Nέες ταινίες: Ο Μάθιου Μακόναχι έγινε αγνώριστος για το «Gold»

Με δυνατό cast και σενάριο οι νέες ταινίες που βγαίνουν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα.

• Επιχείρηση ανθρωποειδές
• (Anthtopoid)
• Σκηνοθεσία: Σον Έλις
• Παίζουν: Σίλιαν Μέρφυ, Τόμπυ Τζοόυνς, Μαρσίν Ντοροσίνσκι, Σον Μάχον, Μπράιαν Κάσπε, Τζέιμι Ντόρναν, Αλένα Μιχούλοβα, Κάρελ Χερμάνεκ Τζούνιορ, Σάρα Αρστέινοβα, Γιαν Χάτζεκ

Περίληψη:

Στην κατεχόμενη από τους Ναζί Τσεχοσλοβακία του 1942, μία ομάδα ντόπιων με τη βοήθεια των Άγγλων ενορχηστρώνουν μια παράτολμη επιχείρηση υπό την κωδική ονομασία « Anthropoid». Στόχος τους η εξόντωση του Ράινχαρντ Χάιντριχ, εντεταλμένου του Τρίτου Ράιχ στην περιοχή και εγκέφαλου του Ολοκαυτώματος. O Σον Έλις υπογράφει ένα ιστορικό δράμα με στοιχεία θρίλερ, αφηγούμενος την ιστορία της δολοφονίας του Ράινχαρτ Χάιντριχ, του τρομερού στρατηγού των SS και αρχιτέκτονα του Oλοκαυτώματος, από μια ομάδα Τσέχων αντιστασιακών.

Έχοντας στα χέρια του μια απίστευτη ιστορία ηρωισμού και αυτοθυσίας, ο Έλις περιγράφει πώς ο Γιαν Κούμπις και ο Γιόζεφ Γκάμπτσικ έφτασαν το 1942 από το Λονδίνο στην Πράγα με στόχο να εκτελέσουν την επιχείρηση «Ανθρωποειδές», που αφορούσε στη δολοφονία του πλέον τρομακτικού στρατιωτικού του Χίτλερ. Τα γεγονότα είναι γνωστά: Οι δυο άντρες έστησαν ενέδρα στο αυτοκίνητο που μετέφερε τον Χάιντριχ, το όπλο του Γκάμπτσικ μπλόκαρε, αλλά η χειροβομβίδα που έριξε ο Κούμπις πρόλαβε και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Ο Χάιντριχ ήταν το πιο υψηλόβαθμο στέλεχος των Ναζί, που δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου. Στη συνέχεια, οι δυο άντρες με την βοήθεια της Τσέχικης Αντίστασης φυγαδεύτηκαν σε καταφύγιο κάτω από την εκκλησία του Κύριλλου και Μεθόδιου. Ένας από τους συντρόφους τους τους πρόδωσε κι έτσι γρήγορα οι Ναζί έφτασαν στο κρησφύγετό τους. Με μια ηρωική μάχη που κράτησε επτά ώρες, η μικρή ομάδα των πατριωτών αντιστάθηκε στους κατακτητές, αν και το τέλος τους ήταν προδεδικασμένο.

Αναπόφευκτα, με ένα τόσο δυνατό θέμα, ο σκηνοθέτης δεν αποφεύγει την ηρωική διάσταση της ιστορίας, όμως δεν παραλείπει να φωτίζει τις εσωτερικές συγκρούσεις μέσα στους κόλπους της Αντίστασης. Η εν λόγω επιχείρηση αποτέλεσε αντικείμενο αντιπαράθεσης, καθώς κάποιοι θεώρησαν πως θα έχει τραγικές συνέπειες για τον τσέχικο λαό, πράγμα που και έγινε, αφού οι Ναζί ως αντίποινα εκτέλεσαν χιλιάδες αθώους πολίτες. Ο Έλις, χωρίς να μειώνει το μέγεθος της πράξης των δυο αντρών, αναρωτιέται σχετικά με το τι μπορεί να πράξει κανείς, όταν δεν υπάρχουν πια επιλογές, και για ακόμα μια φορά θέτει επί τάπητος το αδιέξοδο του πολέμου.

