τα κλισέ μιας τυπικής κομεντί κατάλληλής για οικογενειακή χρήση, που διασώζεται μόνο χάρη στο κωμικό ταλέντο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο και σε κάποιες αστείες ατάκες του Μανισκάλκο, που πέρα από τον πρωταγωνιστικό ρόλο υπογράφει και το σενάριο.

Παίζεται ακόμα:

Στοιχειωμένο Αρχοντικό (Haunted Mansion)

Σκηνοθεσία: Τζάστιν Σιμίν

Παίζουν: Λακίθ Στάνφιλν, Τίφανι Χάντις, Όουεν Γουίλσον, Ντάνι Ντεβίτο, Ροζάριο Ντόσον, Τσέις Γ. Ντίλον, Νταν Λέβι, Τζέιμι Λι Κέρτις, Τζάρεντ Λέτο

Περίληψη: Στα περίχωρα της Νέας Ορλεάνης μία γυναίκα προσλαμβάνει μια αταίριαστη ομάδα υποτιθέμενων ειδικών στα πνεύματα και τα φαντάσματα για να την απαλλάξουν από τους υπερφυσικούς καταληψίες του σπιτιού της.

Κωμική περιπέτεια-θρίλερ, εμπνευσμένη από το τρενάκι του τρόμου του θεματικού πάρκου της Disneyland.

Μια γιατρός από τη Νέα Υόρκη, που έχει χάσει τον άντρα της, και ο εννιάχρονος γιος της, ελπίζουν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα στη Νέα Ορλεάνη. Μετακομίζουν λοιπόν σε ένα προπολεμικό σπίτι για να ανακαλύψουν ότι το µέρος φιλοξενεί πνεύματα αλλόκοτα, µερικά παιχνιδιάρικα και µερικά πολύ τροµακτικά.

Απεγνωσμένοι για βοήθεια απευθύνονται σε έναν ιερέα, τον πατέρα Kεντ που εξειδικεύεται στους εξορκισμούς και που µε τη σειρά του επιστρατεύει διάφορους ειδικούς για να ξεφορτωθεί τους ανεπιθύμητους φιλοξενούμενους του αρχοντικού: τον Μπεν, έναν πρώην αστροφυσικό που πενθεί τον θάνατο της γυναίκας του, τη Χάρις, ένα µέντιουµ, και τον  Μπρους Ντέιβις έναν ακαδημαϊκό µε ειδικότητα στη στοιχειωµένη ιστορία της πολιτείας.

Όλοι καταφθάνουν στο σπίτι για διαφορετικούς λόγους, αγνοώντας ότι όποιος µπει δεν µπορεί να φύγει χωρίς ένα φάντασµα κολλημένο πάνω του. Μόλις αντιληφθούν τη σοβαρότητα του θέµατος, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να συνεργαστούν ως οµάδα για να απελευθερωθούν οι ίδιοι, αλλά και να ελευθερώσουν το αρχοντικό από τα πνεύματα. Στην πορεία, ανακαλύπτουν όχι µόνο τη σκοτεινή ιστορία του αρχοντικού, αλλά και τους δικούς τους φόβους και δαίµονες, που πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Επαναπροβολές:

 Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday)

Σκηνοθεσία:  Γουίλιαμ Γουάιλερ

 Παίζουν: Όντρεϊ Χέπμπορν, Γκρέγκορι Πεκ, Εντι Αλμπερτ

Περίληψη: Μια νεαρή πριγκίπισσα, στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής περιοδείας, «δραπετεύει» στη Ρώμη, ανυπομονώντας να ζήσει καινούριες εμπειρίες ινκόγκνιτο.

Mια από τις πιο εμβληματικές χολιγουντιανές ρομαντικές κωμωδίες επιστρέφει στις οθόνες 70 χρόνια μετά από την πρεμιέρα της.

Mια από τις πιο εμβληματικές χολιγουντιανές ρομαντικές κωμωδίες επιστρέφει στις οθόνες 70 χρόνια μετά από την πρεμιέρα της.

Μια νεαρή και όμορφη πριγκίπισσα αποφασίζει να σπάσει τη ρουτίνα του πρωτοκόλλου που πρέπει να τηρεί κατά γράμμα. Σε μια επίσημη επίσκεψή της στη Ρώμη, το σκάει και υπό την επήρεια του ηρεμιστικού που της έχουν χορηγήσει, προκειμένου να αντέξει το σκληρό πρόγραμμα της, καταλήγει να κοιμάται σε ένα παγκάκι. Εκεί τη συναντά ένας νεαρός ανταποκριτής, που δεν αναγνωρίζει ποια είναι, και της παραχωρεί το φτωχικό του δωμάτιο για να ξεκουραστεί. Την επόμενη μέρα κι ενώ όλοι ψάχνουν την πριγκίπισσα, το ζευγάρι περνάει μια υπέροχη μέρα ξενάγησης στην Αιώνια Πόλη.

Κλασική ιστορία της «πριγκίπισσα που φιλά ένα βάτραχο», η κομεντί του Γουίλιαμ Γουάιλερ- βραβευμένη με τρία Οσκαρ ( για την ερμηνεία της πρωτοεμφανιζόμενης τότε  Όντρεϊ Χέπμπορν, για τα υπέροχα κοστούμια και για το σενάριο της).

Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο Τζον Ντάιτον, μαζί με τον εξόριστο από το Χόλιγουντ λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων, Ντάλτον Τράμπο. Ο Τράμπο που βρισκόταν στη Μαύρη Λίστα του Μακάρθι δεν πιστώθηκε τη συγγραφή του σεναρίου, για το οποίο χρησιμοποιήθηκε το όνομα του σεναριογράφου Ίαν ΜακΛίλαν Χάντερ. Το όνομα του Τράμπο, προστέθηκε στους τίτλους της έναρξης το 2003 με την κυκλοφορία της ταινίας σε DVD.

Κατά τη δεκαετία του '70 ο Γκρέγκορι Πεκ κι η Όντρεϊ Χέπμπορν προσεγγίστηκαν για τη δημιουργία ένα sequel, το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ενώ το 1987 πραγματοποιήθηκε και επανεκτέλεση της ταινίας για τηλεοπτικούς σκοπούς με πρωταγωνιστές τους Τομ Κόντι και Κάθριν Όξενμπεργκ, η οποία είναι στην πραγματικότητα γόνος γαλαζοαίματης ευρωπαϊκής οικογένειας.

Λούστρο Παπουτσιών (Sciuscià)

Σκηνοθεσία: Βιτόριο Ντε Σίκα

Παίζουν: Φράνκο Ιντερλένγκι, Ρινάλντο Σμορντόνι, Ανιέλο Μέλε

Περίληψη: Δυο ανήλικοι λούστροι, οι οποίοι μαζεύουν λεφτά για να αγοράσουν ένα άλογο, μπλέκουν με μια συμμορία μαυραγοριτών.

Ο Βιτόριο Ντε Σίκα, πιστός στον νεορεαλισμό, σκηνοθετεί την πρώτη ξενόγλωσση ταινία που τιμήθηκε με Όσκαρ.

Δύο ανήλικα παιδιά εργάζονται ως λούστροι παπουτσιών και έχουν όνειρο να αποκτήσουν ένα άλογο. Η επιθυμία τους γίνεται πραγματικότητα, όταν ο αδερφός ενός εκ των δύο τους προσφέρει εύκολα, αλλά μάλλον όχι και τόσο νόμιμα, χρήματα. Οι δύο πρωταγωνιστές όμως θα  οδηγηθούν σε φυλακές ανηλίκων, όπου οι συνθήκες και οι καταστάσεις αντιστρέφουν την προγενέστερη φιλία τους σε αντιπαλότητα και εχθρότητα.

Ο πρωτότυπος τίτλος «Sciuscià» προέρχεται από παραφθορά των αμερικάνικων λέξεων  «shoe shine», όπως τις είχαν αντιγράψει εξ ακοής τα χιλιάδες ορφανά ή εγκαταλειμμένα αγόρια στην κοινωνικοοικονομικά διαλυμένη από τον φασισμό και τον πόλεμο στην Ιταλία του 1945, τα οποία γυάλιζαν τα παπούτσια των αμερικανών στρατιωτών, για να επιβιώσουν.

Στα χέρια του Βιτόριο Ντε Σίκα ο καθημερινός βίος γίνεται κινηματογραφική ποίηση. Κι εδώ, παίρνει μια απλή ιστορία βγαλμένη από την καθημερινή Ιταλία της εποχής, και ακροβατώντας τα όρια του μελοδράματος σκηνοθετεί μια σπουδαία ταινία. Χρησιμοποιώντας την κάμερα με τρόπο τόσο επιδέξιο που είναι σαν να την καταργεί, «εγκαταλείπει» τον θεατή μέσα στην ιστορία, αφήνοντάς του τη νοητική και συναισθηματική πρωτοβουλία.

Είμαι η Κούβα (Soy Cuba)

Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Καλατόζοφ

Παίζουν: Λουθ Μαρία Κογιάθο, Χοσέ Γκαγιάρντο, Σέρτζιο Κοριέρι

Περίληψη: Τέσσερις ιστορίες στην Κούβα του Μπατίστα, μια χώρα που διψά για επανάσταση.

To θρυλικό σπονδυλωτό έργο του Μιχαήλ Καλατόζοφ προβάλλεται σε επετειακή επανέκδοση.

Στην Αβάνα, η Μαρία νιώθει ντροπή, όταν ένας άντρας που ενδιαφέρεται γι’ αυτήν ανακαλύπτει πώς βγάζει το μεροκάματό της. Ο Πέδρο, ένας γέρος αγρότης, μαθαίνει ότι η γη που καλλιεργεί πωλείται σε μια εταιρεία. Ένας φοιτητής αντιμετωπίζει ένα πλήθος Αμερικανών ναυτών και αντικρίζει φίλους του να πυροβολούνται από αστυνομικούς, στην προσπάθειά τους να διανείμουν ένα φυλλάδιο για τον Κάστρο. Ο πόλεμος χτυπά την πόρτα των χωρικών Μαριάνο, Αμέλια και των τεσσάρων παιδιών τους, όταν οι δυνάμεις του Μπατίστα βομβαρδίζουν τους λόφους της περιοχής.

Το 1964 ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Μιχαΐλ Καλατόζοφ πηγαίνει στην Κούβα, που μόλις είχε ανατρέψει τη δικτατορία του Μπατίστα, για να σκηνοθετήσει μια προπαγανδιστική ταινία πάνω στην νέα πραγματικότητα μιας χώρας. Βασισμένος σε τέσσερις ιστορίες,που διαδραματίζονται λίγο πριν από την επανάσταση του Κάστρο, ο Καλατόζοφ θα παραδώσει ένα οπτικό ποίημα, με δύο από τα διασημότερα travelling στην Ιστορία του σινεμά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ





SHARE