Ο Ντάνιελ Κρεγκ αποχαιρετά τον Τζέιμς Μποντ με το «No Time to Die»
Αυτή την εβδομάδα, επιτέλους ήρθε η ώρα για Τζέιμς Μποντ. Το «No Time to die» έρχεται στα σινεμά και ο Ντάνιελ Κρεγκ μετά από δεκατέσσερα χρόνια αποχαιρετά τον θρυλικό πράκτορα 007.
Περίληψη: Ο Μποντ έχει εγκαταλείψει την ενεργό δράση και απολαμβάνει μια ήρεμη ζωή στην Τζαμάικα. Η γαλήνη του θα διακοπεί, όταν ο παλιός του φίλος Φίλιξ Λέιτερ της CIA εμφανίζεται, ζητώντας τη βοήθειά του. Η αποστολή διάσωσης ενός επιστήμονα που τον έχουν απαγάγει αποδεικνύεται πιο περίπλοκη απ’ ό,τι αναμενόταν, οδηγώντας τον 007 στα χνάρια ενός μυστηριώδους «κακού», που διαθέτει ένα τεχνολογικό φονικό όπλο.
Η 25η περιπέτεια του Τζέιμς Μποντ και η τελευταία για τον Ντάνιελ Κρεγκ μετά από πολλές περιπέτειες έρχεται στις αίθουσες.
Ο Μποντ έχει εγκαταλείψει την ενεργό δράση και απολαμβάνει μια ήρεμη ζωή στην Τζαμάικα -μάλιστα, το σπίτι που έγιναν τα γυρίσματα ανήκει στον Ίαν Φλέμινγκ. Αλλά η γαλήνη και η καθημερινότητα δεν είναι λέξεις που ταιριάζουν στον 007. Όταν ένας παλιός γνώριμος, ο Φίλιξ Λέιτερ της CIΑ, εμφανίζεται για να του ζητήσει τη βοήθειά του, ο Μποντ πρέπει να ξαναπιάσει τα όπλα. Η αποστολή του είναι να διασώσει έναν Ρώσο επιστήμονα που έχει απαχθεί από μια εγκληματική οργάνωση, για την οποία μάλλον δουλεύει και η αγαπημένη του. Μαντλέν. Έτσι, ταξιδεύει ως την Κούβα και από εκεί στη βρετανική πρωτεύουσα για να ανακαλύψει παρακρατικά μυστικά, που θα τον οδηγήσουν στα χνάρια ενός μυστηριώδους «κακού», ο οποίος διαθέτει μια επικίνδυνη, νέα τεχνολογία, που μπορεί να εξολοθρεύσει την ανθρωπότητα. Πέρα, όμως, από τη δουλειά, ο Μποντ πρέπει να λύσει και μια αυστηρά προσωπική του υπόθεση.
Ο Κάρι Τζόσι Φουκουνάγκα («True Detective») (2014) -ο πρώτος Αμερικάνος σκηνοθέτης που ανέλαβε ταινία του Μποντ- πιάνει το νήμα από το «Spectre» (2015) και υπογράφει έναν χορταστικό, σχεδόν τρίωρης διάρκειας επίλογο, χαρίζοντας στη σειρά ένα αντάξιο του θρύλου της φινάλε, αλλά και μαζί ένα καινούργιο ξεκίνημα. Εδώ, το κατασκοπικό στοιχείο και η δράση συνδυάζεται με μια πιο προσωπική ιστορία, οπότε ο Μποντ δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο μυστικά, προδοσίες και απειλές, αλλά ίσως τον μεγαλύτερο εχθρό του, δηλαδή τα συναισθήματά του, τα οποία μέχρι πρότινος μπορούσε να έχει πάντα υπό έλεγχο.
Από όσα μπορούμε να αποκαλύψουμε, ο πρώην αντιπλοίαρχος του Βρετανικού Ναυτικού για πρώτη φορά βρίσκεται σε σοβαρή σχέση και θέλει να νοικοκυρευτεί. Παράλληλα, όμως, μια βιολογική απειλή, που ταιριάζει αρκετά στις συνθήκες πανδημίας, τον αναγκάζει να πατήσει τα γκάζια της Aston Martin του και να τα βάλει με όλους και με όλα -τη CIA, τη Spectre, ένα εξελιγμένο φονικό όπλο, τη MI6, τον Εμ, τον Σάφιν, ακόμα και με τη Μαντλέν -για να σώσει όχι μόνον τον κόσμο, αλλά κι αυτούς που αγαπάει.
Στο δίδυμο των Νιλ Πέρβις και Ρόμπερτ Γουέιντ, προστίθεται και η ανερχόμενη Φίμπι Γουόλερ-Μπριτζ -η πρώτη γυναίκα σεναριογράφος της σειράς που γνωρίσαμε μέσα από τα τηλεοπτικά «Fleabag» και «Killing Eve», που βάζει τη δική της σφραγίδα, το βρετανικό της χιούμορ και τη διεισδυτική ματιά της στις ανθρώπινες σχέσεις, παραδίδοντας ένα δυνατό σενάριο που, εκτός από fun και action, μπορεί να γίνει και συγκινητικό, ενώ διαθέτει μια γλυκόπικρη μελαγχολία, που υπογραμμίζεται από το εξαιρετικό μουσικό score του Χανς Ζίμμερ και το τραγούδι της Μπίλι Άιλις -ένα από τα καλύτερα της σειράς.
