Κατηφορίζοντας την οδό Λυκαβηττού δεν υπάρχει περίπτωση να μην δεις στα αριστερά σου το υποδηματοποιείο Λεμήσιος, με τις μπαλαρίνες να κοσμούν τον γωνιακό τοίχο του Κολωνακίου. Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση, που διαθέτει εργαστήριο παραγωγής χειροποίητων γυναικείων παπουτσιών από το 1912 και σήμερα έχει φτάσει στην πέμπτη γενιά.
Ταυτισμένος με τα χειροποίητα γυναικεία παπούτσια, ο Λεμήσιος έχει σήμα κατατεθέν τις «μπαλαρίνες», μια παράδοση που συνεχίζει εδώ και πέντε γενιές.
«Ευτυχώς που βασιστήκαμε στην μπαλαρίνα, γιατί μας βγήκε σε καλό» λέει ο κ. Κωστής Κατσάλης, δισέγγονος του ιδρυτή της φίρμας, που μαζί με την μητέρα του, Ισμήνη, βρίσκεται στο κατάστημα, ενώ στο εργαστήριο κατασκευής παπουτσιών βρίσκεται ο αδελφός του, Μάριος, με τον πατέρα τους, Νίκο, και τον γιο του, Βικέντιο.
Αν και λένε ότι ο Feragamo ανακάλυψε την μπαλαρίνα, εμείς ξέρουμε πολύ καλά πως ο Αλέκος Λεμήσιος ήταν αυτός που την εμπνεύστηκε
Από τα έξι άτομα δηλαδή που απασχολούνται στην επιχείρηση, οι τέσσερις είναι απόγονοι του Νίκου Λεμήσιου και δύο είναι εξωτερικοί τεχνίτες.
Το όνομα του καταστήματος, Λεμήσιος, σημαίνει αυτός που κατάγεται από τη Λεμεσό της Κύπρου. Πρόκειται για τον ιδρυτή της φίρμας, Νικόλαο Γεωργίου, ο οποίος το 1912 ήρθε από την Κύπρο στην Αθήνα σε ηλικία των 16 και έμαθε τέχνη του υποδηματοποιού.
Με το όνομα «Λεμήσιος», ο «εκ Λεμεσού» εδραιώθηκε στην αγορά της Αθήνας με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. «Τα πρώτα του παπούτσια ήταν αντρικά και επειδή το εργαστήριο ήταν σε υπόγειο στην οδό Κριεζώτου, τα έβγαζε έξω για να στεγνώσουν. Αυτό λειτουργούσε και σαν τρικάκι για να τα βλέπει ο κόσμος που περνούσε, ιδίως οι στρατιωτικοί και οι πολιτικοί που ανέβαιναν προς το Κολωνάκι» αναφέρει ο κ. Κατσάλης. Με αυτόν τον τρόπο ο Λεμήσιος έγινε γνωστός και μπήκε σε μια διαδικασία να συζητιέται.
Αργότερα μετακομίζει στην οδό Κριεζώτου, πιάτσα παπουτσιών εκείνης της εποχής και στη συνέχεια στη Βουκουρεστίου, και στην Ακαδημίας το 1962.
«Ο παππούς είχε καλλιτεχνική φύση. Είχε μια φλόγα και μια τρέλα μέσα του. Ο παππούς του άντρα μου. Ο Νίκος Λεμήσιος. Είχε προσβάσεις και γνωριμίες στα θέατρα και το παπούτσι που έφτιαχνε ήταν πάντα φαντεζί. Μάλιστα στην αρχή το μότο του ήταν 'Λεμήσιος- παπούτσια έξαλλα'. Ηταν τόσο φιλόδοξος που μέχρι και παπούτσια στην βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας είχε στείλει για τον γάμο της» υπογραμμίζει η Ισμήνη Κατσάλη, τρίτη γενιά από τις πέντε των συνεχιστών της επιχείρησης.
Σταθερή αξία αποτελούν οι φοιτήτριες της Νομικής που επισκέπτονται συχνά πυκνά το κατάστημα
«Στη συνέχεια, ο θείος μας έπιασε περισσότερο το νόημα της εποχής. Μαζί με την αδελφή του την Ελένη κράτησαν την επιχείρηση. Ηταν αυτός που έφτιαξε την μπαλαρίνα. Ο Αλέκος Λεμήσιος. Την εμπνεύστηκε από την Μπριζίτ Μπαρντό. Είδε τις φωτογραφίες της στις Κάννες να φορά το παπούτσι της ρυθμικής και του έκανε κλικ η εικόνα. Αν και λένε ότι ο Feragamo ανακάλυψε την μπαλαρίνα, εμείς ξέρουμε πολύ καλά πως ο Αλέκος Λεμήσιος ήταν αυτός που την εμπνεύστηκε» συμπληρώνει.
Η μπαλαρίνα την δεκαετία του 50 ήταν ένα πρωτοφανές πράγμα στην Ελλάδα. «Στο γυμνάσιο θυμάμαι το '55 αν δε φορούσες μπαλαρίνα ήσουνα εκτός. Τότε στα καλά σχολεία είτε φορούσες μπαλαρίνες Λεμήσιου είτε μοκασίνι Μορεάδη. Ηταν ένα πολύ ακριβό παπούτσι και ερχόταν στην ίδια τιμή με τη γόβα. Ηταν της μόδας όμως και το αγόραζαν» σημειώνει ο Κωστής Κατσάλης.
«Σήμερα η μπαλαρίνα είναι τόσο βολική και ευκολοφόρετη που κάποιες Αθηναίες την φορούν ακόμα και για παντόφλα μέσα στο σπίτι τους» συμπληρώνει.