Το The Bold Type κάνει πολλά περισσότερα από το να ισορροπεί σε εντυπωσιακές γόβες.
«Α, και δεν σου φαίνεται». Δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές έχω ακούσει αυτήν την φράση, ειδικά όταν πριν από 15 χρόνια ανέφερα σε παρέες πως δεν χάνω τεύχος του περιοδικού Cosmopolitan. Ήμασταν ακόμα σε μια εποχή που το να δηλώνεις πολιτικοποιημένη ή φεμινίστρια ήταν μάλλον γραφικό και σίγουρα μεταφραζόταν με πολύ συγκεκριμένους όρους –και περιέργως το να αγοράζεις ένα περιοδικό που, μεταξύ άλλων μιλούσε ανοιχτά για το σεξ και τη γυναικεία απόλαυση, δεν ήταν μέσα στη λίστα των πραγμάτων που περίμενε η κοινωνία από σένα.
Σε αντίστοιχη γραμμή σεξουαλικής απελευθέρωσης κινούνταν και το τηλεοπτικό Sex and the City, καθώς το λαμπερό του περιτύλιγμα δεν κάλυπτε μια άδεια φούσκα, αλλά ένα σύμπαν γυναικείας αυτονομίας και ανεξαρτησίας που για πρώτη φορά αποτυπωνόταν με τόσο καλοφτιαγμένους όρους ποπ κουλτούρας.
Όταν λοιπόν είδα στο Netflix την ύπαρξη της σειράς «The Bold Type», και διαβάζοντας την περίληψη για τρεις millennials που ζουν στη Νέα Υόρκη και δουλεύουν στο αγαπημένο τους γυναικείο περιοδικό, περίμενα πως θα έβλεπα ένα ανανεωμένο SATC. Όταν είδα δε, πως στην παραγωγή της σειράς συμμετέχει η Τζοάννα Κόουλς η αρχισυντάκτρια δηλαδή του Cosmopolitan από το 2012 έως το 2016, νοερά επιβεβαίωσα τις προσδοκίες μου και προετοιμάστηκα για χαλαρό binge – watching.
Τελικά κατέληξα να μονολογώ την ατάκα που δεν φαντάστηκα ποτέ πως θα έλεγα: «α, και δεν της φαίνεται». Γιατί, όπως τελικά αποδείχτηκε, το «The Bold Type» δεν είναι απλά μια σειρά για σεξ, έξυπνα λογοπαίγνια και λαμπερά ρούχα. Λογικό, καθώς αυτό που πριν 15 χρόνια θεωρήθηκε επαναστατικό πλέον θα ήταν όχι μόνο παρωχημένο, αλλά και παντελώς εκτός πραγματικότητας –τηλεοπτικής, φεμινιστικής, αλλά και αμερικανικής.