Παράλληλα, πράγμα που δεν είναι συχνό σε ανάλογες ταινίες, παρουσιάζει την ομάδα των αντιστασιακών σε ευάλωτες στιγμές, ακόμα και εν ώρα μάχης, δείχνοντάς τους να παθαίνουν κρίσεις πανικού και να καταβάλλονται από τον τρόμο του επικείμενου θανάτου τους, πράγμα εντελώς λογικό, που όμως συχνά παραβλέπεται. Παράλληλα, δεν λείπουν οι ανθρώπινες πλευρές των χαρακτήρων, που μέσα στον πόλεμο συνεχίζουν να ερωτεύονται, να παίζουν μουσική και να αναζητούν τη χαρά της ζωής.

Το καστ, αποτελούμενο κυρίως από καλούς Βρετανούς ηθοποιούς, υποστηρίζει τα πρόσωπα της ιστορίας, αλλά είναι σχεδόν ακατανόητο, γιατί επέλεξαν να μιλούν αγγλικά με τσέχικη προφορά, αφού όλοι οι ήρωες είναι Τσέχοι, άρα είναι λογικό να μιλούν στη δική τους γλώσσα. Παρ’ όλα αυτά στο σύνολό τους αποδίδουν με βαθιά εσωτερικότητα και ρωγμές τις διαδρομές των ηρώων τους, φωτίζοντας μια σημαντική ιστορία, που έχει ξεχαστεί μέσα στη λαίλαπα που ακολούθησε.

• Δολοφονικά αμαξίδια
• (Kills on wheels / Tiszta szívvel)
• Σενάριο - Σκηνοθεσία: Ατίλα Τιλ
• Παίζουν: Ζάμπολκς Θούροζι, Ζόλταν Φενίβεσι, Άνταμ Φέκετε

Περίληψη:

Ο πρώην πυροσβέστης Ρουπάζοφ, που μένει παράλυτος από ατύχημα, βγαίνει από τη φυλακή και πηγαίνει σε ένα κέντρο αποκατάστασης. Εκεί, συναντά τον 20χρονο Ζολί και τον καλύτερό του φίλο Μπάρμπα, που φιλοδοξούν να γίνουν σχεδιαστές κόμικ. Η ανορθόδοξη συμπεριφορά του Ρουπάζοφ εμπνέει τα δυο αγόρια να γευτούν στο έπακρο τη ζωή. Σύντομα, θα τους παρασύρει στο σκοτεινό κόσμο του εγκλήματος, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Ράντος, έναν αδίστακτο μαφιόζο. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

Σημειώνοντας ήδη μια πολύ καλή πορεία στα Φεστιβάλ ( Χρυσός Αλέξανδρος και βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης μεταξύ άλλων) η μαύρη κωμωδία του Ούγγρου σκηνοθέτη Ατίλα Τιλ θυμίζει κάτι από Ταραντίνο με ευρωπαϊκό χρώμα.

Ο Ζολί, καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα, έχει άμεση ανάγκη από μια εγχείρηση στη σπονδυλική του στήλη και σχεδιάζει κόμικ. Ο Μπάρμπα , ο κολλητός του φίλος, που πάσχει από μια ήπια εγκεφαλική παράλυση, στέκεται στο πλευρό του. Η βαρετή τους καθημερινότητα ανατρέπεται, όταν στη ζωή τους εισχωρεί ένας περίεργος τύπος, επίσης ανάπηρος, ο Ρουπάζοφ, που θα τους μυήσει στον κόσμο της μαφίας.

Έντρομοι μπροστά στο φόβο της περιθωριοποίησης, οι τρεις πρωταγωνιστές οδηγούνται σε μια απίστευτη περιπέτεια που θα δοκιμάσει τα όριά τους. Θα πρέπει να αποδεχτούν μια μοίρα που τους έχει παροπλίσει, ή να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη θέση του στον κόσμο.

