Διάλεξες σταυρό, έβαλες το λάδι, χόρεψες με την καρδιά σου στο γλέντι μετά τα βαφτίσια και επέστρεψες στο σπίτι με ένα τεράστιο χαμόγελο. Συγχαρητήρια. Μόλις έγινες νονός!
Και; Αυτό ήταν; Όχι, βέβαια, τώρα ξεκινάς! Αρκεί να θυμηθείς και εσύ τα δικά σου, παιδικά χρόνια, όταν ανυπομονούσες για τα δώρα του νονού ή της νονάς σου, τα οποία πάντα ήταν σούπερ. Προσωπικά, θυμάμαι τη μητέρα μου σε κάθε γιορτή να «προειδοποιεί» τη νονά μου να μην... τολμήσει να ξοδέψει πολλά -οδηγία βέβαια που πάντα αγνοούσε κι ερχόταν σπίτι μας πάντοτε φορτωμένη!
Εννοείται όμως ότι, ο ρόλος του πνευματικού γονιού δε σταματά στις λαμπάδες, τα πεδιλάκια και τα παιχνίδια που δεν έχουν τέλος! Πίσω από όλα αυτά, κρύβεται και μια μεγάλη ευθύνη. Αλλά, don’t worry, αξίζει και με το παραπάνω. Πίστεψέ με!
Από τη στιγμή που απαγγέλεις το «Πιστεύω» (κι ας μην το είχες μάθει απ’ έξω), δημιουργείται ένας πολύ δυνατός δεσμός με τον νεοφώτιστο. Γίνεστε φίλοι και οικογένεια, με την πραγματική έννοια του όρου, και πρέπει να συμβάλεις και εσύ -σε συνεργασία με τους γονείς του- να τον συμβουλεύεις και να τον καθοδηγείς.
Γιατί μπορεί όλα γύρω μας να αλλάζουν ραγδαία και να εξελίσσονται διαρκώς, ένα από τα πράγματα όμως που σίγουρα μένουν άθικτα στην ελληνική οικογένεια είναι η σπουδαία σημασία να είσαι νονός!