Aυτή την εβδομάδα έρχεται το sequel της θρυλικής «Λάμψης» διά χειρός Μάικ Φλάναγκαν, ο Κεν Λόουτς με το «Δυστυχώς απουσιάζατε» παραμένει συγκινητικός και βαθιά πολιτικός, ενώ η λαμπερή ομάδα του «Ζombieland» ξαναβγαίνει στο κυνήγι.
Δόκτωρ Ύπνος (DoctorSleep)
Σκηνοθεσία/Σενάριο : Μάικ Φλάναγκαν
Παίζουν: Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Κάιλι Κουράν, Καρλ Λάμπλι, Ζαν ΜακΚλάρνον, Έμιλι Άιλιν Λιντ, Μπρους Γκρίνγουντ
Περίληψη: Ο ενήλικας πλέον Νταν Τόρανς συναντά ένα νεαρό κορίτσι με παρόμοιες δυνάμεις με τις δικές του και προσπαθεί να την προστατεύσει από μια αίρεση γνωστή ως «The True Knot», που κυνηγούν παιδιά με παραφυσικές δυνάμεις για να πάρουν την αύρα τους, ώστε να παραμείνουν αθάνατοι.
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ που κυκλοφόρησε το 2013-συνέχεια της θρυλικής «Λάμψης», που αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ - η ταινία παρακολουθεί τα βήματα του Ντάν Τόρανς στο δύσκολο μονοπάτι της εξιλέωσης.
Ο Νταν λοιπόν, ενήλικας πια και αλκοολικός, όπως ο πατέρας του, εξακολουθεί να υποφέρει από το ψυχολογικό τραύμα που υπέστη ως παιδί στο ξενοδοχείο «Overlook». Προσπαθώντας να βρει την εσωτερική του ισορροπία, εργάζεται σε έναν οίκο ευγηρίας, όπου φροντίζει ανθρώπους που βρίσκονται πολύ κοντά στον θάνατο, διασφαλίζοντας ότι οι τελευταίες στιγμές τους θα είναι ήρεμες, γι’ αυτό έχει και το παρατσούκλι «Δόκτωρ ύπνος». Η ζωή του όμως αναστατώνεται όταν συναντά την Άμπρα, μια θαρραλέα έφηβη που διαθέτει, όπως κι αυτός, το υπερφυσικό χάρισμα, γνωστό ως «λάμψη». Η Άμπρα ζητά απελπισμένα τη βοήθειά του προκειμένου να πολεμήσει την ανελέητη Ρόουζ, αρχηγό μιας συμμορίας δαιμόνιων δολοφόνων, που αναζητούν προικισμένα παιδιά, προκειμένου να «καταναλώσουν» την αύρα τους και να κερδίσουν περισσότερα χρόνια ζωής, αν όχι την αθανασία. Δημιουργώντας μια απρόσμενη συμμαχία, ο Νταν και η Άμπρα ξεκινούν έναν αγώνα ζωής και θανάτου εναντίον της Ρόουζ, που θα φέρουν στην επιφάνεια φαντάσματα του παρελθόντος.
Η « Λάμψη» θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών και η μεταφορά των βιβλίων του Κινγκ στη μεγάλη οθόνη ένα δύσκολο στοίχημα, οπότε ο σκηνοθέτης Μάικ Φλάναγκαν είχε μπροστά του μια μεγάλη πρόκληση όταν αποφάσισε να σκηνοθετήσει το sequel της ομώνυμης ταινίας, που αποτελεί και το 61ο βιβλίο του πολυγραφότατου Κινγκ. Έχοντας εξασφαλίσει μάλιστα την άδεια των κληρονόμων του Κιούμπρικ χρησιμοποιεί σε ένα νευραλγικό σημείο της ταινίας αποσπάσματα από την κινηματογραφική «Λάμψη» αποτίοντας έτσι φόρο τιμής στον σκηνοθέτη που στάθηκε γι' αυτόν πηγή έμπνευσης.
Όμως ο Φλάναγκαν καταφέρνει κάτι εξαιρετικά σημαντικό: διατηρεί τη δική του σφραγίδα και όσο κι αν τελικά δεν μπορεί να φτάσει τη δεξιοτεχνία του Κιούμπρικ- καταφέρνει να φτιάξει μια ταινία ατμοσφαιρική, γεμάτη ανατροπές και ταυτόχρονα διασκεδαστική, που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή παρά τη μεγάλη της διάρκεια.
Βασικός του άξονας είναι η ο εθισμός και η πορεία προς την εξιλέωση μέσω του πρωταγωνιστή Νταν Τόρανς, όμως ταυτόχρονα δεν λείπει το μεταφυσικό στοιχείο που δημιουργεί τον τρόμο με ιδιαίτερο τρόπο, χωρίς jump scares και πολλά εφέ. Αντίθετα οι πνευματικές μεταβάσεις των ηρώων και τα αστρικά τους ταξίδια, αλλά και η υπερωική τους διάσταση που λειτουργεί εντελώς αλληγορικά, συνδυάζονται επιδέξια με σκηνές ψυχολογικού δράματος, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αντίστιξη πραγματικότητας και εφιάλτη.
Το πρόβλημα του Φλάναγκαν είναι η μονομερής και ενίοτε γραφική απεικόνιση της ομάδας των «κακών», ενώ όταν έρχεται η ώρα ο Νταν να αντιμετωπίσει τους φόβους του και να επιστρέψει στο ξενοδοχείο «Οverlook» που καθόρισε την παιδική του ηλικία, το στυλ του ψυχολογικού θρίλερ που υιοθετεί και οι αναφορές του στον Κιούμπρικ, δημιουργούν αναπόφευκτες συγκρίσεις, που δεν λειτουργούν πάντα υπέρ του.