Επιτέλους, μετά από καιρό ξεκίνησα μια σειρά για την οποία ήδη ανυπομονώ να δω τη συνέχεια.
Όταν εμφανίστηκε μπροστά μου το τρέιλερ για τους Young Royals το πρόσθεσα κατευθείαν στη watch list. Όχι ότι πιστεύω και πολύ στα τρέιλερ -έχω δει απίστευτα τρέιλερ και η σειρά ήταν πατάτα και έχω δει τρέιλερ που την αδικούσε τρομερά-, αλλά λίγο τα σουηδικά, λίγο οι γαλαζοαίματοι, λίγο ο ερωτισμός που επικρατούσε διάχυτος με έπεισαν να της αφιερώσω το χρόνο μου. Γιατί, πλέον, έχω αποβάλει από πάνω μου το μαζοχιστικό «πρέπει να συνεχίσεις τη σειρά που ξεκίνησες». Ο χρόνος μας είναι πολύ πολύτιμος για να τον αφιερώνουμε σε κακές σειρές (ταινίες και βιβλία), οπότε πολλές έχουν πάει άκλαυτες (το «Suits» το σταμάτησα στην τελευταία σεζόν -δε βλεπόταν, σόρι).
Στην αρχή ξεκινά με το κλασικό τρίπτυχο νέος πρίγκιπας, κακό παιδί, γοητευτικός. Κάτι σαν τον πρίγκιπα Χάρι στα νιάτα του (ξέρω, αχ!) που προκαλούσε περισσούς πονοκεφάλους στην Ελισάβετ, λίγο με τις γυμνές φωτογραφίες του, λίγο με τα φλερτ και τις αποτυχημένες μεταμφιέσεις του για το καρναβάλι.
Αυτή τη φορά, ο Βίλεμ, ο μικρότερος γιος της σουηδικής βασιλικής οικογένειας -και αδερφός του διαδόχου- μπλέκει σε καβγά σε ένα κλαμπ, με αποτέλεσμα να γίνει meme και να κάνει τη μάνα του έξαλλη! Οπότε, με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκε εσώκλειστος στο σχολείο Hillerska, όπου φοίτησε και ο αδερφός του -κάτι το οποίο φυσικά δεν του αρέσει καθόλου, αφού πρέπει να αποχαιρετίσει την ανέμελη ζωή του «παιδιού της νύχτας μια ζωή, δεν το αντέχω το πρωί».
