Ο Ρόμπερτ Πάτινσον, όπως ο ίδιος παραδέχεται, είναι «αρκετά ρομαντικός» όσον αφορά τη διακόσμηση. Έτσι, όταν άρχισε να σκέφτεται τον καναπέ των ονείρων του, βρέθηκε να φαντασιώνεται ένα έπιπλο χωρίς αυστηρές γεωμετρικές γραμμές.
Κάτι που οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν και θα τους «αγκάλιαζε» κι αυτό. Είχε λίγο ελεύθερο χρόνο μετά το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας The Batman (2022) και έκανε μερικά σχέδια.
«Άρχισα να σχεδιάζω κομμάτια επίπλων που πίστευα ότι θα έκαναν τους ανθρώπους να αλληλεπιδρούν με έναν παιχνιδιάρικο και ανεπίσημο τρόπο», λέει στο έγκριτο περιοδικό αρχιτεκτονικής και design «Architectural Digest».
«Όλα είχαν δυσανάλογα, υπερμεγέθη στοιχεία. Και κατά τη διαδικασία κατασκευής κάποιων μοντέλων από πηλό, διαπίστωσα ότι οι οργανικές επικαλυπτόμενες καμπύλες είχαν παρόμοιο αποτέλεσμα».
O καναπές που σχεδίασε ο Ρόμπερτ Πάτινσον
Μόλις μπήκε βαθύτερα στη διαδικασία σχεδιασμού, ο ηθοποιός έκανε ένα βήμα πίσω και συνειδητοποίησε ότι το δημιούργημά του -με τις επικαλυπτόμενες καμπύλες και τα μαλακά εξαρτήματα σε σχήμα λοβού- έμοιαζε πολύ με αυτί. Για έναν καναπέ που προοριζόταν να προάγει τις συζητήσεις, την οικειότητα και ταυτόχρονα να είναι ένα καινοτόμο κομμάτι, βρήκε το σχέδιό του εκπληκτικό και μεταφορικά.
Άρχισε να συνεργάζεται με τη σχεδιάστρια Nicole Gordon, η οποία είχε διακοσμήσει δύο από τα σπίτια του και είχε κάνει μια δουλειά στο σπίτι των γονιών του στο Λονδίνο. «Ο Ρόμπερτ ήθελε ένα κομμάτι όπου θα μπορούσες να φωλιάσεις για να διαβάσεις», λέει στο AD, «αλλά ήταν επίσης αρκετά ανθεκτικό και σταθερό για να καθίσουν αρκετοί άνθρωποι σε ένα πάρτι».