Τα πέντε νέα βιβλία ξένης λογοτεχνίας που θα σε καθηλώσουν
Πέντε νέα βιβλία ξένης λογοτεχνίας μάς καλούν σε ένα δυναμικό και απρόβλεπτο αναγνωστικό ταξίδι -έργα που στέκουν διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά μοιράζονται την ίδια ανάγκη για ουσία και στοχασμό.
Οι πιο πρόσφατες κυκλοφορίες φέρνουν μια κοινή ενέργεια: ιστορίες για το πώς στεκόμαστε απέναντι στον χρόνο, τι κάνουμε με τις μνήμες που μας βαραίνουν και πώς ξαναγράφουμε το προσωπικό μας αφήγημα. Άλλοτε με οξύ χιούμορ, άλλοτε με συγκίνηση και άλλοτε με καθαρή αφηγηματική δεξιοτεχνία, οι συγγραφείς αυτοί επιχειρούν να δώσουν νέο σχήμα στις μικρές και μεγάλες αγωνίες της εποχής.
Τα συγκεκριμένα βιβλία που ακολουθούν δείχνουν πόσο ζωντανή και απρόβλεπτη παραμένει η σύγχρονη ξένη λογοτεχνία: Από τον πυρετώδη ρεαλισμό του Κρασναχορκάι και το κομψό, παιγνιώδες σύμπαν του Μπάνβιλ μέχρι το υπόγεια ανατρεπτικό διήγημα του Κορτάσαρ, τη μελαγχολική ακρίβεια του Γκοσποντίνοφ, έως την οξυδερκή πολιτική ματιά της Λέσινγκ, κάθε ένα ανοίγει και μια διαφορετική πύλη ανάγνωσης.
Τα 5 καλύτερα νέα βιβλία ξένης λογοτεχνίας
Μαζί, συνθέτουν ένα μωσαϊκό ιστοριών που μιλούν για μνήμη, ταυτότητα, εξουσία, απώλεια και επιθυμία. Ιστορίες που, με τον δικό τους ρυθμό η καθεμία, πατάνε γερά στην εποχή αλλά καταφέρνουν να την ξεπερνούν.
Πάει και το φραντζολάκι-Λάσλο Κρασναχορκάι/ Μετάφραση: Μανουέλα Μπέρκι (Εκδ. Πόλις)
Στο νέο του μυθιστόρημα ο Κρασναχορκάι, ο συγγραφέας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας φέτος, παρακολουθεί τον 91χρονο θείο Γιόζι, έναν ήρωα που κινείται ανάμεσα στη γελοιογραφική μεγαλομανία και στην καθημερινή ευθραυστότητα. Με τον χαρακτηριστικό μακροπερίοδο λόγο, αλλά και απροσδόκητη χιουμοριστική ένταση, ο συγγραφέας στήνει ένα παιχνίδι γύρω από το τι σημαίνει να διεκδικείς την προσωπική σου αλήθεια σε μια εποχή που διαλύει βεβαιότητες. Το βιβλίο λειτουργεί σαν στοχασμός πάνω στην ελευθερία, την πτώση και την ανάγκη για μια τελευταία δικαίωση, όσο παράδοξη κι αν είναι.
Μοναδικότητες -Τζον Μπάνβιλ/ Μετάφραση: Τόνια Κοβαλένκο (Εκδ. Καστανιώτη)
Ο Μπάνβιλ, εντυπωσιακά κομψός όπως πάντα, επιστρέφει σε παλιούς χαρακτήρες και τους βάζει μέσα σε μια νέα ιστορία όπου η επιστημονική θεωρία συναντά την υπαρξιακή ανασφάλεια. Το σύμπαν του Γκόντλι και η υπόσχεση των πολυσυμπάντων γίνονται φόντο για μια αφήγηση γεμάτη ειρωνεία, εσωτερικές συγκρούσεις και συναισθηματικές παλινδρομήσεις. Το βιβλίο διαβάζεται σαν παιχνίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το πιθανό, ενώ η γλώσσα του Μπάνβιλ, στην εξαιρετική μετάφραση, διατηρεί τη μουσικότητα που τον κάνει μοναδικό.
Οκτάεδρο -Χούλιο Κορτάσαρ / Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης (Εκδ. Opera)
Τα οκτώ διηγήματα του Κορτάσαρ λειτουργούν σαν διαφορετικές πλευρές μιας ίδιας αίσθησης: ότι κάτω από το καθημερινό υπάρχει πάντα κάτι ανήσυχο και μυστικό. Με οικονομία, ρυθμό και υπαινικτική δύναμη, ο συγγραφέας παίρνει στιγμιότυπα από απλές ζωές και τα μεταμορφώνει σε μικρές τελετουργίες όπου το όνειρο διαπερνά την πραγματικότητα. Η μετάφραση συλλαμβάνει τον παιχνιδισμό και τη μουσικότητα του πρωτοτύπου, κάνοντας την ανάγνωση μια απολαυστική βουτιά στη λεπτή τέχνη του απρόβλεπτου.
Ο κηπουρός και ο θάνατος -Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ/ Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου (Εκδ. Ίκαρος)
Ο Γκοσποντίνοφ γράφει μια τρυφερή, στοχαστική ιστορία για την απώλεια ενός πατέρα και για το πώς οι άνθρωποι που φεύγουν αφήνουν πίσω τους όχι μόνο αναμνήσεις αλλά ολόκληρα τοπία. Ο κήπος του πατέρα -ένα μείγμα από λουλούδια, λαχανικά, εμμονές και ιστορίε -γίνεται ο τόπος όπου ο αφηγητής προσπαθεί να ξαναβρεί την ισορροπία του. Με την καθαρή, μελαγχολική φωνή που τον χαρακτηρίζει, ο Βούλγαρος συγγραφέας- που κέρδισε το International Booker Prize το 2023 -μετατρέπει ένα οικογενειακό βίωμα σε μια ήσυχη αλλά βαθιά συγκινητική αναμέτρηση με τον χρόνο.
Η καλή τρομοκράτισσα -Ντόρις Λέσινγκ/ Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη (Εκδ. Διόπτρα)
Η Λέσινγκ παρακολουθεί μια παρέα νεαρών ακτιβιστών που προσπαθούν να μετατρέψουν την οργή τους σε δράση, χωρίς να συνειδητοποιούν πως ο δρόμος τους γλιστρά προς τον εξτρεμισμό. Με ψυχρή καθαρότητα και οξυδέρκεια, η συγγραφέας δείχνει πώς η ιδεολογία μπορεί να γίνει παγίδα, πώς η ανάγκη για κοινότητα οδηγεί μερικές φορές σε τοξικές δεσμεύσεις και πώς η βία καμουφλάρεται ως συνέπεια. Ένα μυθιστόρημα που διατηρεί την επικαιρότητά του με τρόπο σχεδόν ανησυχητικό.
