Διαβολική σύμπτωση ότι το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Έμεραλντ Φένελ (η Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς του «The Crown», αλλά και σεναριογράφος του δεύτερου κύκλου του «Killing Eve»), προβλήθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο από τις πλατφόρμες GooglePlay, iTunes και Amazon Prime.
Και ο λόγος είναι ότι εδώ έχουμε μια νεαρή γυναίκα, την Κάσι, που αν και «πολλά υποσχόμενη» φοιτήτρια Ιατρικής κάποτε, εγκατέλειψε τις σπουδές της, όταν η αγαπημένη της φίλη, η Νίνα, έχασε τη ζωή της, αφού πρώτα έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού από τους συμφοιτητές της. Η υπόθεση όμως αποσιωπήθηκε και ελάχιστοι φαίνεται να τη θυμούνται ή να τη θεωρούν κάτι «σημαντικό», εκτός από την Κάσι, που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Έτσι συνεχίζοντας, αν και τριάντα χρόνων να μένει με τους γονείς της, δουλεύει σε μια καφετέρια, ενώ τα βράδια περιπλανιέται στα μπαρ παριστάνοντας τη μεθυσμένη. Διάφοροι καλοθελητές παρουσιάζονται ως «σωτήρες» της για να τη βοηθήσουν, μόνο που αντ’ αυτού όλοι ανεξαιρέτως την οδηγούν στο σπίτι τους. Αλλά όταν εκείνη αρνείται να προχωρήσει στο κρεβάτι, οι «ιππότες» επιμένουν. Τότε η Κάσι αποκαλύπτει το αληθινό της πρόσωπο και φυσικά το γεγονός ότι δεν είναι καθόλου μεθυσμένη και τους φέρνει ενώπιον των ευθυνών τους. Άλλοι τη βρίζουν και τη λένε «τρελή», άλλοι ικετεύουν να τους συγχωρέσει και ορκίζονται ότι είναι «καλά παιδιά» κατά βάθος κι άλλοι το βάζουν στο πόδια.
Ταυτόχρονα όμως η ηρωίδα της Φένελ έχει φτιάξει μια λίστα όλων των εμπλεκομένων, έστω και διά της σιωπής τους, στην υπόθεση της Νίνα και έχει βάλει σκοπό να φέρει την αλήθεια στο φως.
Κάπου εκεί ένας παλιός συμφοιτητής της, που μοιάζει ο «τέλειος άνδρας», εμφανίζεται στο προσκήνιο τυχαία, την ερωτεύεται κι εκείνη αποφασίζει να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό της και να προχωρήσει παρακάτω, όπως τη συμβουλεύει και η μητέρα της Νίνα.
Πάνω όμως που νομίζουμε ότι η υπόθεση ενός revenge girl μετατρέπεται σε ρομαντική κομεντί, η Φένελ έχει κρυμμένους άσσους στο μανίκι που τους αποκαλύπτει σιγά σιγα. Η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη, και η ιστορία της Κάσι μεταμορφώνεται σε ένα δυνατό καλοφτιαγμένο θρίλερ.
Με φεμινιστική διάθεση, χωρίς όμως να αθωώνει τη στάση πολλών γυναικών απέναντι στο θέμα, η Βρετανίδα σκηνοθέτης, αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που συγκαλύπτουν την σεξουαλική παρενόχληση και το πώς αυτή έχει γίνει νόρμα, σε σημείο που όσοι την κάνουν ή την υποθάλπουν να μην θεωρούν ότι διαπράττουν κάποιο έγκλημα. Ενδιαφέρον επίσης -και εντελώς ρεαλιστικό- είναι το γεγονός ότι όλοι θυμούνται τον βιαστή, που φυσικά αθωώθηκε, αλλά όχι τη Νίνα, που για εκείνους και την κοινωνία προφανώς ήταν μια ενόχληση, της οποίας το τραγικό τέλος ήρθε απλώς να αποδιοργανώσει την «άψογη» καθημερινότητας τους.
Δύο άντρες όμως είναι διαφορετικοί σε αυτή την ιστορία: ο πατέρας της Κάσι και ο δικηγόρος που έχει αναλάβει την υπεράσπιση του βιαστή της Νίνα, ο οποίος μετανιωμένος ειλικρινά για το λάθος που είχε κάνει τότε, προσπαθεί να επανορθώσει την αδικία. Δύο άνδρες που ανήκουν σε μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα…. Όχι, η Φένελ δεν ισχυρίζεται ότι οι μεγαλύτεροι είναι υπεράνω πάσης υποψίας, αλλά μέσα από αυτή την επιλογή εστιάζει στο ότι η αιτία της σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας δεν βρίσκεται ακριβώς στην πατριαρχία, αλλά στο σύστημα, που αναγνωρίζει το δικαίωμα σε όποιον έχει εξουσία ή λεφτά να κάνει ό,τι του αρέσει και να βγαίνει αλώβητος.
Η Κάρεϊ Μάλιγκαν, εντελώς διαφορετική από τους ρομαντικούς ρόλους που την έχουμε συνηθίσει, σε μια εξαιρετική ερμηνεία, που δικαίως τη χαρακτηρίζουν «one woman show» και πρόσφατα βραβεύτηκε από τους κριτικούς του Λος Άντζελες -αποτυπώνει την οργή, τον πόνο, την ντροπή, την αδικία, που αισθάνεται κάθε κακοποιημένη γυναίκα, έστω κι αν η ίδια λειτουργεί εξ ονόματος της φίλης της.
Η Φένελ, έχοντας μια πολύτιμη συνεργάτη στο πλευρό της, ανακατεύει δεξιοτεχνικά κινηματογραφικά είδη, αποφεύγει την καταγγελία και μιλώντας για ένα πολύ σοβαρό θέμα, μπορεί να κάνει ακόμα και χιούμορ, χωρίς όμως ούτε μια στιγμή να ξεχνάει τον βασικό της άξονα. Εύστοχα καταγράφει σχεδόν όλες τις πλευρές μιας τέτοιας υπόθεσης και φτάνει σε μια ακραία μεν πλην όμως λύτρωση για την Κάσι και την Νίνα, υπογραμμίζοντας μέχρι τέλους ποιος είναι το θύμα, αλλά και πόσα βήματα πρέπει να κάνει η «σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία μας» για να παραδεχτεί το αυτονόητο.