Ο Αττίλα με τόλμη και χιούμορ φωτίζει εντελώς απροσδόκητα ένα θέμα ταμπού, αυτό της αναπηρίας, υπογράφοντας , μια κατ ’ ουσία συγκινητική ταινία. Ανατρέποντας σε κάθε πλάνο την λανθασμένη εικόνα του μέσου όρου, ότι δηλαδή οι ανάπηροι άνθρωποι είναι ανήμποροι, μιλάει για το δικαίωμα στη ζωή, χωρίς μελοδραματισμούς. Αντίθετα στήνει μια γκανγκστερική ταινία, με πυροβολισμούς, παρανόμους και σκληρότητα, αποκαλύπτοντας τελικά μια μαγική δύναμη. Οι δικοί του ήρωες δεν προκαλούν τη λύπηση, αλλά στέκονται με νύχια και με δόντια επί ίσοις όροις σε μια κοινωνία που είτε τους περιθωριοποιεί, είτε τους φέρεται με οίκτο.

Ο Αττίλα, στη δεύτερη μόλις ταινία του, με στυλ στήνει το περιβάλλον του υποκόσμου, απαλλάσσοντάς μας από τα ηθικά διλήμματα, και μας αποκαλύπτει λεπτό το λεπτό, χωρίς να δίνει σημασία στο τι είναι πολιτικά ορθό, μια απίστευτα διασκεδαστική ιστορία που μιλάει για τη λαχτάρα της ζωής. Χωρίς ποτέ να προκαλεί το συναίσθημα του θεατή περιγράφει τη ζωή των πρωταγωνιστών και τις δυσκολίες του, εστιάζοντας κυρίως στην άγρια χαρά του να είσαι ζωντανός, του να φτάνεις στα όρια για να νιώσεις ότι είσαι κι εσύ κομμάτι αυτού του μεγάλου κόσμου.

Οι πρωταγωνιστές του είναι ως επί το πλείστον ερασιτέχνες ηθοποιοί, αλλά κινούνται με προσοχή στη λεπτομέρεια και πετυχαίνουν σημαντικές ερμηνείες, που υπηρετούν τον ανορθόδοξο χαρακτήρα μιας βαθιά ανθρώπινης ταινίας, που θα σας κάνει να δείτε τα πράγματα διαφορετικά.

• Πολεμιστής γίνεσαι, δεν γεννιέσαι
• (Warrior’s Gate)
• Σκηνοθεσία: Ματάϊας Χάουν
• Σενάριο :Λικ Μπεσόν
• Ρόμπερτ Μαρκ Κέιμεν
• Παίζουν: Μαρκ Τσάο, Νι Νι, Ουράϊα Σέλτον, Ντέιβ Μπαουτίστα

Περίληψη:

Ένας Αμερικανός έφηβος, ο Τζακ Μπρόνσον, ζει μία εικονική ζωή. Στο σχολείο τον εκφοβίζουν, ενώ η μητέρα του εργάζεται σκληρά, προσπαθώντας να πληρώσει την υποθήκη του σπιτιού τους. Με κάθε ευκαιρία, ο Τζακ δραπετεύει από την πραγματικότητα μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μια μέρα, μεταφέρεται μαγικά στην αρχαία Κίνα, όπου καλείται να γίνει ήρωας και να σώσει μία όμορφη πριγκίπισσα από τον βάρβαρο βασιλιά.

Μια εφηβική κατά βάση περιπέτεια, με φόντο την αρχαία Κίνα και αναφορές στη σύγχρονη κουλτούρα, που ακολουθεί την πεπατημένη, αλλά ευτυχώς δεν παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της και έτσι περνάει η ώρα.

Ο Τζακ, ένας έφηβος που υφίσταται μπούλινγκ από τους συμμαθητές του, ζει με τη μητέρα του και αγαπάει τα βιντεοπαιχνίδια, γιατί τον βοηθούν να ξεφεύγει από την καθημερινότητά του. Έχει λοιπόν δημιουργήσει έναν εικονικό χαρακτήρα, τον ατρόμητο Μαύρο Ιππότη. Μια μέρα, ο κύριος Τσανγκ, ο έμπορος αντικών, τον οποίο βοηθάει κάθε μέρα μετά το σχολείο, για να ενισχύσει την μητέρα του που έχει οικονομικά προβλήματα, του προσφέρει ένα μυστηριώδες κινέζικο σεντούκι. Ο Τζακ δεν γνωρίζει ότι το συγκεκριμένο σεντούκι είναι μια μαγική πύλη, η επονομαζόμενη «Πύλη του Πολεμιστή», που οδηγεί στον υπέροχο κόσμο της αρχαίας Κίνας.

