Η αλήθεια είναι ότι είμαι από τους ανθρώπους δεν αντέχουν τίποτα στον καρπό τους, οπότε με τα ρολόγια δεν τα πήγαινα πολύ καλά.
Πάντα τα θαύμαζα στους άλλους, πάντα έλεγα «α, θέλω να πάρω κι εγώ ένα», αλλά όταν έτυχε και μου είχαν κάνει δώρο μια-δυο φορές στη ζωή μου -ένα στην ορκωμοσία μου κι ένα όταν έκλεισα τα 30- το φόρεσα για κάποιο διάστημα, αλλά δεν άντεξα πάνω από μήνα. Βέβαια, όπως έδειξε η ιστορία, δεν είχα βρει ακόμα το κατάλληλο.
Όταν έπιασα στα χέρια μου το Huawei Watch GT 3 pro μου ξέφυγε ένα «wow» -κάτι που δεν έχω πει ποτέ για ρολόι. Αλλά κάτι στον σχεδιασμό του, που συνδυάζει την κλασική αισθητική με τη μοντέρνα διάθεση, κάτι στην απίστευτη τεχνολογία του που μαγεύει ακόμα και όσους δεν δηλώνουν tech gurus, με έκαναν να θέλω να το επεξεργαστώ από κοντά και να κοιτάξω κάθε λεπτομέρεια. Η πρώτη μου εντύπωση βέβαια ήταν η αναμενόμενη, αφού η μόνη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό για να το περιγράψω ήταν «κομψοτέχνημα». Μπορεί σε επίπεδο τεχνολογίας να μη με λες ειδήμονα, αλλά σε επίπεδο αισθητικής ξεχωρίζω την κομψότητα από χιλιόμετρα.
Η αλήθεια είναι ότι η «συνάντησή» μου με το Huawei GT 3 Pro έγινε σε μια φάση της ζωής μου που προσπαθώ να ακολουθώ έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής. Προσπαθώ να περπατάω περισσότερο -αντί να παίρνω το αστικό για 2 στάσεις-, να τρώω και να κοιμάμαι καλύτερα και να βάζω περισσότερη άσκηση στη ζωή μου -τώρα δοκιμάζω το κολύμπι (καλά τα πάμε μέχρι στιγμής).
Και κάπως έτσι, αφού το δοκίμασα στον καρπό μου και ένιωσα ότι σαν να βρισκόταν από πάντα εκεί, αποφάσισα να δώσω στο Huawei GT 3 Pro μια ευκαιρία. Από τότε, βγαίνει από τον καρπό μου μόνο για να το φορτίσω -κάτι που δε γίνεται συχνά, αφού η μπαταρία του αντέχει για μέρες. Πλέον, κοιμάμαι μαζί του για να μετράω την ποιότητα του ύπνου μου και μιλάω κιόλας από εκεί όσο κάνω δουλειές στο σπίτι.