«Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς»: με αυτή την φράση (η απόδοση της συγκεκριμένης φράσης στα ελληνικά έγινε από τον Σεφέρη και υιοθετήθηκε από τον πρώτο μεταφραστή του Προυστ, Παύλο Ζάννα) ξεκινά ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα στην ιστορία της λογοτεχνίας -και ένα από τα μεγαλύτερα έργα τέχνης, με την ευρύτερη έννοια.
Το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», το διασημότερο έργο του Μαρσέλ Προυστ που εκτείνεται σε 7 ογκώδεις τόμους, θεωρείται μέχρι και σήμερα κάτι σαν λογοτεχνικό τοτέμ τόσο για τους αναγνώστες όσο και για τους μελετητές -μια εμπειρία που υπερβαίνει τα όρια της απλής ανάγνωσης.
Ο Προυστ πέθανε τον Νοέμβριο του 1922 από πνευμονία σε ηλικία 50 ετών, έχοντας δουλέψει σκληρά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, για να ολοκληρώσει το έργο του. Πράγματι, οι τρεις τελευταίοι τόμοι του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό του.
Με αφορμή, λοιπόν, τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τον θάνατό του, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας διοργανώνει μια μεγαλειώδη έκθεση προς τιμήν του Προυστ, παρουσιάζοντας την δημιουργική διαδικασία που ακολούθησε ο συγγραφέας για την σύνθεση του μυθιστορήματος.