Μια νύχτα, ο πολεμιστής Τζάο (Μάρκ Τσάο) εμφανίζεται ξαφνικά μέσα στο δωμάτιο του Τζακ, και τον εμπιστεύεται για να φυλάει την πριγκίπισσα Σουλίν (Νι Νι). Στην αρχή, ο νεαρός αντιστέκεται , αλλά η γνωριμία του με την απαιτητική γαλαζοαίματη δίνει χρώμα στη ρουτίνα του, ενώ ανάμεσά τους αναπτύσσεται ένα τρυφερό αίσθημα. Όταν η Σουλίν πέφτει θύμα απαγωγής, εκείνος θα περάσει την μαγική πύλη και θα βρεθεί σε έναν άλλο κόσμο. Θα έρθει αντιμέτωπος με βάρβαρους και τέρατα, θα μάθει πολεμικές τέχνες από τον Τζάο, αλλά κι εκείνος θα του διδάξει ότι στη ζωή πρέπει να περνάς καλά, αλλιώς δεν έχει νόημα.

Ο Λικ Μπεσόν υπογράφει ένα συμβατικό σενάριο, με αναμενόμενες ανατροπές και ακόμα πιο αναμενόμενο φινάλε, αλλά φροντίζει να το ελαφρύνει με αρκετές δόσεις χιούμορ. Βέβαια, η ταινία αν κι έχει κάποιες σκηνές εφετζίδικες, δεν μπορεί να συγκριθεί με μεγάλες παραγωγές ανάλογης θεματικής, οπότε το παραμυθένιο της στοιχείο δεν είναι ισχυρό. Το αθώο ρομάντζο ανάμεσα στον Τζακ και την Σουλίν μπορεί να ενδιαφέρει ένα πιο νεανικό κοινό, αλλά ο τρόπος που παρουσιάζονται οι διαφορές των δυο κόσμων, με την πλάστιγγα να γέρνει ελαφρώς προς τη σύγχρονη εποχή και την ποπ κουλτούρα, είναι αρκετά επιφανειακός.

Στην ίδια γραμμή πλεύσης, κινούνται και οι ήρωες που πέρα από το προφανές δεν πρόκειται να σας αποκαλύψουν καμία άλλη πλευρά τους. Ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας της ταινίας είναι ο «κακός» Αρούν (Ντέιβ Μπαουτίστα), που αν και τρομερός στην όψη, έχει πλάκα και ξεφεύγει κάπως από τα γνωστά κλισέ.

Ο Ματάϊας Χάουν, μην έχοντας τα μέσα να κάνει μια εντυπωσιακή υπερπαραγωγή, αξιοποιεί το ευφρόσυνο κλίμα του σεναρίου, αλλά μέχρι εκεί. Το μήνυμα πως όλοι μπορούμε να ξεπεράσουμε τους φόβους μας είναι σαφές, αλλά ο τρόπος που προτείνει η ταινία δεν είναι αυτός ακριβώς που θα συμβουλεύαμε έναν έφηβο να κάνει.

• Gold
• Σκηνοθεσία: Στίβεν Γκέιγκαν
• Παίζουν: Μάθιου Μακόναχι, Έντγκαρ Ραμίρεζ , Κόρεϊ Στολ, Τόμπι Κέμπελ

Περίληψη:

