Και γατί να μην κρατάει ο έρωτας για πάντα; σκεφτόταν κάποτε ο 14χρονος εαυτός μου, για να καταλήξει δύο δεκαετίες και κάτι μετά να στέκεται βαριεστημένος -και ουχί συγκινημένος- μπροστά στην οθόνη του λάπτοπ παρακολουθώντας (καλύτερα, περιμένοντας να τελειώσει) το Marriage Story.
Και τι είναι ο έρωτας στο τέλος τέλος; Ένα χωνάκι βανίλια-σοκολάτα που σου παγώνει το μυαλό. Μια μοβ σκισμένη σελίδα σε ένα πράσινο παλιό βιβλίο. Μια αχαλίνωτη χαρά που γίνεται στο τσακ-μπαμ θλίψη. Μια μικρή παραφωνία μέσα σε ένα έργο τέχνης. Ένα μπουκάλι τζιν. Μια κραυγή απόγνωσης, ένας λυγμός, ένα σημείωμα στο ψυγείο «Μωρό μου έχουμε αρακά», τα κομμάτια των πιστωτικών σου καρτών που πλήρωσαν κάποτε ένα καπρίτσιο.
-Αλεξάνδρα, ποια είναι τα 3 πράγματα που μπορεί να σε κάνουν να καρδιοχτυπήσεις;
Το σκυλάκι μας η Κάγια
Ένα πραγματικά καλό έργο τέχνης, ειδικά αν είναι από νέο καλλιτέχνη
Ένας άνδρας με αυτοπεποίθηση, που με αγαπάει και ξέρει να μου το δείξει