Από τη μεριά του, ο Φουκουνάγκα κάνει αυτό που όλοι περιμένουμε: χορογραφεί απίστευτες σκηνές καταδίωξης, δημιουργεί ατμόσφαιρες, διατηρεί σωστό αφηγηματικό ρυθμό, ισορροπεί με άνεση ανάμεσα σε διαφορετικές ποιότητες και φτιάχνει ένα υπερθέαμα, γεμάτο ανατροπές, που αποτελεί από μόνο του είδος, ενταγμένο πλήρως στο πνεύμα της εποχής (η επιρροή του #Μetoo είναι εμφανής).
Πολύ σκληρός και μαζί τρωτός κι ευάλωτος. ο Ντάνιελ Κρεγκ, που υποδύεται για πέμπτη φορά τον θρυλικό ήρωα μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια, φτιάχνει το πορτρέτο ενός πληρωμένου δολοφόνου του 21ού αιώνα, που, όμως, έχει καρδιά και αξίες μιας παλιάς εποχής. Μαζί του, ένα υπέροχο τρίγωνο γυναικών: η Λία Σεϊντού, η πρώτη ηρωίδα που παραμένει το ερωτικό ενδιαφέρον του Μποντ σε δεύτερη ταινία, χαρίζει τη γαλλική της φινέτσα, προσθέτοντας πόντους στο όλο εγχείρημα, η εκρηκτική Ναόμι Χάρις, που απογειώνει τον ρόλο της Μις Μανιπένυ, αλλά και η Λασάνα Λιντς, η οποία παρουσιάζεται ως η νέα «007». Στους κύκλους των συμμάχων, ο εξαιρετικός Μπεν Γουίσοου παραμένει στον ρόλο του Q και ο πάντα στιβαρός Ρέιφ Φάινς μας συναντά στον ρόλο του M, ενώ ο Ράμι Μάλεκ παραδίδει έναν από τους καλύτερους villain που έχει αντιμετωπίσει ποτέ ο πράκτορας που όλοι αγαπάμε.
Περίληψη: Η Άννα Μπρόνσκι είναι δασκάλα βιολιού σε ένα μουσικό γυμνάσιο. Παρά την αντίθεση όλων των συναδέλφων της, αναλαμβάνει την εισαγωγή ενός μαθητή, του Αλέξανδρου, στον οποίο και εντοπίζει ένα αξιοσημείωτο ταλέντο. Αποφασισμένη να τον προετοιμάσει για την ενδιάμεση εξέταση, παραμελεί την οικογένειά της –τον γιο της, Χόνας, τον οποίο και φέρνει σε ανταγωνισμό με τον νέο της μαθητή και τον σύζυγό της, Φιλίπ.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Ίνα Βάισε («Αρχιτέκτονας»), που βραβεύτηκε για την ερμηνεία της Νίνα Χος στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης.
Η Άννα Μπρόνσκι είναι εξαιρετική βιολονίστρια, που πλέον έχει αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Τελειομανής και με τους δικούς της δημιουργικούς εφιάλτες να τη στοιχειώνουν, συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα σε ένα αυστηρό μουσικό Γυμνάσιο, όπου και διακρίνει σε έναν νεαρό μαθητή ένα σπάνιο ταλέντο. Έτσι, αναλαμβάνει την προετοιμασία του, γεγονός που θα προκαλέσει τη ζήλια του μικρού της γιου, Χόνας, και τη δυσαρέσκεια του συζύγου της. Όταν ένας συνάδελφός της, ο Κρίστιαν, με τον οποίο διατηρεί εξωσυζυγική σχέση, την πείθει να συμμετάσχει σε ένα κουιντέτο, η Άννα βιώνει μια τραυματική εμπειρία, που την κάνει εμμονικά να ασχολείται με τον νεαρό της μαθητή.
Υπό τους ήχους εκπληκτικών συνθέσεων και εκτελέσεων, κυρίως του Νικολό Παγκανίνι, η κατά βάσει ηθοποιός Βάισε με τη συνδρομή της Δάφνης Χαριζάνη, που υπογράφει το σενάριο, προσπαθεί να φτιάξει το πορτρέτο μιας καλλιτέχνιδας που ζει με τις ανασφάλειες και τους φόβους της, φορτώνοντας τα δικά της ματαιωμένα όνειρα άλλοτε στο παιδί της, άλλοτε στον νεαρό μαθητή της.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι, πέρα από αυτή την αρχική ιδέα του αέναου κύκλου που βασανίζει τις γενιές και κάνει τη μία να πληρώνει τις «αμαρτίες» και τα απωθημένα της επόμενης, και το πνεύμα του Χάνεκε και της δικής του «Δασκάλας του Πιάνου» που κυριαρχεί σε κάθε σεκάνς, η Βάισε δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τον ευρωπαϊκό ακαδημαϊσμό. Ευτυχώς, όμως, έχει στο πλευρό της την Νίνα Χος, αυτή τη σπουδαία ηθοποιό που μπορεί ακόμα και με ένα της βλέμμα να φτιάξει ένα ολόκληρο σύμπαν, που δίνει υπόσταση σε ένα χαμηλότονο δράμα με καλές προθέσεις, αλλά τελικά άτολμό και υπερβολικό σε σημεία.