Η περιπέτεια του χρυσοθήρα Ντέιβιντ Γουέλς και του γεωλόγου Μάικ Ακόστα στην ινδονησιακή ζούγκλα, καθώς αναζητούν τον θησαυρό που θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα. Ο Στίβεν Γκέιγκαν (Syriana, Traffic) επιστρέφει με μια συμβατική περιπέτεια στη ζούγκλα, όπου όλα γίνονται για τα λεφτά ή το χρυσό- όπως προτιμάτε. Ο κεντρικός ήρωας, ο Κένι, ένας αποτυχημένος του χώρου της εξόρυξης χρυσού, με πατέρα χρυσοθήρα, αποφασίζει να κυνηγήσει το μεγάλο του όνειρο: να βρει κοιτάσματα χρυσού στην Ινδονησία. Το ίδιο όμως «όνειρο» μοιράζονται και οι λύκοι της Wall street, που τον περιμένουν στη γωνία, αν κι αυτοί δεν διανοούνται να εγκαταλείψουν με τίποτα τη βολή τους, για να πετύχουν το στόχο τους. Αυτή είναι η βασική τους διαφορά, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Γιατί αυτό που κυρίως περιγράφει το «Gold» είναι μόνο το ανελέητο κυνήγι του κέρδους- στην περίπτωση του χρυσού αυτό διανθίζεται με λίγη δράση, για να ανέβει η αδρεναλίνη.

Βασισμένοι στο σκάνδαλο της Bre-X Minerals Corporation που ξέσπασε το 1993, όταν η εταιρία δήλωσε πως έχει ανακαλύψει ένα τεράστιο κοίτασμα χρυσού στην Ινδονησία, οι σεναριογράφοι (John Zinman και Patrick Massett) μεταφέρουν την ιστορία στα 80ς και προσπαθούν να περιγράψουν τον αγώνα του Κένι και του γεωλόγου Μάικ Ακόστα στη ζούγκλα της Ινδονησίας ( τα γυρίσματα έγιναν στην Ταϊλάνδη), αλλά και τη μάχη τους αργότερα στον σκληρό κόσμο του χρηματιστηρίου.

Παρά τις προσπάθειές τους να δομήσουν ανθρώπινες σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, ο πυρετός του χρυσού και του χρήματος φαίνεται πως είναι ανεξέλεγκτος. Οι ήρωες τους είναι απόλυτα άπληστοι, γίνονται ευτυχισμένοι μόνο όταν γεμίζει ο τραπεζικός τους λογαριασμός και θυμούνται ότι μπορεί και κάτι άλλο να μετράει στη ζωή, όταν χάνουν. Κι εκεί, στην απόλυτη ήττα τους, συνεχίζουν να πιστεύουν στο «όνειρό » τους και τραβούν για ακόμα μια φορά τον μάταιο δρόμο τους.

Ο κεντρικός ήρωας , ο Κένι, που τον υποδύεται απόλυτα αλλαγμένος για τις ανάγκες του ρόλου ο Μάθιου Μακόναχι- με κοιλίτσα, ψεύτικη φαλάκρα και στραβά δόντια- είναι τόσο αλλοτριωμένος που δεν μπορείς ούτε για μια στιγμή να ταυτιστείς μαζί τους. Η μόνη του αληθινή σχέση, την οποία βέβαια θυμάται κατά βάση στις αποτυχίες του, δεν λειτουργεί ως αντίβαρο στην οριστική του κατάπτωση.

Το μόνο θετικό στην ταινία είναι ο χαρακτήρας του Μάικ Ακόστα, του συγκροτημένου γεωλόγου, που όντως πιστεύει σε μια ιδέα, αλλά αναγνωρίζει τον κόσμο που κινείται και παίζει με τους κανόνες του. Ο Έντγκαρ Ραμίρεζ κρατάει τις ισορροπίες σε αντίθεση με τον συμπρωταγωνιστή του και σώζει κάπως την κατάσταση, γιατί ο Μακόναχι έχει τόσο εκρηκτικό ταμπεραμέντο, που δεν χαλιναγωγείται με τίποτα σε σημείο εξάντλησης.

Δυστυχώς το «Gold», εξυμνώντας το αμερικανικό όνειρο- αλήθεια υπάρχει ακόμα;- λέει ούτε λίγο ούτε πολύ πως το χρήμα είναι ευτυχία και αξίζει να το κυνηγάς μέχρι το τέλος του κόσμου και γι’ αυτό ακριβώς όλες οι προσπάθειές του για οτιδήποτε άλλο πέφτουν στο κενό, όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή και στη ζωή.

