Οι απαγορευτικοί μήνες για τους κάκτους -Γιατί δεν πρέπει να τους ποτίζετε
Οι κάκτοι είναι παχύφυτα που κατάγονται κυρίως από τις ξηρές και ερημικές περιοχές της Αμερικής. Χάρη στην ικανότητά τους να αποθηκεύουν νερό στους σαρκώδεις βλαστούς τους, μπορούν να επιβιώνουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς συχνό πότισμα.
Αυτή η ιδιότητα τους προσφέρει εντυπωσιακή αντοχή στην ξηρασία και τους έχει χαρίσει τη φήμη φυτών με ελάχιστες απαιτήσεις φροντίδας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρούνται, ιδιαίτερα όσον αφορά το σωστό πότισμα, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο στην υγεία και την ανάπτυξή τους.
Ο κηπουρός Eduardo Barba επισημαίνει στο El Mueble ότι οι κάκτοι που καλλιεργούνται σε εξωτερικούς χώρους δεν πρέπει να ποτίζονται καθόλου από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Ο λόγος είναι ότι κατά τη διάρκεια των πιο κρύων μηνών του χρόνου οι κάκτοι μπαίνουν σε μια φάση «ξεκούρασης».
Αν οι ρίζες τους παραμείνουν στεγνές, το φυτό ενδυναμώνεται και προετοιμάζεται για την περίοδο ανάπτυξης που θα ξεκινήσει την άνοιξη. Αντίθετα, αν δεχτεί νερό μέσα στον χειμώνα, το φυτό αποδυναμώνεται και μπορεί να υποστεί ζημιές.
Σύμφωνα με τον Barba, οι κάκτοι εξωτερικού χώρου λαμβάνουν την απαραίτητη υγρασία από τη βροχόπτωση. Αυτό που χρειάζεται προσοχή είναι το υπόστρωμα. Πρέπει το μίγμα να περιλαμβάνει κατά 50% χώμα γενικής χρήσης και 50% άμμο ποταμού, ώστε να αποφεύγεται η κατακράτηση νερού. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ότι το φυτό παραμένει αφυδατωμένο στις ρίζες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, κάτι που αποτελεί το «κλειδί» για μια υγιή και δυναμική ανάπτυξη την άνοιξη.
Όταν φτάνει ο Μάρτιος και οι θερμοκρασίες αρχίζουν να ανεβαίνουν, οι κάκτοι «ξυπνούν» από τον λήθαργο και ανταποκρίνονται άμεσα στο πρώτο πότισμα. Εκείνη τη στιγμή ξεκινά μια περίοδος υπερδραστηριότητας, με νέους βλαστούς πιο ζωντανά χρώματα και ταχύτερη ανάπτυξη.
Γιατί δεν πρέπει να ποτίζετε τους κάκτους το χειμώνα
Ουσιαστικά, η αποχή από το πότισμα των κάκτων κατά τη διάρκεια του χειμώνα αποτελεί έναν φυσικό τρόπο προσομοίωσης των συνθηκών του φυσικού τους περιβάλλοντος. Στις ερήμους και τις άνυδρες περιοχές όπου ευδοκιμούν, οι χειμερινές βροχοπτώσεις είναι σπάνιες, και τα φυτά έχουν αναπτύξει την ικανότητα να αντέχουν αυτή την περίοδο ξηρασίας.
Στερώντας τους λοιπόν το νερό αυτούς τους μήνες, δεν τα επιβαρύνουμε, αντίθετα τους προσφέρουμε την απαραίτητη «ανάπαυση», βοηθώντας τα να ανακτήσουν δυνάμεις και να προετοιμαστούν για μια πιο εντυπωσιακή άνθιση την άνοιξη.