Περίληψη: Ο Ρασί, αστυνομικός στο Τελ Αβίβ εδώ και δεκαπέντε χρόνια, θα δει τον κόσμο του να καταρρέει, όταν μετά από μια τυπική διαδικασία αστυνομικού ελέγχου, κατηγορείται άδικα για σεξουαλική παρενόχληση και τίθεται σε διαθεσιμότητα.
Ο Γιάρον Σάνι ισορροπεί ανάμεσα στο πολιτικό θρίλερ και στο οικογενειακό μελόδραμα, συνεχίζοντας τη διερεύνηση των πολλών πτυχών της αγάπης.
Ο Ράσι είναι αστυνομικός τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και ζει με τη γυναίκα του, με την οποία προσπαθεί να αποκτήσει παιδί. Έντιμος και ψύχραιμος, ποτέ δεν έχει δώσει αφορμές στην υπηρεσία του, μέχρι που του τυχαίνει ένας τυπικός έλεγχος σε ένα πλούσιο σπίτι. Μετά από σωματική έρευνα σε μια ομάδα νεαρών, κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση και τίθεται σε διαθεσιμότητα. Ενώ προσπαθεί να υπερασπιστεί την αθωότητά του, συγκρούεται με την πεισματάρα και δυναμική θετή του κόρη, ενώ η γυναίκα του, που εν τω μεταξύ έχει αποβάλλει, μοιάζει ολοένα πιο απόμακρη. Αβοήθητος και εγκλωβισμένος σε έναν ιστό που φαινομενικά δεν δημιούργησε ο ίδιος, γίνεται επικίνδυνος για τον ίδιο και τους αγαπημένους του.
Ο Ισραηλινός Σανί μετά από το «Ατζαμί» επιστρέφει με το δεύτερο μέρος της -αυτοτελούς- τριλογίας της αγάπης του κι αυτή τη φορά εξερευνά μια διαφορετική πτυχή της, που έχει να κάνει με το πώς μια τυχαία συγκυρία, αλλά και μια κοινωνική κατάσταση μπορεί να πλήξει αληθινά και γνήσια συναισθήματα, όπως αυτά που τρέφει ο Ράσι για την οικογένειά του.
Αφήνοντας τους ερασιτέχνες ηθοποιούς του να αυτοσχεδιάζουν μπροστά στην κάμερα (ο Έραν Ναΐμ μάλιστα είναι και πρώην αστυνομικός), πετυχαίνει μια ντοκιμαντερίστικη λογική, άλλα και μια αυθεντικότητα, που δικαιολογεί τις αντιφάσεις και τα παράδοξα ως αναπόσπαστο κομμάτι της αληθινής ζωής. Αν και σε κάποια σημεία, ο δρόμος που ακολουθεί κινδυνεύει να οδηγηθεί σε φλυαρίες, ο Σάνι καταφέρνει να διατηρεί την ένταση αλλά και την ειλικρίνειά του, θέτοντας επί τάπητος νευραλγικά ζητήματα, καταγράφει την ισραηλινή πραγματικότητα και μας προκαλεί να αναλογιστούμε κατά πόσο τελικά μπορούμε να επικαλεστούμε το τεκμήριο της αθωότητας, υπονοώντας πως η ανοχή είναι καταστροφική.
Δεν ακούμε τα τραγούδια (We no longer hear the songs)
Περίληψη: Ο Νίκος και η Νόρα προσκαλούν στο σπίτι τους τον Άγγελο για να περάσει τη νύχτα μαζί τους, έναντι αμοιβής. Η βραδιά θα ξεκινήσει με παιχνίδια και εκπλήξεις, για να εξελιχθεί εντελώς απρόοπτα και για τους τρεις τους.
Ο Τάκης Παπαναστασίου στο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του υπογράφει μια μαύρη κωμωδία δωματίου για τα αδιέξοδα των σύγχρονων ερωτικών σχέσεων.
Ο Νίκος και η Νόρα προσκαλούν στο σπίτι τους τον Άγγελο για να περάσει τη νύχτα μαζί τους, έναντι αμοιβής. Η βραδιά περιλαμβάνει έναν πίνακα του Ντιμπιφέ, κιμονό και γουέστερν, ένα καμένο κοτόπουλο, τον Έλβις και την Ντίτριχ. Κάποτε ο Νίκος και η Νόρα ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά και, όπως όλα τα ζευγάρια που ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά, τώρα ζουν σχεδόν ευτυχισμένοι. Αλλά μήπως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;
Η ταινία θα προβάλλεται 4-10 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Στέλλα - Κυψέλη.