• Άμεση Αποβίβαση
• (Débarquement Immédiat!)
• Σενάριο- Σκηνοθεσία: Φιλίπ ντε Σοβερόν
• Παίζουν: Αρί Αμπιτάν, Μεντί Σαντούν, Σίριλ Λεκόμπτ

Περίληψη:

Ο αστυνόμος Χοσέ έχει μία τελευταία έκδοση παράνομου μετανάστη, πριν από την πολυπόθητη προαγωγή του. Όμως, ο κρατούμενός του, Ακίμ, εξοργίζεται όταν αντιλαμβάνεται ότι του έχουν φορτώσει κατά λάθος την ταμπέλα του υποψήφιου τρομοκράτη και τον στέλνουν πίσω στην Καμπούλ. Αυτό που ξεκινά σαν ταξίδι ρουτίνας καταλήγει σε μπελά, αφού το αεροπλάνο τους προσγειώνεται στη Μάλτα και ο Ακίμ διαφεύγει, αναγκάζοντας τον Χοσέ να ξεκινήσει ένα τρελό ανθρωποκυνηγητό. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του «Θεέ μου, τι σου Κάναμε;» Φιλίπ ντε Σοβερόν επιστρέφει με μια κωμωδία, που προσπαθεί να αντιμετωπίσει χιουμοριστικά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας: το προσφυγικό.

Άνθρωποι χωρίς χαρτιά που συλλαμβάνονται και απελαύνονται, στρατόπεδα συγκέντρωσης και θαλασσινές Οδύσσειες αποτελούν αντικείμενο της «Άμεσης αποβίβασης», που καταναλώνεται σε έναν απερίγραπτο χαβαλέ, εντελώς ανάρμοστο για το θέμα της.

Ένας αστυνόμος που μεταφέρει κρατούμενους στην πατρίδα του, ο Χοσέ, έχει μια τελευταία αποστολή, πριν αναλάβει μια θέση στη Δίωξη, πράγμα που αποτελεί και μεγάλο του όνειρο. Ξεκινάει για το Αφγανιστάν συνοδεύοντας τον Καρζαουί, έναν πανέξυπνο τύπο, που τον βάζει σε μπελάδες. Όταν το αεροπλάνο, μετά από μια μηχανική βλάβη προσγειώνεται στη Μάλτα, ο Χοσέ αποφασίζει να δείξει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο και να του επιτρέψει να κινείται χωρίς χειροπέδες. Φυσικά ο Καρζαουί, αφού ξεγελάσει τον φύλακά του και τον στενό του συνεργάτη, έναν αμετανόητο γυναικά, καταφέρνει να διαφύγει. Ο Χοσέ όμως τον παίρνει στο κατόπι κι έτσι γρήγορα θα βρεθεί να ζήσει ο ίδιος μια προσφυγική περιπέτεια, αλλά σε μια light εκδοχή.

Το γεγονός ότι πολύ εύκολα μπορούμε όλοι να βρεθούμε στη θέση των προσφύγων είναι η ενδιαφέρουσα πλευρά της ταινίας. Το ότι όλοι μοιάζουμε στον αγώνα για την επιβίωση μας, είναι η άλλη. Όμως ο Φιλίπ Ντε Σεβερόν προκειμένου να εκβιάσει το γέλιο του θεατή δεν αρκείται σε αυτό και πολύ γρήγορα υποτιμάει τη δυναμική του θέματός του. Θα είχε ενδιαφέρον μια ταινία που αντιμετωπίζει όλη αυτή την τραγωδία από την κωμική της πλευρά, δείχνοντας ανθρώπινες συμπεριφορές, αλλά όχι μια ταινία που τη μειώνει. Οι σκηνές στη Λαμπεντούζα, για παράδειγμα, που θυμίζουν σχεδόν πάρκο αναψυχής, δίνουν λάθος σήμα σε κάποιον που δεν γνωρίζει τα όσα συμβαίνουν εκεί. Βγαίνοντας πολύ εύκολα μπορεί κανείς να πει: « Εντάξει δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα », και σήμερα μια τέτοια στάση είναι καταστροφική.

Για παράδειγμα, ο Ρομπέρτο Μπενίνι στο «Ζωή είναι ωραία» φτιάχνει μια πολύ τρυφερή ταινία, με χιούμορ μεν, αλλά και βαθιά ευαισθησία απέναντι σε μια μεγάλη τραγωδία. Δυστυχώς ο Σεβερόν, αν και η πρόθεσή του είναι να δείξει πως όλοι, με ή χωρίς χαρτιά, είμαστε ίσοι απέναντι στη ζωή, μας παραδίδει μια φλύαρη περιπέτεια με ανόητα γκανγκ και ήρωες καρικατούρες, που δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

• Ο δρόμος προς τη ζωή ( επανέκδοση)
• Σενάριο: Νικολάι Εκκ, Ρεγγίνα Γιανούσκεβιτς, Αλεξάντρ Στόλπερ
• Σκηνοθεσία: Νικολάι Εκκ.
• Φωτογραφία: Βασίλι Πρόνιν
• Ηχος: Γιεβγκένι Νεστέροφ
• Μουσική: Γιάκοβ Στολιάροφ

Περίληψη:

«Ο Δρόμος προς τη Ζωή», το αριστούργημα του Νικολάι Εκκ, θα προβληθεί από τη NEW STAR σε επανέκδοση, στο πλαίσιο του μεγάλου, πολύπτυχου αφιερώματός της «100 Χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση και Κινηματογράφος, Επιστροφή στο Μέλλον». Η ταινία συνιστά μια μυθοπλαστική, αλλά με τη σημασία ντοκουμέντου, απόδοση της παιδαγωγικής εποποιίας που έλαβε χώρα στην ΕΣΣΔ από την αρχή της ύπαρξής της, με επίκεντρο την προστασία και μόρφωση των παιδιών του δρόμου, που κατά εκατομμύρια προσπαθούσαν να επιβιώσουν στις πόλεις του νεοσύστατου σοσιαλιστικού κράτους, ακόμη και με τρόπους που άπτονταν του κοινού ποινικού δικαίου, στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που προέκυψαν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και του Εμφύλιο που ακολούθησε της Επανάστασης, σε συνδυασμό και με την επέμβαση της «Αντάντ» εναντίον της ΕΣΣΔ.

Αν και στο μεταίχμιο του περάσματος από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο, η ταινία ξεφεύγει με εκπληκτικό τρόπο από τις επικίνδυνες «παγίδες» της «θεατρικότητας» του ομιλούντος, ανιχνεύοντας αμιγώς κινηματογραφικούς κώδικες στη χρήση του λόγου.

Μια αληθινή ιστορία, βασισμένη στο βιβλίο του Αντόν Μακαρένκο «Παιδαγωγικό Ποίημα».

• RING: ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
• Σκηνοθεσία : Φ. Χαβιέ Γκουτιέρεζ
• Παίζουν: Ματίλντα Άννα Ίνγκριντ Λουτζ, Άλεξ Ρόου, Μπόνι Μόργκαν, Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο, Τζόνι Γκαλέκι.

Περίληψη:

Μια νεαρή κοπέλα, η Τζούλια, ανησυχεί για το αγόρι της, τον Χολτ, που έχει φύγει για σπουδές σε άλλη πολιτεία, καθώς ξαφνικά χάνει κάθε επαφή μαζί του. Όταν μαθαίνει πως εκείνος ερευνά μια σκοτεινή υποκουλτούρα, αναφορικά με μια μυστηριώδη βιντεοκασέτα που λέγεται πως σκοτώνει επτά ημέρες μετά όποιον την παρακολουθεί, η Τζούλια θυσιάζεται για να τον σώσει. Βλέπει η ίδια το βίντεο κι ανακαλύπτει κάτι τρομακτικό: υπάρχει «μια ταινία μέσα στην ταινία», που δεν την έχει δει ποτέ κανείς. Με το χρόνο να είναι εχθρός, η Τζούλια ξεκινά έναν αγώνα δρόμου να τερματίσει την κατάρα και να σπάσει τον φαύλο κύκλο του αίματος.